ŞİİR SOKAĞI

Ölüme çeyrek var

Hayattan vazgeçip ölümü andım
Kendi ölüm anımı düşledim
Belki kırık dökük bir iskemleye çıkarım
İncecik boynuma kalın bir urgan geçiririm
Birde ittirdim mi iskemleyi
Havada salın salın salınırım
Ne kan çıkar
Yaşlı annem ağlayarak temizler
Ne yara berem olur
Yaşlı babam baş ucumda parçalanmış yüzeme
Bakmak zorunda kalmaz
Belki kimisinin yaşamak istediği
Yüksek bir binanın
En üst katından atlarım
Zira bu kötü bir ölüm olur
Kaldırıma bulaşmış
Et ve kan parçalarıma tiksinerek bakarlar
Gelen geçenler iki ah ah
Iki tüh tüh yaparlar
Prestijli bir gazetenin üçüncü sayfa haberi olurum
Haberi görenler yüzlerini buruştururlar
Yazık olmuş
Gencecikte oğlan derler
İki saat geçmeden unuturlar
Belki biriktirdiğim üç beş kuruş parayla
Ruhsatsız bir silah alırım
Evvelden organlarımı bağışlarım
Dirimin yararı olmadı bari ölüm işe yarasın
Silahı sıkıca karvarım
Namluyu şakağıma dayarım
Sadece bir mermi işimi görür
Toz olur giderim
Bu kirli dünyadan
Yada ölümü seçmem
Kalır savaşırım