Tarih baştan yazıldı bu kez ölüler diyarının Kralı Hades ve Yılan başlı Medusa bu herkesi şaşırtmıştı kimse bu aşkı beklemiyordu aradan geçen zamandan sonra gelen ayrılık haberi ve ortaya çok sonradan çıkan karanlığın hükümdarı ortalık karıştı büyük...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Fotoğrafı.
Karanlığa gömülü bir çok hayat vardı tek hayat değil hayallerde vardı.
Zamanında çoğu çocuk gibi benimde izlediğim bir çizgi film vardı bu çizgi filmde karakter hayalleri için bir mezar yapmıştı ve her o mezara gittiğinde ağlardı o yaşlarda daha çocuk olduğumuz için anlamazdık ama sonra büyüdükçe fark ettim ki o karakter karanlığa gömülü hayallerden bahsediyordu.
Bazı insanlar yanlış hayatlara karışırlardı yanlışlıkla.
Bende o insanlardan biriydim sanırım yada buna inanmak istiyordum.
Benim kabusum bir günlük değil bir ömürlüktü.
''Çok sevgili Aleda.'' ismimi zaten sevmiyordum herkesin bana böyle seslenmesinden bıkmıştım.
Gözlerimi araladım yanlış saymadıysam sekiz kişi başımda dikiliyordu.
''Cehennemde miyim? Lan zebaniler!'' dedim korkuyla çünkü bu kadar insanın başımda toplanmasının bir açıklamasın olamazdı.
''Oradan bakınca zebaniye benzer bir halim mi var?'' dedi bir bayan.
Bu bayanın altın renginde saçları kusursuz bir yüzü vardı ve gerçekten çok güzeldi. ''Oha melek!'' dedim kendimi tutamayarak kadın gerçekten çok güzeldi.
Kadın hoş sesi ile gür bir kahkaha attı hani bazı insanların gülüşü bile kibardır böyle tatlı bir melodi gibidir bu kadının gülüşü onlardan biriydi.
Birde bana bak! Çok gülmem gülünce organlarımı etrafa saçıp domuz sesi çıkartırım.
Lanet olsun.
''Dövmesi buraya geldikten sonra oluştu.'' dedi oldukça iri olan adam kafasında bir taç vardı ve sesi gayet olumluydu.
Elimi hoyratça havaya kaldırdım ''Ne dövmesi lan ben dövme sevmiyorum.'' dedim kaşlarımı çatarak birisi daha bana ters düşen bir şey söylerse kalkar döverim.
''O zaman omzunuzu kontrol etmenizi öneririm genç bayan.'' dedi yine sakin bir sesle
Başımı anında eğip baktım hırkamın açıkta bıraktığı omzumda kanatları olan yılan vardı.
''Lan!'' dedim son iki harfi uzatarak.
''Bu ne lan!'' gözlerimi açmış sinirle soluyarak omzumu inceliyordum.
Siyah dövme beyaz tenimde güzel durmuştu bizde yalan yok baba ama ben dövme sevmem hem bu yılanın niye kanatları var ki hem yılan sanki köprücük kemiğime sarılmış gibi duruyordu.
