CHAPTER 6: My Cute Fluffy Pillow

119 4 3
                                    

A/N: Please READ, COMMENT, VOTE and be my FAN. Thank you very much.

*************************************************

*Riiiiiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnnnnnnngggggggggggggggg…………..*

Agad-agad akong napabangon sa kama. Muntik pa nga ako mahulog eih. Takti naman kasi, yung alarm clock binulabog ako nang sobrang aga.

Ini-off ko na ang alarm. Napatingin ako sa oras.

O____________O

Sa tingin niyo, sino ba ang may sira dito? Yung alarm clock o mata ko. Kalurkey kasi. 4AM pa yung pagbasa nang clock.

Napalingon naman ako bigla sa pinto. Bumukas kasi. Tapos biglang sumilip lola ko.

Lola -----------------à  ^_______^

Aissshhh…..Now I know kung sinong nag-alarm nang ganito kaaga. Tingnan niyo naman, sinagot na agad sa expression ni Lola.

^____^  “Gising na apoooo.. may duty ka pa ngayon”

Nagtaka akong napatingin kay Lola. “Eh? Duty?” Napakamot ako nang ulo. Nauntog ‘ata ulo nang Lola ko eih.

“Ayyyyyyyy….Nakalimutan mo nang promise mo kagabi?”

“Promise? Na ano po?” *isip-isip* “Hmmmm… “ *Lightbulb* “Ohh!” *kamot-ulo* “Hihih..’ala po ‘ko maalala. =_= “

“Di ba nga nag-promise ka kagabi kay Lily na ikaw yung tutulong sa mga anak niya”

O?O “Huh?” Promise ko raw? Well, as far as I can remember, I refused. Si Lola kaya ang umo-O, hindi kaya ako. Tss. =_=

“Bilisan mo na, madami ka pang gagawin.” ^__^

“eeeeiiihhhh… Lola. Ano po bang gagawin ko’t ang aga-aga niyong nagpa-alarm?”

^_____^  Hala! Sinapian na ‘ata Lola ko, Kanina pa kasi siya ngiti nang ngiti eih.

“Pumunta ka na kina Lily at nang ma-explain na niya lahat sayo ang mga gagawin mo tuwing umaga.”

“Po? Tuwing umaga?” Then nag-nod lang si Lola habang nakangiti parin. Haii.. Ano pa ba magagawa ko? Sabi nga sa libro about ‘how to respect the elders’ – we should acquire this thought: ‘Yours is the knowledge; Theirs the wisdom. They have drunk more water than you have. Their decision must be prioritized’ . Sige fine. Kung di ko lang loves lola ko, kanina ko pa siyang tinulugan ulit.

Nag-toothbrush muna ako at nagpalit narin nang damit na comfortable ako. Tapos, pumunta na ako sa tapat, sa bahay nila Takoya.

Nandito na ako sa labas, --_-- Nag-aalinlangan akong pindutin yung doorbell. Tss. Ba’t ba? Hindi naman siguro si Takoya yung magbubukas noh. Malamang! Humihilik pa pwet nun.

.

.

.

.

.

Errrrrrrrrrrrrr………….Hanggang balak ko bang tumunganga lang dito? Nakakayamot naman kasi ‘tong self ko. Masyadong assuming. Ambisyosa. OA pa. Ba’t kailangang patagalin pa yung pagpindot? Gano ba kahirap gawin ang pagpindot nang doorbell? Sa tingin niyo? Am I an ignorant? Or I’m just an innocent lad. Wew! None of the above. Sadyang nanginginig lang yung hintuturo ko. And the reason? No idea. Just ask my ignorant, innocent, stupid pointer finger.

HATSUKOI: Makato Takoya (HIATUS)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon