Çoban Yıldızı(ASKIDA)

10.Bölüm⭐

İyi okumalar 💙

⭐

Kalbim hızlı hızlı çarparken her şeyin güzel olması için dua ettim.

Kapı birkaç dakika sonra açıldı. Derya Hanım güler yüzle açtığı kapıyla dondu kaldı.

Bakışları önce bizde sonra birleşmiş ellerimizde gezindi.

"S-siz.."

Şaşırmış ve kafası karışık bir şekilde bize bakarken Mestan'ın elini usulca bıraktım. Bakışlarım ayaklarıma düşerken sıkıntıyla nefes aldım.

Dedim on kere erken diye.

"Derya teyze.."

Mestan'ın sesiyle Derya Hanım ona döndü.

"Girebilir miyiz?"

Bir şey demeden kenara çekildi. Mestan önde ben arkada eve girdik. Sessiz bir şekilde ayakkabılarımızı çıkardık ve aynı sessizlikle o önde ben arkada salona ilerledik.

Herkes buradaydı. Bakışlar bize dönünce çatılı kaşları iyice çatıldı. Saçlarım yanağımı kapattığı için henüz fark eden yoktu.

Evren gülmemek için kendini sıkarken sitemle ona baktım. Kendini toparladı ya da toparlamaya çalıştı.

Birkaç saniye geçmeden onunda kaşları çatıldı. Ne olmuştu şimdi?

Mustafa Bey anlamazca bakarken Devran başını iki yana sallayıp Mestan'a döndü.

"Hayırdır Mestan?"

Mestan sessiz kalırken bana döndü. "Misafirin nerde senin?"

Yutkunup yüzüne baktım öylece. Çatık kaşları ve sert bakışlarıyla gerçekten korkutucu duruyordu. Ayrıca da benimle konuşmama kararına nolmuştu?

Yani tamam dün yemekte bu kararından vazgeçtiğini göstermişti ama ne bileyim hiçbir şey olmamış gibi davranması sadece bana mı garip geliyordu?

Çenesi kasılmış bize bakarken Derya Hanım girdi. Hâlâ şoka girmiş gibi bize bakarken tekrar "siz?" Diye mırıldandı.

Mestan derin bir nefes aldı. "Devran abi,Evren,Derya teyze ve Mustafa amca.."

Hepsine teker teker bakıp usulca bıraktığım eliyle elimi tekrar kavradı. Sımsıkı tutarken başımı kaldırıp tepkilerine baktım.

Çok rahatsız hissediyordum ama bir taraftan da rahatlamış.

Devran kasılan çenesiyle boynunu sağa sola yatırdı. Hayır senin sinirlenmeye hakkın var mı bakalım?

Mustafa Bey bir tepki vermezken Derya Hanım yavaşça gülümsedi. Onun gülümsemesiyle rahat bir nefes aldım. Sanırım bu iyi bir şeydi.

Evren öylece bize bakarken Devran hızla ayağa kalktı. Bize doğru birkaç adım atsa da göz göze gelince durdu.

Ne kadar Poyraz gibi olmadıklarını hissetsem de korkmama engel olamıyordum.

Hem hadi Evren bilmiyor burda öğreniyor olsa neyse ama Devran'ın hiçbirine hakkı yoktu. Ne itiraz etmeye ne hesap sormaya. Bugüne kadar bana yakın olmayı geçtim Sadece normal davransa yeterdi.

Mestan "Abi.." deyince sinirli bakışlarının hedefi o oldu.

"Oturun doğru düzgün anlatın şunu."

Sırf ona inadıma anlatmamak vardı ama işte Derya Hanım ve Mustafa Bey vardı.

Derya Hanım ve Mustafa Bey yan yana oturdu. Mestan ikili koltuğa oturunca yanına yönelmiştim ki Evren kolumdan tutup yanına oturttu.