Çoban Yıldızı(ASKIDA)

1.Bölüm⭐

BÖLÜM GELMİYOR,NE ZAMAN GELECEĞİ BELLİ DEĞİL BUNU BİLEREK BAŞLAYIN LÜTFEN...

!!Oy vermeyip, sürekli açık arayarak ters ters yorum yapan arkadaşları sessize alacağım, bilginize.!!

Başlama tarihi 08.09.2021

İyi okumalar 💙

⭐

Koşa koşa inmek istediğim merdivenleri bir prenses gibi yavaş yavaş inerken fazlasıyla mutsuzdum.

Ben Deniz Şahin. Doğduğu günden beri mutsuz olan kız.

Merdivenler bitip salona girdiğimde boş olmasına sevinerek mutfağa adımladım. Aysun teyze yemek hazırlıyordu. Hızlı arkasından sarılıp yanağını öptüm.

Elindeki bıçağı aniden bırakırken "Hiii!" Diye bağırdı. "Ödüm koptu eşek sıpası"

Gülüp ellerimi belinden çektim. Bana doğru dönerken kaşları çatık olsa da gülümsüyordu. Aysun teyze ben 10 yaşına gelene kadar bakıcımdı, sonrasında evdeki yardımcının işten çıkmasıyla da ev işlerine yardımcı olmaya başlamıştı.

"Kopa kopa bitmedi Aysun teyze senin de ödün."

Başını onaylamazca iki yana sallarken "aç mısın?" Diye sordu. "Sevim Hanımlar gelmeden bir şeyler ye."

Burukca gülümsedim. "Sağol Aysun teyze aç değilim. Onlarla beraber yerim"

'sen bilirsin' dercesine bakıp işine dönerken mutfak masasına oturdum. Dalgınca dolapları ve masayı incelerken dış kapının kapanma sesiyle aceleyle yerimden kalkıp salona girdim.

Elime telefonumu alıp koltuğa otururken annem de salona girmişti. Pardon Sevim Hanım..

Her zaman ki dik duruşu ve dik bakışlarıyla bana bakıyordu. Sarı saçlarını ensesinde topuz yapmış,ceket ve kalem etekten oluşan şık bir takım giymişti. Sade ama dikkat çeken makyajıyla her zamanki gibiydi.

"Kursun yok muydu senin?"

Otoriter çıkan sesiyle göz devirmek istesem de yapmadım.

Kural 1;Prensesler göz devirmez.

"Hocanın işi çıkmış."

Soğuk sesim her zamanki gibi umrunda olmamış hafif bir baş sallamayla merdivenlere yönelmişti.

Tekrar bir kapı sesi gelirken bu sefer de Serkan Bey girdi görüş açıma.

"Sevim Hanım geldi mi?"

"Biraz önce geldi" diye mırıldandıp bakışlarımı ondan çektim. Kapalı olan televizyonu izlerken birkaç saniye sonra gelen adım sesleriyle onun da yukarıya çıktığını anlamış oldum.

İçime çöken huzursuzlukla telefonumu tekrar açtım.

Sevim Hanım ve Serkan Bey...Anne-baba dememe izin vermeseler de annem ve babamdı. Bir de olmasa da olur abim vardı. Birkaç gün önce şehir dışına çıkmıştı. Muhtemelen yarın gelirdi.

Onunla pek anlaşamazdık. Beni sevmezdi. Çünkü beni taciz etmeye kalkan arkadaşını hastanelik etmiştim. Ama tabiki ben umrunda olmamıştım ve arkadaşının kırılan kemikleri için bana hesap sormuştu.

Yediğim sert bir tokattan sonra araya giren babamla sevinmiştim. İlk defa beni koruyacak savunacak sanmıştım ama onun tek dediği şey 'Kendinize gelin ve soyadımıza yakışan şekilde davranın' demek olmuştu.

Sevim Hanım ve Serkan Bey diye hitap etmemi istiyorlardı ki onlar da birbirine aynı şekilde hitap ediyordu. Saygı gereğiymiş.(!)

17 yaşındaydım ve 17 yıldır yediğim önümde yemediğim arkamdaydı. Hizmetliler,şoförler, büyük bir ev, güzel elbiseler makyaj malzemeleri..