3 Eylül 2021
Bugün hastaneye yatışımın ilk günü. Heyecanlıyım. Korkuyorum. Düşünceliyim. Beni ne bekliyor merak ediyorum doğrusu.
Yazacak pek bir şeyim de yok aslında. Yorgunum ve kırgın. Kime kırgınım bilmiyorum Hayata mı, kendime mi, insanlığa mı? Belki de her şeye...
Yazmak istiyorum. Ne yazmak istediğimden emin değilim ama yazmak, üzerimdeki şu ağır yükten kurtulmak istiyorum.
Korkuyorum. Bilmediğim bir yerde, yabancı bir diyardayım.
Mutluyum da. Neden bilmiyorum.
Başımda hafif bir ağrı var. İçerisi bir kargaşa yeri. Uzun zamandır bu kadar gürültüye maruz kalmamıştım içeri dünyada. Başım uğulduyor.
Eve geri dönmek istiyorum. Ben deli değilim.
Buraya kendi isteğimle geldim halbuki. Hastaneye yatırılmayı bizzat ben istedim. Niçin böyle dedim ki şimdi?
Bilmiyorum.
Korkma, her şey iyi olacak...
Korkuyorum.
Alışacağım, bu da geçecek. Merak etme. Güzel günler beni bekliyor... Biliyorum, hissediyorum. Gülümse.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hastane Günlükleri
No FicciónKurgu ürünü değil, psikolojik rahatsızlıkları sebebiyle hastaneye yatışı olan DKB sahibi bir hastanın gerçek günlüğüdür. Bu hasta kim mi? Doğru bildin, benim.
