Chapter 09

217 37 66
                                    

___________________________________🍁🥀
Yunha's pov

මේ වර්ෂ අවසාන කාලය..දැනටමත් සීත කාලය පටන් අරන්...මුළු පරිසරයම පිරිලා තිබුනේ දැඩි සීතලකින්..

ඒ සීතලටද මන්දා ම⁣ගේ හිතත් ගල් වෙලා රිදුම් දුන්නා.

ගෙදර බිත්තියට හේත්තු වෙලා පුංචි කවුළුවෙන් මම බලාගෙන හිටියේ තාලෙකට පොළව සිප ගන්න හිම පියලි දිහාද?

නැහැ...

මම බලාගෙන හිටියේ⁣ කොරිඩෝව වහගෙන තිබුනු හිමත් එක්ක දඟ කරන පුංචි හා පැටියෙක් දිහා.

"යුන්හා ඔම්මා..."

කුකී කෑ ගහන ගමන් මට අත වැනුවා.

මමත් හිනාවෙලා එයාට අත වනලා ආයෙත් බිත්තියට හේත්තු වුනා.

අද අන්තිම දවස..

මට කුකී එක්ක ඉන්න පුලුවන් අන්තිම දවස.

අදින් පස්සේ සමහරවිට එයාව මට හම්බෙන්නෙවත් නැති වේවි.

ඒ ගැන තවදුරටත් හිතනවට වඩා මේ ගෙවෙන තත්පරෙත් ම⁣ට කුකීව බලාගන්න ලැබුන එකෙන් දැනුනේ සැනසීමක්.

ජන්ග්කුක්ෂි,කුකීවත් එක්කගෙන England යනවා කියපු දවසෙම කුකී මාව බලන්න ඕන කියපු නිසා ජන්ග්කුක්ෂි ඒකට අවසර දුන්නා.

පළවෙනි වතාවට සහ අවසාන වතාවට ජන්ග්කුක්ෂිගෙන් මම ඉල්ලුවේ මේ සතිය පුරාම මට කුකීව බලාගන්න දෙන්න කියලා.

ජන්ග්කුක්ෂි ඒකට කැමති වුනා.

ඒත් ඇයි?

කුකී තවත් මට ලංවුනොත් ඒකෙන් ප්‍රශ්න එන්නේ ජන්ග්කුක්ෂිටමයි.

එයාට කුකීව පාලනය කරගන්න බැරි වේවි.

ඒ බව දැන දැනත් ජන්ග්කුක්ෂි මගේ ඉල්ලීමට ඉඩ දුන්නා.

සමහරවිට එයා මාව තේරුම් ගන්න ඇති.

"කුකී පැටියෝ...දැන් ඇතුලට එන්න තව එලියේ හිටියොත් ඔයා අසනීප වේවී."

මම කුකී ලඟට එහෙම කියන ගමන් ගිහින් එයාගේ පුංචි අත් මගේ අත්වල අතුල්ලලා උණුසුම් කරා.

"අනේ යුන්හා ඔම්මා.. තව පොඩි වෙලාවක් ඉන්නම්කෝ."

"ඔයා අසනීප වුනොත් ඔයාගේ අප්පා මටත් බනීවි..බබා කැමතිද යුන්හා ඔම්මා බැනුම් අහනවට?"

𝐹𝑂𝑅 𝑀𝑌 𝐾𝑂𝑂𝐾𝐼𝐸 🍁|| JJK Onde histórias criam vida. Descubra agora