Şey, bu Hastane Günlükleri'nin son bölümü... Hım, aslında bu bölümü çok önceden yazmış olmam gerekirdi.
İlaçlarımı almayı bıraktım, sanırım birkaç ay kadar önce. Dürüst olmak gerekirse ilaçları bıraktığımda hiçbir şey gerçekten değişmedi.
Randevulara gitmeyi de bıraktım. Yaptıkları tek şey bana ilaç yazmaktı, şimdi artık onları almadığım için hastaneye gitmek için bir sebep görmedim. Anlarsın ya.
Ayrıca artık terapi almıyorum. Çünkü kendisinden terapi aldığım terapist benimle bir daha iletişim kurmadı halbuki benimle iletişime geçmesi gerekiyordu. Yapılabilecek bir şey yok, anlarsın ya.
Ve... Evet. Alterlerimden aylardır tek bir iz bile yok. Sanki... Bedende kendi başımayım gibi. Sadece ben. Neden gittiler bilmiyorum. .
Hepsi buydu. Umarım günlüğümü sevmişsindir...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hastane Günlükleri
No FicciónKurgu ürünü değil, psikolojik rahatsızlıkları sebebiyle hastaneye yatışı olan DKB sahibi bir hastanın gerçek günlüğüdür. Bu hasta kim mi? Doğru bildin, benim.
