Affinity and Beyond [Fondness Love #1]

Prologue

I breathe heavily to calm myself. Ngumiti ako ng malapad at sinubukan na alisin ang pagkainis ko na dumadaloy sa buong katawan ko. I need to calm myself and smile at the person in front of me because if I don't do that I might get fired out from my job.

Oh my God. I really love my job.

"Ma'am, I really need your prescription that your doctor gave you." I said smiling at her. "Dahil hindi ko po maibibigay ang gamot na hinihingi niyo kung wala po kayong reseta."

She exclaimed in front of me. Halata na rin ang pagkapula ng buong mukha nya dahil sa inis sa akin. "Ineng, bakit ba hindi mo maintindihan ha? Gamot ko nga 'yan! Gamot ko 'yan para sa diabetes ko. Bumili na ako dito, at ininom ko na 'yan. Bakit ba ang kulit mo?!"

I smiled again. Showing at her how much I'm trying to stay calm. "Ma'am, naiintindihan ko po kayo. Ang kaso nga lang po, kailangan ko po ng reseta na ibinigay ng doctor. Hindi po ako nagbebenta sa mga kagaya niyo na napakakulet at napaka walang modo na ayaw itatak sa kokote na kailangan ko nga ng reseta kasi baka ikamatay mo kapag binigyan kita ng gamot na hinihingi mo edi kasalanan ko pa!" Sigaw ko sa kaniya. Hindi ko na napigilan ang sarili ko dahil hindi mahaba ang pasensya ko.

Kahit kailan talaga pikon na pikon ako sa trabaho kong ito. Bakit ba ito ang pinili kong kurso?

She was shock when I shouted at her. Napahawak pa siya sa dibdib na animo'y hihimatayin sa pagsigaw ko sa kaniya.

Ang oa ha.

"Aba't! Ganiyan ba talaga ang mga tindera dito?! Mga walang galang sa mga nakakatanda sa kanila?!" She shouted at me back.

Mas lalong uminit ang ulo ko sa sinabi niya. Me?! Who studied for almost 4 years?! Tatawaging Tindera?! Ginagago ba ako ng matandang 'to?!

Tinaas ko ang mga kamay ko at handa na sanang sabunutan ang puti niyang mga buhok nang may biglang pumigil sa akin. Galit na galit akong tumingin sa taong pumigil sa akin.

For fuck sake! Nabwelo na ako sa pagkalbo sa impaktang nasa harap ko! How dare this mere person to stop me.

"Abynne. Stay calm. You love your job. Huwag mag papadala sa tukso." Bulong sa akin ni Jake. One of my colleague.

I sighed heavily. Kinuha ko ang mga kamay ko sa mahigpit na pagkakahawak niya. Mabuti naman at binitawan niya agad, dahil kun'di ay baka sa kaniya ko maibuntong ang galit ko sa matandang ito.

Umalis na ako sa harapan nila. Hinayaan ko na lamang na si Jake ang kumausap sa matanda. Nag iinit ang ulo ko at baka magwala ako dito sa drugstore. I really can't stop myself if I get angry.

I closed my eyes to calm myself. How many times did I say to calm myself today? I don't know. I'm too stress out and I can't help myself to be angry about in small things, like what happened earlier. I can't control myself.

Napahimalos ako sa mukha ko dahil sa frustration na nararamdaman ko. I opened my eyes when I felt a cold object that touched my face.

"Tatanggalin mo 'yan o ikaw ang tatanggalin ko sa mundong ito?" Inis kong sabi kay Jake. He laughed and put the can of soft drinks on the table.

"Chill ka lang. Alam mo naman na mainitin ang ulo ni Nanay sasabayan mo pa." I glared at him.

"She called me a tindera! Sinong hindi maiinis do'n?! I studied for almost 4 years to this profession tapos tatawagin lang ako ng gan'on?!" I said in annoyance. Hinablot ko ang lata ng soft drinks at ininom ito dahil sa inis.

Urgh! I really can't handle my anger when it comes to the people na kagaya kanina.

Pero, I didn't mean na ayaw ko maging tindera. Marangal ang trabahong iyon. It's just that, naiinis lang talaga ako sa matanda.