"Derdim sensin hatun." Sert soluğu saçlarıma vurdu ve parmağını kaldırdı. Kirpiklerim kıpırdadı, soluğumu fark etmeden içime hapsettim. Parmağının ucu önce çeneme dokundu, sonra ise beni öldürecek bir yavaşlıkta yukarı tırmandı.
"Ben miyim?" dedim t...
Bölüme geçmeden önce güllerinizi alabilir miyim? 🌺
Medya, Cihangir'inNazlı'ya bakışı
3.BÖLÜM "GÖNÜL"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌺
Sabahın ilk ışıklarında gözlerini açtı Nazlı. Dün ki yorgunluğunu bir tarafa atmaya çalışarak, eve geldiğinde işe koyulmuştu. O kendini bey zanneden Cihangir Karaaslan'a hakaretler yağdırmış, farkında olmadan tüm gününü onu düşünerek geçirmişti.
Cihangir onu evin önüne getirmiş tabiri caizse arabadan indiği gibi tozu dumana katıp, arkasına bakmadan gitmişti. Nazlı onun bu davranışına anlam veremese de bir şey demeden eve girmişti. Abisi ağzını aralayıp ona sinirini kusacakken beyin kardeşini getirdiğini gördüğünde suspus olmuştu.
Nazlı gece uykuya dalarken bile o adamı düşünüyordu. Bir an eğer onunla evlenirsem ne olur acaba diye düşünmek istemişti. Düşünmüştü de ancak aklına dolan, yanaklarını kızartacak şeylere aklı erdiğinde sanki fikirlerinden kaçacak gibi yorganını üzerine çekmiş, uyumaya çalışmıştı.
Sabah uyandığında yer yatağının üzerinden uzakta, kendini halının üzerinde uyurken buldu. Kirpiklerini aralayıp, kaskatı kesilen bedenini germeye çalıştı. İçinden kendine sövdü. "Acaba yatakta bulamadığım ne var da yine yerdeyim?"
Dağınık yatmaya alışmıştı. Geceleri üzerine yorganı çekerdi ama sabah kalktığında yorganı bir tarafta Nazlı bir tarafta olurdu. Alışkanlıktı işte. Uykusundan sıyrılmaya çalıştı ve yengesinin sabah sabah sesini duymamak için yerden kalktı.
Önce yatağını bir güzel toplayıp, yıkanmak için hamama geçti. Yengesi hala uyuyor olmalıydı yoksa bu saate kadar cırlamıştı. Ağabeyinin de sesi çıkmıyordu. Çabucak hamama girerek bedenini yıkadı. Aklına akşam geldiğinde bedenini tuhaf bir ürperti kapladı.
Akşam nişanlı biri olacaktı.
Bunu istiyor muydu?
Cihangir. Değişik bir adamdı onun için. Sadece bir defa konuşmuşlardı ve kendini yüksek gören biri olduğunu söylerdi ama tarlada yaptığı şeyi unutacak değildi. O an Adem Efendi'nin tarafını tutar diye düşünmüştü ama olmamıştı. Cihangir onu şaşırtmıştı.
Bilmediği şey bu son şaşıracağı şey değildi.
Düşüncelerini bir tarafa atıp bedenini güzelce yıkayıp, temiz bir kazak ve altına pileli bir etek giyerek çıktı. Ev, sessizdi. Nazlı bunu fırsat bilerek mutfağa girdi. Dünden kalmış ekmekleri gördüğünde kahvaltı hazırlamaya koyuldu. Ekmekleri sıcak ederek, yer sofrasını hazırladı.
