Puslu bir Ankara sabahında
Elini yüzüne dayamış
Buğulu gözlerle dışarıyı seyreden
Bir sen düşlüyorumYaşın yaşadıklarından küçük
Izdırabın ruhundan büyük
Sarmalanmayi bekleyen kanatların
Sarmalamayı düşleyen bir ben düşlüyorumSensiz geçen yıllarımı anımsıyorum
Hasretinden şair oluşumu anımsıyorum
Seni çok özlediğimi anımsıyorum
Sesini ömrümde son kez olsun işitmeyi düşlüyorumHafızamız yüzünü unutmaması için savaşıyorum
Sen bilmesende ben seni çok seviyorum
Kıvırcık saçlarını ömrümün son günü de olsa
Görmeyi düşlüyorumBen senin masum bakışlarını
Ömrümün son günü de olsa
Tüm hasretimle görmek istiyorum
Seni görmeyi düşlüyorumÜ.A
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİR SOKAĞI
Randomşiir sokağı'nın mahzun sakinlerine ithafen. ☂️☂️☂️ bazı ithaflar olacak