вσитєи χ яєα∂єя

1. вσℓυм

₊⁀⁀꒷ ♡ ꒷︶︶꒷꒦‧₊˚⊹

──・3. kişi ağzından

Aki toplantı için belirlenmiş konuma doğru gidiyordu, ara sokaktan geçince varacaktı. Sallana sallana gittiği için yavaş gidiyordu, aklındaki müzikle birlikte uyuşuk bir şekilde gidiyor etrafındaki hiçbir seyi umursamayak yürümeye devam ediyordu, konuma doğru yaklaşmaya ve konumdaki terkedilmiş bina görüş alanına girdiğinde duraksadı.

-"aklımdaki müziği unuttum lan!"

Ufak bir teşallantıyla beraber ne olduğunu tekrar ve tekrar hatırlamaya çalışıyordu halbuki hayatı boyunca çoğu şeyi hatırlayamıyordu.

-"aman neyse ne sonra hatırlarım sorun değil buarada aceba burasımıydı toplantı alanı"

Dedi ve binanın önündeki korumaların yanına gitti.

-"itle at nerde?"

Korumalar ne dediğini anlamamışlardı, bu yüzlerinden anlaşıldığı için tekrar sordu.

-"dedimki itle at nerde!?"

Korumalar tekrar aynı tiple bakınca yeni geldiklerini düşündü çünkü daha önce hiç onları görmemişti, onlara karşı gülümsedi.

-"siz yeni gelmiş olmalısınız bu sıkıntı değil yakında onları görürsünüz, it uzun ve sıska olan at ise kısa ve tombul olan sakın karıştırmayın."

Dedi ve içeri girdi onlara tek bir söz söyletmeden.

Genel odaya geldiğini düşündüğünde hiç tereddüt etmeden hızlıca kapıyı açıp içeri daldı, düşündüğü tek şey ya geç kaldığı için azar işitcekti ya da erken geldiği için alkışlanacaktı bunu bildiği için aldırmadı.
Tam girdiğinde hiçbir ses olmadığını hissedince öylece dona kaldı, gördüğü kişiler tanıdıkları değildi kim oldukları hakkında hiçbir fikri yoktu. İlk önce biraz telaşlansada sonradan gitmişti onun yerine başka bir duygu yerini almıştı.

-"haha buranın doğru yer olduğunu sanıyordum!"

Gülüyordu ama sinirlenmişti, şaka yaptıklarını düşündü ve telefonunu hızlıca eline aldı, telefona baktığında her zamanki konumun değiştiğini görünce hatırladı, tam hatırlatıcısına bakıcakken uygulamadan mesaj geldi.

-"yani gele gele şimdi mi geliyorsun!" Diye söylenirken önündeki kısa beyaz saçlı kişi sözlerini kesti.

-"sen kimsin."

Sesinde tedirgin edici bir ton vardı ama aki aldırmadı.

-"hA-?"

-"ben kimmiyim?"

Ufak bir sessizlik oluştu ona göre.

-"güzel soruydu tebrik ederim çünkü bende bilmiyorum."

Yine duraksadı.

-"aslında biliyorum sanırım ama bilmiyorum."

Biraz kafası karışmıştı bu soruya karşı ve arkadan pembe saçlı birisi konuştu.

-"bunu anladıysam beni sksinler."

Dedi, bunun üzerine akide,

-"bende anlamıyorum o yüzden boş veriyorum, aslında anlıyorum ama fazla kafa yormuyorum."

Sonra telefonundan biri aradı ve kızgınca bir şeyler söylendi, söylendiği anlaşılmıyordu. Arayanın toplantıdan birisi olduğunu görünce anladı o yüzden konuşan kişinin yüzüne kapattı telefonu. Hafif bir üzüntü ses tonuyla.

-"gitmem gerekiyor."

Dedi, tam kapıya dönünce korumaların önüne geçtiğini gördü ve arkasından kim olduğunu görmediği için bilmediği biri konuştu.

-"gidemezsin, ilk önce kim olduğunu söyle.(!)"

Dedi. Bunun üstüne aki ona dönmeden cevap verdi.

-"Kim olduğuma dair hiçbir fikrim yok ayrıca gidebilirim."

Korumaları itip kapıyı kırdıktan sonra hiç özür dilemeden çıktı sonrada geri geldi.

-"merdivenler çok sıkıcı!"

Ve yanlarından geçip camdan atladı. Atladığını gören gruptan pembiş saçlı kişi konuştu.

-"bu kız deli!!"

Arkasından mor kısa saçlı diğer kişi ona cevap verdi.

-"bunu diyen kişiye bak!"

Dedi, Akide bir şekilde kısa bir yerden atlamış gibi normal indi halbuki 6. kattan atladı ve gözden kayboldu.

Sonra gruptaki beyaz saçlı kişi onu takip edilmesini emretti ama takip eden kişiden bir daha haber alınamadı. Bu gruptaki çoğu kişinin ilgisini çekmişti...

♡ - ⸝⸝ ɞ ︶꒷꒦ ₊˚ ⎯⎯・꒷꒦︶︶ˎˊ˗

Bu bölümde bitti. (*˘︶˘*).｡*✨
Bundan sonra ne olacağı hakkında hiçbir fikrim yok(｡•̀ᴗ-)✧

Yanlışım varsa affedin daha bu işte acemiyim. (◍•ᴗ•◍)

꒷︶꒷꒥꒷ ‧₊˚ ꒰ฅ˘ω˘ฅ ꒱ ‧₊˚꒷︶꒷꒥꒷

Hikaye içi bilgilendirme ∷
İt ve At ile ilgili kısa bilgiler...

İt ve At asıl isimleri başka olan korumalardır, üst düzey koruma oldukları için bazen patronlarının emriyle patronun misafirlerine bodyguard'lık yaparlar. Bu korumalarla aki genelde iyi anlaşır. İt akinin demesiyle Uzun ve sıska olan Atsa kısa ve tombul olandır, ikisi çocukluk olmakla beraber neredeyse bütün hayatlarını birlikte geçirmişlerdir. İşlerinde çok ciddilerdir bunu bilen akira hep en ciddi zamanda onlara eşek şakası yapar. "Sakın onları karıştırmayın"
Diye atıf yapmasıyla birbirlerinin isimlerini karıştırılmasından nefret ettikleri anlaşılıyor.

╰ ✧ ᘏଘ꒷︶꒷୨︶꒷꒦♡꒥꒦︶︶ଓ꒷✧꒦

Eğer güzelse bu "kısa" bilgilere devam edebilirim, eğer değilsede bu son olur (*'ω｀*)