𝐹𝑂𝑅 𝑀𝑌 𝐾𝑂𝑂𝐾𝐼𝐸 🍁|| JJK

Chapter 08

________________________________🍁🥀
Yunha's pov

"මොකක්?..."

එයා කියපු දෙයින් මම කොච්චර කම්පනයකට පත් වුනාද කිව්වොත් මම හිටපු තැනිනුත් මාව ඉද්ද ගැහුව වගෙ හිටවුනා.

"කලබල වෙන්නෙපා යුන්හා,ඔයාට මම හැමදේම පැහැදිලි කරන්නම්."

________________________________🍁🥀

"ඔන්නි අපි කොහෙද යන්නේ?."

දැන් පැය ගානක ගමන පුරාවට අපි දෙන්නගෙන් එක්කෙනෙක්වත් කතා කරපු නැති නිසාත්,මට තිබුන කුතුහලයේ වැඩියක් මිසක් අඩුවක් වුන්නැති නිසාත් මම එහෙම ඇහුවා.

"තව ටික දුරයි,ඉවසල ඉන්න."

ඔන්නිගෙන් ලැබුන ප්‍රතිචාරය ඔච්චරයි.

සැප පහසු යාන වාහන මට හුරුපුරුදු දේවල් නෙවෙයි.කාර් එකේ ජනේලෙන් තැඹිලි පාට අහස දිහා බලාගෙන මම කල්පනා කරන්න ගත්තා.මේ පාරවල්වල හුරුපුරුදු බවක් දැනුනත් මගේ දුර්වල මතකය ඒ දේවල් මතක් කරන්න බාධාවක් වුනා.ඒ ගැන හිතන එකත් එපා වුනාම ගමන් මහන්සියටම ෂීට් එකට හොඳ හේත්තුවක් දාලා පොඩ්ඩක් ඇහැ පියා ගන්න හැදුවා විතරයි.

"අපි ආවා."

ආයෝන්ග් ඔන්නි වාහනේ නවත්තලා මට එලියට එන්න කතා කරා.

එලිය ගොඩක් සීතලයි,ඒ වුනාට තැඹිලි පාට ඉර අව්ව ගමන් මහන්සියෙන් හෙම්බත් වෙලා හිටපු මට ගෙනාවේ සුවදායක හැඟීමක්.

අපි ඇවිත් හිටියේ පරණ ලී ගෙදරක් ගාවට.

මම ඔන්නිවත් පහුකරගෙන ලී ගෙදර ඉස්තෝපුවට ගිහින් දොරට තට්ටු කරා.

විනාඩි ගානක් යන්නත් කලින්ම ලීවලින් හදල තිබ්බ පරණ දොර ඇරුනේ මට අඩියක් පස්සට ගන්න සලස්වන ගමන්..

අවුරුදු ගාණක් ගෙවිලා ගිහින් තිබුණත් ඒ මූණ මට කවදාවත් අමතක වුන්නෑ...

"සො..සොන්ග්හී..."

එයත් මගේ නම මිමිනුවේ එයාටත් තාම මාව මතක තියෙනව කියන එක අඟවන ගමන්...

එතකොට මේ ගෙදර, මම පුංචි කාලේ හැදුණු වැඩුණු ගෙදර.එතකොට එයා ආයෙත් මෙහෙට ඇවිත් මොනවද කරන්නේ?