Gizemli otel

Bölüm 11 Kaçırılma

'Samet'i kim öldürdü söylesene Kübra?! '
'Ben öldürmedim.'
'O zaman kim öldürdü?'
'...'
'Söyliyecekmisin?'
'Hayır.'
'İstersen suçunu itiraf et. Belki cazandan düşer!'
'Umrumda bile değil.'
'Sen bilirsin.'
'Bana hiç birşey yapamazsınız elinizde kanıtınız yok.'
'Dilara'nın bildikleri işmize yaramıcakmı zannediyorsun?'
'Boşuna uğraşmayın. Çözemiyeceksiniz.'
'Sen öyle zannet!! Alın şunu! Ali'yi getirin!'
Kübra'yı nezarete attılar ve polisler Ali'yi getirdi. Ali gece boyu hiç uyumamışa benziyordu. Gözlerinin altın şişti.
'Anlat, kim öldürdü Samet'i?'
'Nerden biliyim benim bu işle hiçbir alakam yok.'
'Nedemek yok! Otelin sahibi benmiyim?!'
'Off. Benimle uğraşmayın ben yapmadım anlamıyormusunuz?'
Konser iyice sinirlenmişti. Kaşlarını sattı ve dikkatlice Ali'ye baktı.
Ne yapıp ediop konuşturması lazımdı. Yoksa bu iş iyice uzardı.
'Götürün şunu!'
Başka bir yöntem denemeliydi. Ama ne ?

Dilara dersten çıkmıştı. Okuldaki günlerin harika geçiyordu. Okula ısınmıştı. Dersi bitmişti. Bugün Furkan'la beraber gezeceklerdi. Çok heyecanlıydı. Uzun zamandır başbaşa kalmamışlardı. Eve gidip üstünü değiştirdi. Saçlarını maşa yaptı. Çantasını hazırlayıp dışarı çıktı.

Parkta bulunacaklardı. Parka vardığında Furkan henüz gelmemişti.
Bir bamkas oturdu. O sırada telefonu çaldı.Gizli numaradan arıyorlardı.
'Alo.'
'Alo, naber Dilara?'
'Pardon, tanıyamadım.'
'Tanıyamadınmı? Haha çok komiksin beni nasıl tanımazsın?'
'Tanıyamadım işte. Kimsin?'
'Benim kim olduğumu boşver. Duyduğuma göre katil bulmaca oynuyomuşsun. Yalnız bu oyun sana göre değil. Kendine başka oyunlar bulmalısın. Kübra'yla Ali'yi nezarete aldırıp boyundan büyük şeylere kalkışmıssın. Onları derhal Çıkart yoksa sevdiklerini kaybedersin.'
'Ne! Saçmalama ben en doğrusunu yaptım. Madem sevdiklerime zarar verecek kadar cesursun, o zaman neden gizli numaradan arıyorsun? Bana böyle mi zarar vereceksin?'
'İstersem yaparım. Benden kork istersen. Yoksa sonun kötü olur.'
'Benimle uğraşma. Kimsin sen? Onu söyle.'
'Belki senin sonunu getirecek kişi olabilirim.'
'İşte bu komikti. Senden korkmuyorum. Alo! Aloo!'
Telefonu suratına kapatmıştı. Acaba ciddimiydi? Belki de biri oyun oynamıştı. Ama adını nerden bilecekti? 'Neyse bugün güzel bir gün olmalı bütün bu olanları unutmalıyım' diye geçirdi içinden...
Yine telefonu çalıyordu. Yoksa yine o mu arıyordu? Bu sefer arayan Furkan'dı.
'Alo.'
'Alo Dilara bir toplantım çıktı gelemiyecegim. Ama söz veriyorum telafisini yaparız. Kusura bakma.'
'Yok ne olacak. Önemli değil hadi görüşürüz sen toplantıda gir.'
'Görüşürüz.'
Banktan kalktı. Ve parktan çıktı. Yolda yürümeye başladı. Siyah bir araba sanki onu tekip ediyor gibi yolda gittiğini farketti. Hiç bilmediği yollara girdi ama yine peşindeydi. Birden hızlandı. Ve yanina geldi. Dilara durdu. Arabadan iki kişi indi.
'Neden beni takip ediyordunuz' demeden Dilara'yı zorla arabaya bindirdiler. Kafasına bir torba geçirmişlerdi. Çok korkuyordu. Bağırması hiç bir sonuç vermiyordu. Araba hareket etti. Birden kafasına bir darbe aldı ve bayıldı.