Telefonuma bildirim gelmişti,hayırdır acaba saat gecenin 02.00'siydi...İnstagramdan yeni bir bildirim vardı!
Küçük yarı çaplı bir şok geçirmiştim."Burak__Akar size bir sohbet gönderdi." Uyudun mu? yazmıştı.Hemen cevap yazdım...
~Uyuyordum,bildirim sesiyle uyandım.
~Rahatsız etmiyeyim o zaman,sen uyu..!
~Artık uykum gelmez zaten,napıyorsun?
~Uyku tutmadı,canım da sıkıldı sana yazayım dedim!
~Bu saatte mi uyku tutmadı?
~Evet,dün olanlar...Kim yaptı sana onu?
~Boş konu ya,sınıfımızda iki kız kardeş var.Gereksiz kıskançlıklar yapıp akıllarınca beni zor duruma koyuyorlar..!
~Gereksizler işte...Bir daha böyle bir olay duyarsam eğer onlar için hiç iyi olmayacak!
~(Bana kötü birşey olması onu neden bu kadar ilgilendiriyordu ki,merak etmiştim.)Sana noluyor ki bu benim sorunum üstesinden gelebilirim.Yani neden bu kadar seni ilgilendiriyor? pek anlayamadım açıkçası...
~Başına iş açtığında benim başıma kalıyorsun sonra.Yoksa umrumda değilsin yani..!
~Yaa öyle mi? O zaman işlerime karışma tamammı! İyi geceler zaten uykumu böldün.
~İyi geceler!
Açıkçası sinirlerim çok bozulmuştu.Off neden sinirlerim bozulsun ki babamın oğlu değil ya...Neyse!
Saat 03.30 olmuştu ama benim uykum kaçmıştı.En iyisi kahve yapmakdı.Kahvemi yapıp,roman kitabımıda alıp balkona çıktım.Hava çok güzeldi...Kitabımı açıp okumaya başladım.İki aşık gençden bahsediyordu!
Ve şöyle diyordu satırlarında,
"Canım çok yanıyor,bana bana defol git demişti.Ben bunu haketmemiştim oysa...Ama o adam çok pişman olacağından haberi yoktu.Kim sevdiği insanı ortada hiçbirşey yokken terk eder ya! Bu bir terk edişten çok çok fazlasıydı.Nefretini bana kusmuştu,ben onu canımdan çok sevip herşeyden vazgeçecek kadar çok severken onun yaptığı beni,bana hakaret ederek terk etmek olmuştu.Sevmek neydi?
*Herşeyden çok fazla severken terkedilmek mi?
*Çok sevildiğini bildiği halde öylece terk edip gitmekmiydi?
Seven insan sevdiğini bırakıp gitmez,seven insan sevdiği kişinin gözünden tek damla gözyaşı gelmesine müsaade etmezdi...
Belkide beni hiç sevmemişti.Gidene birşey olmuyordu ki hep kalan yanıyordu,giden herşeyi tüm acıları hiç acımadan kalana(mahkuma)hapsediyordu..! Bu çok acı verici,bir buz kütlesinin içine girsem bile içimdeki ateş,yangın o buzu eritir sıcacık ederdi.
Kalbim hiç bu kadar ağrımamıştı.Gözyaşlarım gözlerimden usul usul akıyordu,yapacak birşeyim kalmamıştı...
Bir adam seviyorsa delicesine sevmeliydi,sevdiğini kendinden bile kıskanmalıydı.Sevdiğine kıyamamak bir sevene çok yakışırdı!
Eğer bir kadın duygusuz ise bilin ki o kadının bir hayat tecrübesi vardır.Kimseye güvenemiyordur çünkü:güvendiği kişiler bir bir güvenini suistimal etmiştir,en çok da sevdiği adam.O kadın artık olgunlaşmıştır,ve bu olgunlaşma onu duygusuz birine çevirmiştir.Zorlamayın o kadını...Çünkü:o kadın da artık bitmişsinizdir ve bir hiçsinizdir.
Yaşadıklarım beni duygusuz birine çevirmişti..!Aşk konusu bende kapanmıştı sonsuza dek!
......."
Kitabı okurken ağlamıştım."En büyük çaresizliktir ki terk edilmek,bitmeyecek yaraları hiç haketmeden kalbine alıp,onları bir bir yara bantlarıyla kapatmak çok zordu.En acı vereni ise o yaraların hiç kapanmayacağıydı."
Düşündüm de benim başıma gelseydi o durum yıkılırdım herhalde ve bunu hayatında hiç aşık olmayan birisi olarak söylüyorum.Kim bilir aşık olsam ne düşünür veya hissederdim.Orası tartışılır işte..! Kahvemin son yudumunuda alıp kalkıverdim.Buraya geleli bayağı olmuştu saat kaçtı acaba? Telefonumu elime alıp baktığım da şaşırmıştım saat:06.30 olmuştu.Okul için hazırlanmaya karar verip kıyafetlerimi giydim.Saçlarımı da yukardan topladım.O sırada annem seslendi!
~Ezgi kızım biz çıkıyoruz sen kahvaltını yaparsın!Akşam görüşürüz tatlım.
~Tamam anne görüşürüz.
Aşağı inip kahvaltılık birşeyler hazırlamadan önce Gizemi aramaya karar verdim.Birlikte kahvaltı yapıp okula giderdik.Telefon açıldı!
~Alo Gizem hazırlanıp bize gel.Kahvaltı hazırlıyorum birlikte yaparız! Ha birde gelirken iki tanede ekmek al kalmamış.
~Oh mis! Hemen oradayım bebeğim görüşürüz.
~Görüşürüz!
Kahvaltıyı hazırlamaya başladım.Hazırladım bitti yarım saat olmuştu ve Gizem hâlâ gelmemişti.Tam arayacakken kapı kırılacakmış gibi çalınmaya başladı.Hızlı adımlarla kapıyı açmaya gittim.
Kapıyı açtım ve bir şok dalgası geçirdim...~BÖLÜM SONU~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAT ZOR
Fiksi RemajaHerşey Adil Hoca'nın Gizem'i yanına çağırmasıyla başlamıştı. Laboratuvar'ın sessizliği bir mezarı andırıyordu.Her yer karanlık,elektrikler mi kesildi acaba.Kimse yok mu?Birden her yer aydınlandı...Sen kimsin ve ne arıyorsun burada? Dedi arkamdak...