Hey, Policeman / Yoonseok - Yarı Texting

7- Sorgu

"Soyun."

Karakolda, kontrol odasındaydık. İkimiz de karşı karşıyaydık ve o boş boş yüzüme bakıyordu.

"Soyun dedim."

O yüzüme öylece bakmaya devam ederken dediğimi tekrarladım.

"Bu kadar aceleci olduğunu bilmiyordum Yoon~"

Göz devirip ona iyice yaklaştım ve tişörtünün eteklerinden tuttum. Tam yukarı kaldıracağım sırada ellerimi tutup bunu yapmamı engelledi. Bakışlarımı yüzüne çıkardım, kızarmıştı. Hah, karımı öldürmekten utanmıyor ama bundan utanıyordu.

"Tamam bırak, kendim hallederim."

Tişörtünü bırakıp yeniden geri çekildim.

"Ama arkanı dön."

"Ya arkam dönükken cebinden bir alet çıkarırsan, ya da o anki boşluğumdan faydalanıp beni dövmeye veya kesici bir aletle öldürmeye kalkışırsan?"

"Üzerimde bir şey yok."

"O zaman tereddüt etme ve soyun."

Bıkkın bir nefes verip üzerindeki tişörtü bir çırpıda çıkardı. Bu buğday tenindeki karın kaslarının görünmesine sebep olmuştu. O kadar da çok yoklardı, ama yine de bir kızı düşürmeye yeterdi.

Pantolonunu da çıkarıp bana bakarken boxerını işaret etti.

"Onu da çıkarmam gerekiyor mu...?"

"Evet. Belki pantolonun ya da tişörtünün altına değil de boxerının altına sakladın. Öylelerini çok gördük çünkü."

"Peki peki..."

~

Hoseok sorgu odasındaki sandalyede otururken, ben ve birkaç ekip arkadaşım camın arkasındaki odada duruyorduk. Diğerleri onun dedikodusunu yapıyordu, bense koz olarak kullanıp cezasını arttırmak için dosyasını inceliyordum.

"İnanabiliyor musunuz, şehrin en belalılardan birisini yakaladık. Başkan kesin bize ödül verecek!"

"Keşke."

"Ama cidden ya, çocuk daha o yaşta şehrin belası oldu. 1 yıldır da hiç yakalanmadı. Onu da tebrik etmek lazım şimdi."

Elimdeki dosyanın içindeki kağıtları sırasına göre yerleştirip masaya vurarak düzelttim ve yeniden dosyanın içerisine yerleştirdim.

"Ben giriyorum içeri."

"Dikkatli ol."

Başımı olumlu anlamda sallayıp kapıya doğru gittim ve açıp içeri girdim, sonra da arkamdan kapattım. Ben karşısındaki sandalyeye doğru geçerken gözleriyle beni takip ediyordu. Sandalyeyi çekip oturduktan sonra dosyayı masaya koydum ve kollarımı kavuşturdum.

"Evet, Jung Hoseok... 23 yaşındaki karımı öldüren küçük suçlu."

Etrafına bakındı.

"Neden sorgu odasındayım? Karını benim öldürdüğümü biliyorsun."

"Biliyorum, ama buradaki ses kaydı direkt hakime gidecek ve sen kendini savunsan bile bir işe yaramayacak."

Göz devirdi.

"Kendimi savunmak gibi bir amacım yoktu zaten."

"Hâlâ mı korkmuyorsun?"

"Tch" sesi çıkardığında keyifle sırıtıp dosyayı açtım.

"Bunlar işlediğin suçlar."

Dosyayı ona doğru çevirip önüne doğru ittirdim.

"Adam öldürmeye teşebbüs, cinayet, kasten yaralama, kapkaç ve daha birçok suçtan ötürü ağır ceza alacaksın. Belki bir 44-45 yaşında anca çıkarsın."

Hafifçe güldü.

"Arkam sağlamdır, ama yine de sen bilirsin."

"Kendi babanı ve birçok arkadaşını öldürmüşsün, kim kaldı ki geriye?"

Alayla konuştu.

"Yoon, insanlar beni çok sever, bunu bilmiyor musun yoksa?"

"Herkes bir suçlu olduğunu öğrendiğinde senden korkup kaçacak."

Yalandan dudaklarını büzüp konuştuğunda ister istemez yüzümdeki keyifli sırıtma yavaşça soldu.

"Karın da suçlu olduğumu biliyordu, fakat buna rağmen beni her zaman savundu ve destekledi."

"Ve sen tüm bunlara rağmen onu öldürdün."

Sinir bozucu bir biçimde gülümsedi.

"Hakimin karşısına ne zaman çıkıyorum?"

Konuyu direkt olarak değiştirmişti. Peki neden? Bir şeyler mi saklıyordu yoksa? Belki de karımla yatıyordu ve benden boşanması için baskı uyguluyordu, boşanmayınca da sinirden onu öldürmüştü.

"Ne saklıyorsun?"

"Hiçbir şey."

"Yalan söylüyorsun, bu her hâlinden belli."

Başını iki yana salladı.

"Polis olmak olmayan şeyleri bile olmuş gibi düşünmene sebep olmuş, yazık."

Aniden ayağa kalkıp dosyayı aldım ve kapıya doğru ilerledim. Eğer burada kalmaya devam edersem yakında elimden bir kaza çıkacaktı. Ve ben her ne kadar karımı öldürmüş bile olsa 23 yaşındaki bir velede vuracak kadar gurursuz değildim.

"Avukatın gelir şimdi, onunla konuştuktan sonra gözaltına alınacaksın. 1-2 gün sonra da hakim karşısına çıkarırız seni."

"Avukat istemiyorum."

Bence de isteme, her türlü o demirlerin arasından kaçışın yok.

"Keyfin bilir."

~🦝🔪🔫👮🏻‍♂️~

Onu bunu bırakın da, Hoseok karşıma çıksa yanaklarını mıncırmaktan yanak diye bir şey bırakmam çocukta .ddd