Maviş

804 38 1
                                    

Multimedya da Efe ve Abisi Arda

Eve gittiğimde saat 5.30 du yemeğimi yedikten sonra jelibonlarımıda kucağıma alıp bilgisayarın karşısına geçtim ve evde yalnız olmanın keyfini çıkardım

Annem de babamda doktordu bu yüzden çoğu  gece nöbete kaldıkları veya işleri uzadıkları için eve geç saate kadar gelmiyorlardı

2-3 bölüm dizi izledikten sonra bilgisayarı kapatıp odama yukarı çıktım tam yatağıma giricekken kapı çaldı kesin annem ve babamdı

Ama onların anahtarı var kapıyı çalmazlarki ay acaba ruh emiciler mi geldi yoksa şekil değiştiren annemin kılığında mı geldi ayyyy

elime odamda daha önceden var olduğunu bile nilmediğim vazoyu aldım ve kapıya doğru ilerlemeye başladım kapıyı açtığımda tam karşımdakine vazoyu geçircekken bana siması tanıdık gelen biriyle...  Bir çocukla karşılaştım.

Bu kim lan

"Pardon kime bakmıştın" ben bu mavi gözleri nerden tanıyom la karşımda çok şirin bi çocuk vardı ve gözleri mavişti çok tatlıydı "ben abimi kaybettim de en yakın evde siz vardınız bende bi iki ışığı açık görünce şey ettim " hangi hödük bu tatlı çocuğu yanlız bırakırdı ki

Çocuğa " istersen dışarda seninle bekleyebilirim ister misin? " diye sordun usulca kafasını saladı dışarı çıkıp evin önündeki merdivene oturduk "kaç yaşındasın bakalım"diye sordum
"5 buçuk tan 7 " dediğiyle yüzümdemi tebessüm kocaman bir gülüşe dönüştü "pekii adın ne yakışıklı " "Efe "

bi süre sonra titremeye başladığını fark ettiğinde
"Üşüdünmü mavili " dedim kafasını olumlu anlamda sallayınca üzerimdeki kırkayı Efenin omuzlarına bıraktım. O hırkaya sarılırken ben de onu izliyordum .

Bi süre öyle durduk sonra karşıdan biri koşarak bize gelince hemen Efe yi arkamda bırakarak  birkaç adım öne yürüdüm. Çamış gibi koşan çocuğa baktığımda bu gün çarptığım çocuğun yandaşlarından biri olduğunu fark ettim

" yavaş be ne koşuyosun öyle deli danalar gibi "
Çocuk bana yaklaşınca hemen geri kaçtım "uzak dur lan benden " çocuk bana " arkandaki benim kardeşim sana noluya lan " dedi tabi ben şok ben wefat

oha bu datlu çoçuk bunun kardeşimiydi arkama donup sevimli şeye " sen bu hödüğün kardeşi olmak için ne günah işlemiş olabilirsinki " dedim çocuk gülmeye başlayınca bende sırıttım

Efe nin abisi benim yüzüme baktı beni bi inceledi "sen bu sabah  Batı  ya laf sokan kız değilmisin " "valla bu gün bi çok kişiye laf soktum biraz daha açık olman gerek " dedim çocuk sırıttı " okul çıkışı çarpışıp ana bacı düz gittiğin çocuk "

" haaa onu diyosun ee o nasıl kusmalar,  bulantılar başladı mı " ben bi an böyle deyince afalladı " anlamdım ? " tabi anlamaz kimin yandaşcısı.

"Laflarımla hamile bıraktım sanırım da o yğzden sordum "  dedikten sonra sayko gibisırıtmaya başladım " yine harikayım biliyorum "dedikten sonra çocuğa baktım delilere alışık zaar oda gülerek kafasını sağa sola sallıyodu. E tabi o çocuğun yandaşçısından başka ne beklenirki o çocukla takılıyosa deliye zaten alışıktır. Gülmeyi bitirdiğimde önüme uzanan hırkayı gördüm.Hırkanın arkasındaki Efe'nin bana uzattığı hırkayı alırken eğilip yanağını öptüm. Abin seni bunaltırsa koş bana gel bundan sonra bir numaralı kankeytomsun"  yanağını tekrar öptüm. Karşımdaki çocuğa da naşımla selam verdikten sonra yüzümdeki gülümsemeyke eve girdim. Kapıdakinin her ne kadar şekildeğiştiren olmadığına sevinsemde bir yandan da üzülmüyo değildim. Çünkü Sam ve Dean den bahsediyoruz yani bitch lütfen. 

HödükHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin