𖦞
– Her Şey –
Jimin dudaklarını dişledi ve aynadan kendine bakmaya devam etti. Üzerindeki bol kazak bile karnını biraz belli ediyordu. Bebekleri çoktan iki aylık olmuştu. Henüz ailelerine söylememişlerdi.
Derin bir iç çekti ve aynandan belirli bir uzaklıktaki yatağına oturmak için arkasına döndü. Uzayan saçlarını arkaya taradı ve bir elini karnında kısaca dolaştırıp telefonunu eline aldı.
Alıştığı kişiyi aramak için rehbere adını yazdı ve çıktığında üzerine basarak aradı. Telefon kısa bir süre sonra açıldı.
"Selam bebeğim. Bir sorun mu var?" Jungkook'un sesi kulaklarını doldurunca her zaman olduğu gibi gülümsedi. Dudaklarını ıslattı ve konuşmak için hazırlandı. Jungkook haftalardır böyleydi. Oldukça ilgili ve dikkatli.
"Selam Kookie, bir sorun yok. Sadece... annem bu akşam yemeğe gelmemi istiyor. Birkaç haftadır bu konu hakkında oldukça ısrarcı. Bence, artık durumdan bahsetmeliyiz." Jimin sakin bir şekilde kelimlerini düzgünce çıkararak söyledi.
Jungkook bir süre durdu ve konuşmaya başladı. "Pekala, eğer bunun için hazır hissediyorsan her zaman yanında olacağımı biliyorsun. Eve gelir ve seni alırım. Olur mu?"
Jimin o görmese de başını salladı ve aynadan kendine bakarak başını salladı. Biraz koyu mavi bir kazak giymişti. Altındaki siyah kumaş pantolonun paçaları oturduğu için biraz yukarı çıkmıştı. Gözlüğünü çıkardı ve saçını yeniden geriye taradı.
"Olur. Seni bekliyoruz güzel baba." Kıkırdayarak söylediğinde Jungkook'un sessiz kalışından utandığını anlamıştı. Çünkü genelede böyle olurdu. Jimin ona hep böyle hitap ederdi. Ne kadar utansa da öylesine hoşuna gidiyordu ki...
"Hemen gelmemi mi istiyorsun yoksa? Hmm? İsterseniz bunu ayarlayabilirim."
Jimin kıkırdadı ve bedenini yavaşça yatağa bırakarak elini karnının üzerine koydu. Eskiden Jungkook ile bu yatakta iki kişi yatarken şimdi onsuz da iki kişi yatıyor oluşu oldukça garip geliyordu. Karnında ondan ve kendinden bir parça taşıyordu. Sakince bir nefes aldı.
"Bebek çok istediğini söylüyor." Jungkook'un neşeli mırıldanması aralarını doldurdu. "Yalnızca bebek mi?" Jimin sessiz kaldı ve gülümsedi.
"Biliyorsun, bebeği ben taşıdığım için onun istekleri benim isteklerim oluyor." Jungkook'un kahkahasını işitince dudaklarını ıslattı.
"Peki o halde. Bebeğimiz için bunu yapabilirim. Son iki randevum kaldı. Onlardan sonra yola çıkacağım meleğim."
Jimin başını salladı ve telefonu kapatmak için bir hamle yapmadı. "Seni seviyorum, şimdi gitmeliyim." Jungkook'un sesini yeniden işitince gülümseyerek cevap verdi.
"Ben de seni seviyorum sevgilim."
***
Jimin içeri giren büyüğüyle kollarını anında boynuna doladı ve gözlerini kapattı. Jungkook gülümseyerek onun beline sardı ellerini. Jimin'in kokusunu içine çektiğini biliyordu. Bu yüzden feremonlarını açığa çıkarırken o da mutlulukla yayılan omega kokusunu içine doldurdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
beautiful mess | jikook
Hayran Kurgu"Kokum," Gözleri yüzünün her zerresinde gezindi. Dudaklarında kısa bir süre takılı kaldı. Dudaklarını ıslatarak küçük gözlere çıkardı gözlerini. "Seni gerçekten rahatsız mı ediyor kardeşim?" Jimin ne diyeceğini bilemedi. Az önce dudaklarında takılı...
