New girl |Nash Grier fanfiction|

New start

P.O.V. Samantha
Ik staarde naar m'n muur.
Hij was helemaal leeg. Al de foto's die er ooit ophingen had ik net in een doos gestoken. M'n laatste doos. Ik keek nog een keer rond me en voelde een traan over m'n wang rollen. Dit is m'n laatste keer hier, in m'n eigen kamer. "Kom je, Sam?", mijn moeder stapte mijn kamer binnen - zei ik mijn kamer, ik bedoel mijn ex-kamer - ze lachte lief. "We gaan echt weg." Zei ik met een klein lachje op m'n gezicht terwijl er een nieuwe traan over mijn wang liep. "Het is oké", men moeder trok me in een knuffel. Ik probeerde m'n tranen in te houden maar het lukte niet. Waarom ween ik? Het is mijn schuld dat we weggaan.

Ik ben Samantha (~Samenta), zeg maar Sam. (~Sem) Ik ben het stille, verlegen type met veel problemen. Ik werd gepest en kon het niet meer aan. Ik vertelde eindelijk alles aan m'n moeder en heb heel haar wereld door elkaar gesmeten. Door mij moeten we verhuizen, door mij. Omdat ik alles zo ver heb laten komen. Ik ben een trut.
Straks vertrekken we naar Amerika. Het was niet mijn idee, maar het leek mijn moeder het beste voor mij. Een hele nieuwe start.

"We moeten nu echt door, of we missen onze vlucht nog.", zei ze. Ik knikte. Ik pakte mijn laatste doos op en stapte ermee naar beneden. Deze doos zou later met een paar andere dozen worden opgehaald. De verhuiswagen was gisteren al vertrokken, zodat onze spullen er al zouden zijn. Ik stapte in de auto. Mijn broertje kwam naast me zitten. "Let's go!" Zei mijn moeder met een grote fake-lach. Mijn broertje legde zijn hoofd op mijn schouder. Zijn oogjes vielen toe. Het was dan ook 2 uur 's nachts. Ik stak m'n oortjes in m'n oren en zette mijn afspeellijst van Shawn Mendes op.
Toen ik in het refrein van "Never Be Alone" was kwamen we aan bij de luchthaven. Ik pakte mijn koffer. Mijn moeder nam die van haar en van mijn broertje. Ik droeg mijn broertje op mijn rug. De auto zou later door iemand van mijn moeders werk opgehaald worden. We liepen naar binnen. Er waren niet veel mensen in de luchthaven. We haalden onze tickets op en gingen door de douane. M'n broertje was nog half slaperig. Toen we aan onze gate kwamen stak ik m'n oortjes weer in m'n oren en luisterde ik verder naar mijn muziek.

Onze vlucht ging vertrekken, het was nu echt zo ver. Ik kon het niet geloven, ik was blij maar ook verdrietig. Blij, zodat ik opnieuw kon beginnen. Weg van het gepest. Verdrietig omdat ik mijn familie dit aandeed. Met die gedachten kreeg ik weer tranen in m'n ogen. Ik maakte me sterk en kneep ze terug weg. We werden begeleid naar onze plaatsen in het vliegtuig. Ik zat aan de ruit. Ik hield ervan om naar buiten te kijken. "Maak de gordels vast, we gaan opstijgen." Er begonnen allemaal lichtjes te pinken en ik maakten m'n gordel vast. M'n moeder stak haar hand over m'n broertje uit. Ik pakte hem vast. Ik ben er klaar voor.

*aangekomen in Amerika*
Tegen de middag zouden we aankomen in ons nieuw huis. Nu zaten we in de auto. M'n moeder reed. Het was een auto van haar werk, haar werk werkte internationaal en ze had de mogelijkheid om in Amerika verder te werken in hetzelfde bedrijf. Ze was advocaat. Ik stak alweer m'n oortjes in en luisterde muziek.

We waren eindelijk aangekomen bij ons nieuwe huis. M'n moeder stapte uit de auto. Ik stapte ook uit. Ik schrok van de grote van het huis. Het was mega. M'n mama ging voor onze gigantische poort staan en stak haar twee armen in de lucht. Ze had een grote glimlach - deze keer was hij wel echt - op haar gezicht. Er verscheen ook een grote lach op mijn gezicht. "Foto!", Riep ze.
Mijn broertje kwam met slaperige oogjes uit de auto gestapt. Ik lachte naar hem en pakte hem op. Ik zette mijn gsm op de aftel-timer (=> geen idee hoe je het heet) en liep met m'n broertje in m'n armen naar m'n moeder. "Lachen!", riepen we tegelijk.

P.O.V Hayes
Ik zag dat onze overburen waren aangekomen en rende de trap af naar beneden. Ik ging naar onze tuin en probeerde door de struik te kijken wie de nieuwe buren waren. Het was een meisje dat ik even oud als Nash schatte en een jongentje even oud als Skylynn. Ik liep weer naar binnen. "Mam! De nieuwe buren zijn er!", riep ik. M'n moeder kwam al glimlachend de living binnen. Ze pakte haar kaartje en een schaaltje met haar zelfgebakken koekjes. Ze liep de straat over naar de buren.

P.O.V. Samantha
Een vriendelijke vrouw kwam naar ons toegelopen. Ze had een schaal met koekjes vast. "Welkom!", zei ze. Ze gaf de koekjes en een kaartje af. "Wauw! Dankjewel!" Zei mijn moeder. Ze vroeg de vrouw om even mee binnen te komen. Als je binnen kwam had je een hal, hij had een marmere vloer. De living en keuken waren open dus hingen aan elkaar. Het was een heel gezellig huis. Achteraan in de hoek van de living stond een mooie houten trap. Ik liep naar boven. Achter de eerste deur had je een hele grote kamer met een tweepersoonsbed-voor mijn moeder dus- in met een eigen super moderne badkamer aan vast. Achter de 2de deur had je de gastenkamer. Achter de derde deur had je de kamer van mijn broer. Dus de vierde deur moest mijn kamer zijn. Ik deed de deur langzaam open. M'n kamer was perfect. Mijn 1,5 persoonsbed stond in het midden tegen de muur tegenover mijn deur. Rechts van mijn bed had ik een hele grote ingebouwde kleerkast. En links van mijn bed had ik een hele grote glazen raam. Ik trok de schuifdeur, van het glazen raam, open en ging op m'n balkon staan. Hij had uitzicht over onze gigantische tuin. We hadden een zwembad! Op m'n balkon stond een zwart metalen tafeltje en twee zwarte metalen stoeltjes. Het was perfect! Ik sprong op mijn bed. Geweldig gevoel.
Er verscheen een lach op m'n gezicht.
Ik had een grijze muur, en daar stond mijn bed tegen. De andere muren waren wit. De deuren van mijn ingebouwd kast hadden een houten donkerbruine kleur, net zoals mijn deur. Het was perfect. M'n lach werd nog groter. Mijn moeder kwam de kamer binnen. "Vind je het een beetje oké hier?" "Oké?! Ik vind het super!" Er verscheen ook een grote lach op mijn moeder haar gezicht. We gingen weer naar beneden en gingen bij Elizabeth, de vriendelijke vrouw, bij aan het keukeneiland zitten. "Bevalt het je hier wat?", vroeg ze. "Tot nu toe vind ik het hier geweldig!" Ze lachte heel lief. "Vanavond gaan we bij Elizabeth barbecuen. Ze hebben ons uitgenodigd." Zei mijn moeder met een blije lach op haar gezicht. "Oh, leuk!" "Er zal een jongen van jou leeftijd zijn, Nash, en meisje van Robin (mijn broertje) zijn leeftijd zijn, Skylynn", zei Elizabeth. Ik glimlachte. "Maar ik moet maar eens gaan", ging ze verder, "ik moet nog inkopen gaan doen voor vanavond!" "Daag!", riep ik toen mijn moeder met haar naar de hal stapte. Toen dat ze naar huis vertrokken was kwam mijn moeder de living weer binnen. Mijn broertje was op de grond met een vliegtuigje en autootje aan het spelen. "Tijd om uit te pakken!", riep m'n moeder. Ik stapte naar boven. Ik opende mijn eerste doos. Er zat een lichtjesslinger in. Ik draaide het rond de kant dat tegen de muur stond van mijn bed. De lichtje waren in de vorm van een soort van bloemetjes. Ze gaven een gezellig geelkleurig licht. Het volgende in de doos, waren 2 pennenbakjes en allemaal pennen, stiften, potloden, notitieboekjes en noteblocks. Ik zette en legde ze op m'n bureau. Zo zat ik nog een tijdje bezig aan mijn kamer.

"Binnen 15 minuten zijn we weg!", riep mijn moeder van beneden. Ik liep naar de vijfde deur, en daarachter was een badkamer. Er lag al een handdoek en washand klaar. Ik douchte me rap, onder de zalig regendouche. Daarna rende ik naar mijn kamer en trok de deuren van mijn kast open. Aan de deuren hingen er via de binnenkant spiegels. Het leek of dat ik super weinig kleren had, sinds ze in die kast lagen. Ik naam een zwarte short met via boven een paar gesleten vlekken op. Dan nam ik een t-shirt van Ramones dat ik via voor in m'n broek stak. Daarover deed ik een los hemd aan. (Dat ik niet dicht knoopte.) Daarna droogde ik mijn haar en uiteindelijk deed ik m'n zwart all-stars aan. Ik was klaar om te vertrekken. Ik ging naar beneden. Iedereen zat al klaar. We vertrokken samen naar het huis van onze overburen.

Hej,
ik heb m'n vorig boek verwijderd omdat ik het maar niks vond. Ik weet dat ik dezelfde foto en titel heb gekozen voor dit boek, maar dit boek wordt beter! (Hoop ik) Plzzz favorite als je het leuk vond. Thanks girls Xx