EXO UNIVERSITY SERIES #01 :The Ghost From 1985 : [COMPLETE]

chapter 59: Continuetion

••••••

Nanatili padin kaming naghahanap don sa sinichi daw ni chester halos maiyak nadin ‘yon eh kasi kanina pa kami hindi mahanap hanap.

“Baka naman kenno pinaki alaman mo?”

“Paki alam is not my style.”

“teka nga! Ano ba kasing itsuta ng sinitchi na‘yan huh chester kanina pa tayu dito ikot ng ikot eh nakarating nanga tayu sa kung saan. Ano ba istura nyan?” reklamo ni Shan. Na tulad din namin ang kanina pang mababagot sa kakahanap. Masyado nangang masakit ang paa ko eh.

“omygoosshh!! Nakita kuna!” Saad nito na kina lingon naman namin.

“Ano ‘yan?” tanong ko don sa hawak hawak nya at dahil hindi lang ako ang nagtataka na makita kung sino ang sinichi nila eh tumingin at lumapit din sila sa‘kin.

“TARANTADO KA PALA EH!!!” sabay sabay naming reklamo (ako si shan,  kent,  kenno,  clenthon , xaijohn) saka ito sinapok.

“Pinapibilad mo kami para hanapin ang sinichi mo.”

“Iwan ko sa inyo,  una na ako guys kita nalang tayu bukas. Wag kayong mawawala ah.” saad ko sa kanila saka lumabas.

___

√MAXINE ZIN POINT OF VIEW√

•••••••

“Ba’t ganyan ayos mo?San punta mo?”

Bungad na tanong sa‘kin ni kuya pagkababa na pagkababa ko sa hagdan“Pupuntang mall.”

“Anong gagawin mo sa mall?”

“Makikipagsuntukan.”

“Makikipagsuntukan tapus sa mall,  siraulo kaba!”

“Sakto lang.”

“Tskkk! Sya nga pala nag txt sa‘kin sina shan debut daw bukas ni Anica at dapat nandon daw tayo. So ano bili ka nalang ng gown mo.”

“Pupunta ka ng birthday hindi kasalan,  ba’t kapa mag gogown?”

Hindi na ako nagsalita pa at tuluyan ng lumabas ng bahay. Kung tatanungin nyo kung anong nangyari kanina saming dalawa ni Brix wala puro lang sagutan ganito.

•Flashback•

Papasok ako ng kwarto dahil nababagot na akong kakahintay sa baba kaya naman sinubukan kunang puma- Holly shit!

“Putangina mo brix,  di kapa magdadamit!” bulyaw ko dito pagkapus kung makita ‘yong abs nya oo may abs sya.

“Otart ,  tingin mo? Ilan ang kaya kung anak na magagawa?”

Napalunok ako at unti unting umatras sa pagkakatayu ng unti unti itong lumapit sa‘kin.

“Pw-pwedi ba ma-magdamit kana man!”

Kinakabahang saad ko sa kanya. Hanggang sa macorner ako dito ng makasandal ako sa pader dahan dahan ko namang pinikit ang mata ko at hinihintay na lumapat ang labi nya sa labi ko bu-