Bir salı sabahı
Koşar adımlarla pencereye vardım
Demir parmaklıkların ardından
Gökyüzünü seyrede durdum
Çakır gözlerim
Damarlarıma karışan umut kırıntılarıyla
Parıldıyorlardı
Avuç içlerime sığdıramadığım
Çocukluğum
Affedilmeyi bekliyordu
Affetme düşüncesine daha yeni alışmışken
Bu tadı her zerremde hissetmeyi düşledim
Kabuslarım da bir adam vardı
Tek gözü camdan
Uzunca boylu
Gür sesli biriydi
Yumruk yaptığım ellerimi pencereden dışarıya çıkardım
Elimi açtım
Korkularım, kabuslarım
Ve cam gözlü adam
Gökyüzüne karıştı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİR SOKAĞI
Randomşiir sokağı'nın mahzun sakinlerine ithafen. ☂️☂️☂️ bazı ithaflar olacak
