My Luna : Reds' Story

Chapter 18 - Hostage

Happy 200 readers.... Simpling kaligayahan lang po ang nagpapasaya sa akin... Mababaw na tao lang ako.... Ehhehehe

Happy reading everyone

-----------

Nasa labas ako ng pack house ngayon habang nakatanaw sa madilim na gabi. Hindi ko parin nakikita si Jasper Simula ng gabing yon. Although alam kong busy siya sa pag-aasikaso sa kanyang pack at sa maraming kailangang baguhin sa kanyang pack ay hindi ko parin maiwasang malungkot at mamiss sya.

Maayos naman ang pakikitungo ng mga tao sa amin ng 'Kuya' ko, kahit na wala ang Alpha Jasper nila dito. Nakakasundo ko naman sila pero parang ilag lang sila ng kunti sa akin dahil nga sa pagkakakilala nila sa amin bilang mga tao.

Malalim na buntonghininga nalang ang pinakawalan ko para mawala kahit papaano ang mga problemang kinakaharap ko.

"Ang lalim naman ng inisip natin ah!" Napaharap ako sa aking likuran ng wala sa oras dahil sa subrang pagkabigla. Pagharap ko nakita ko si Jay na nakapamulsa habang naka tingin sa akin.

"Nagulat ba kita?" Medyo natatawa niyang tanong sa akin, ang sarap sunugin kita ngang nagulat tinatanong pa. Pero hush self, dapat mabait ka.

I flash first a warm smile before answering his walang kwentang tanong.

"Medyo. Ah, may kailangan ka?" I tried to open a topic to him baka gumana.

"Wala naman, I was just passing through when I see you talking to nothingness" he smiled back at me. Kung Hindi ko lang alam malamang nadala na ako sa ngiti niya, napaka amo kasi eh.

By the looks of him sinong mag-aakalang may masama itong gawain. Maamo ang mukha at palangiti, tsk, tsk,tsk totoo nga kasabihang "looks can be deceiving".

" Sa tingin ko bored kana dito sa loob ng pack, gusto mong mamasyal tayo bukas?" Hindi ko inaasahan to ah, pero at least mapapalapit na ako sa kanya, now is my chance.

"Sure, medyo nabobored Marin kasi talaga ako eh." Kunwaring nahihiya pa ko sa kanya.

We exchange some information first para sa pamamasyal namin bukas bago siya tuluyang nagpa-alam sa akin na aalis na. I can't help but to feel happy lalo na't siya na mismo ang lumapit sa akin.

"Nice job 'sis', imagine ang pantalan na mismo ang lumapit sa barko."

"Just do your job Kuya. Baka akala no Hindi ko Alam na malapit mo nang matapos ang sayo." I heared a loud laugh from my so called 'Kuya' .

"Ahhahaha" naririndi na talaga ako kay Kairy mabuti nalang at tumigil na siya sa kakatawa.

"Tapos kana? Aalis na ako" Ang tanong ko sa kanya gamit ang bored kong tinig. Tumayo na ako at handa na sana siyang iwanan ng magsalita ulit ito.

"Its starting, ang sabi ng reyna. Bukas dadalaw na siya." Seryoso na ang kanyang pagkakasabi kaya alam kong Hindi na ito nag sisinungaling.

I continued my walk with a smile on my face papasok sa loob ng pack house. I need to sleep tonight para bukas ay malakas at condition ang aking katawan.

Naalimpingatan ako ng wala sa oras dahil sa katok galing sa pinto.

"Red, are you awake?" I heard Jays voice kaya dali-dali akong lumabas.

"Oh sorry Jay, natanghali ako ng gising. Pupunta na ba tayo ngayon.?" Hingi ko sa,kanya ng pasensya lalo nat ready na siya ako nalang ang Hindi pa.

"Its okay, I'll wait for you in the dining para makapag-agahan ka muna tapos alis na tayo. Okay?" Kalmante niyang sagot.

"Amh, okay cgeh. Mga 5 minutes at lalabas na ako." He just nod at me before going. I quickly take a bath at nagsuot ng komportabling damit. And when I say comfortable dress I mean to say a pants and a t-shirt.

I go straight to the dining at nakita ko nga siyang nagkakape habang naghihintay sa akin. Umupo na ako kaagad at nagsimulang kumain ng magsalita siya.

"You seems to be very excited, kalma ka lang baka mabulunan ka." Nahiya ako sa sinabi niya baka ang akala niya patay gutom ako. Binaba ko ang aking kutsara at nahihiyang nagsalita.

"Sorry, nahihiya kasi ako sayo kasi kanina ka pang nakahintay sa akin." I shyly says dahil yun naman talaga ang totoo.

"Its okay, maaga pa naman." I just smile at him at nagpatuloy na rin ako sa pagkain.

Pagkatapos na pagkatapos kong kumain ay niyaya ko na siyang umalis lalo na nong makita Kong masama ang tingin na binibigay ni Katrina the Witch.

Una niya akong dinala sa pamilihan at pagkatapos at sa gubat. Nagtaka pa ako noong una pero noong dinala niya ako sa may falls ay namangha na ako.

Habang naka upo ako sa bato at naka loblob ang paa ko sa Tubig ay may narinig akong yapak, pero Hindi ko pinansin lalo na't baka makahalata si Jay na may naririnig ako.

"So Red, what's your secret?" Ang tanong niya sa akin na alam Kong may gustong alamin. Pero syempre maang-maaang acting.

"What do you mean Jay?" Pa inosente kong tanong sa kanya. Gusto kong mag slow clap para sa magandang acting ko.

"I know your hiding something." Ang sabi niya habang nakangiting parang demonyo. Mas bagay pala sa kanya ang ngising demonyo kaysa sa ngiting angel. Now I know na hindi pala lahat ng may maamong mukha ay bagay maging angel yung iba pala bagay ding maging demonyo.

"Huh?" Kunwaring wala talaga akong alam sa sinasabi niya. Pero sa halip na magalit siya ay ngumisi siya at tinawag ang may sa tatlong kalalakihan.

Nagulat ako kunyari ng pagdating nila pero ang totoo kalma lang ako deep inside.

"Kunin nyo sya at ikulong sa may laboratoryo. Siguraduhin ninyong hindi yan maka wala." Ang utos ni Jay sa mga lalaki. Nagpupumiglas ako pero kunting energy lang ang gamit ko at baka mabuko.

"Jay, bakit mo ako pinahuhuli? Wala naman akong kasalanan ah. Pakawalan mo ko please." Ang pagsusumamo ko sa kanya.

"Sige pangatawanan mo ang pagsisinungaling mo tutal mamaya o bukas ay kakanta karin. Sige na dalhin na yan, at wag hahayang makatakas." Ang utos niya bago ako tuluyang kaladkarin patungong gubat.

Dahil sa subrang tirik ng daan na binabagtas namin at sa pagkaladkad sa akin ng mga lalaki ay natisod ako at tumama ang ulo ko sa mga nakausling ugat ng puno. Sumakit ang ulo ko kaya napaluhod ako noong hatakin ako ng isa sa mga lalaki.

"Tumayo ka, ang lampa-lampa" bwesit na lalaking to kung alam mo lang, kaya kitang gawing pataba ng mga puno dito ng wala sa oras.

Nakakainis, pero hindi ko na lang pinatulan. Kung Hindi ko lang kailangan ng ebedinsya at personal na masira ang laboratoryong yun, nunkang magpapaka hostage ako dito. Pero no choice ako lalo nat kailangan ko itong gawin.

--------------

Sa lahat ng nag-vote maraming salamat, I really appreciated it. Lalo na po sa nag add nito pong story na ito sa kanilang reading list, salamat po ng marami........

May kaunting request lang po ako.... Pwedeng comments naman po...

Thanks po... Love you all😘😘