1 Beden 2 Ruh | Tamamlandı

Bölüm 5

🦋

Bakışlarımı gören Cedric'in gözleri dolmaya başlayınca sinirime hakim olamayıp, "Sana bu kelimeyi kim öğretti?" sorduğumda bana dolan gözleriyle bakmaya devam etti. Dişlerimi sıkarak, "Üzgünüm." onu kendime çekip sıkıca sarıldım. Bu yaptığıma başta tepki vermedi ama daha sonra o da bana sarılınca saçını öperek, "Bu kelimeyi sana kim öğretti bilmiyorum ama senin gibi küçük bir çocuk böyle bir kelimeyi kullanmamalı, anladın mı?” onu kendimden uzaklaştırdığım da gözlerini silerek kafasını eğdi.

"Gayri meşru olduğum için benden tiksinmedin mi?" sorduğunda gözlerimi kapatarak ona bunları öğreten insanlara içten içe lanet ederek gözlerimi tekrara açtım.

"Bir daha böyle konuşma, sen sadece bir çocuksun anladın mı?" dediğimde kafasını hızlıca sallayarak beni onayladı. Onun beraber sevimli haline gülerek elimi saçına geçirip  karıştırarak, "Peki Cedric, baban bu konuda sana destek vermiyor mu?" sorduğumda yine üzgün surat yapmaya başladı. O ağlamadan önce hızlıca araya girmek istediğimde benim yerime Laziness araya girdi.

"Tam bir aptalsın, bir çocuğa nasıl bakılır onu bile bilmiyorsun!" ağacın üzerinden yere atlarken bana küçümseyen bakışlar atmaya başladı. Bana bakan bakışlarını fark edince istemeden de olsa dişlerimi gıcırdatarak elimi havaya kaldırdım.

"Bakıyorum da sana çok fazla iyi davranmışım!" elimin arkasındaki mührü ortaya çıkarmamla korkuyla geri adım atmak istedi. Ama o ve ben başka bir şey yapamadan varlığını bir an için unuttuğumuz Cedric'in sesini duyunca ikimizde ona baktık.

"O... o bir Elfendi mi?" heyecanla sorunca ona anlam veremeyen bir şekilde bakmaya başladım. Altı yaşında bile olmayan bir çocuk, onun Elfendi olduğunu nasıl anladı? Benim ona bakan şaşkın bakışlarımı fark etmemiş bir şekilde Laziness'e büyük bir ilgiyle bakmaya devam edince istemeden de olsa sırıtarak göz ucuyla ona baktım. Tamam ona fazla yüz veriyordum, şimdi bunun acısını çıkartalım.

5 Dakika Sonra

"Bu çok acımasızca!” diyerek bana yalvaran gözlerle bakmaya başladı ama onu umursamadan sırıtmaya devam ettim.

"Kes! Cedric, bu soytarı dan istediğin başka bir şey var mı?" ona heyecanla baktığımda gülerek kafasını iki yana salladı. Ama ben umursamadan, "Emin misin, senin için tatlı bir kızın görünümünü alabilir.” saçını dağıtınca elimi tutarak güldü.

"Hayır, bu hali de gerçekten eğlenceli, bir Elfendinin böyle olduğunu bilmiyordum." gülmeye devam edince ben de gülerek karşımda saçma bir makyajla duran Laziness'e baktım.

"Ha, ha, ha, çok komik!"  yüzünü başka bir tarafa çevirince gülmemi bastırmayı bırakıp kahkaha attım.

"Kesinlikle çok komik, senin gibi bir parazite gerçekten de tam olmuş!" sesli bir şekilde gülen Anna'ya döndüm. Ah bu aptallar, birbirlerini yeme konusunda bir numaralar, bunca zaman birbirleriyle kavga edip durmasalar gerçekten iyi bir koruma olduklarını söyleyebilirim!

"Siz aptal ikizler, asıl kendinize bakın." kendisi de gülünce kafamı iki yana sallayarak Cedric'e döndüm. Onların kavgasına rağmen eğlenerek onları izlemeye devam etmesine iç çekerek baktım.

"Cedric sen Kuzey den mi geldin?” bir anda sorunca hepsi bana döndü. Ama umursamadan sadece onun cevabını bekledim. Bana bir süre baktıktan sonra kafasıyla onayladı.

"Evet ama nasıl bildin?" sorunca sakince saçlarıyla oynayarak omuz silktim.

"Çünkü Kuzey de yaşan erkekler her zaman yakışıklıdır." yüzü kızarmaya başladı. Onun bu haline gülmeden edemedim. Kuzey insanlarının, hepsi olmasa da Elfendileri ayırt etmede iyi olduklarını ve bunun sebebinin de Kuzeyin Arşidükün den kaynaklı olduğunu biliyorum. Kuzeyin Arşidükü yani Kuzeyin Elfendisi, kendi bölgesindeki insanlar dışındaki kimseye ilgi ve saygı göstermeyen güçlü bir Dükalığın sahibi, yani benim dedikodular üzerinden bildiğim kadarıyla bu, onu gerçekte gördüm mü ya da karşılaştım mı bilmiyorum. Çevremdeki hiçbir soyluyla çıkarım olmadığı müddetçe konuşmadım. O adamla karşılaşmışsak bile kim olduğunu umursamadığım için bunu hatırlayabileceğimi sanmıyorum.