"Stop" kan ik nog net uitbrengen voordat die me helemaal kust. Nee hij mag me niet kussen. Zoals Tim zegt: je moet wachten op de ware. Maar dat is niet het enigste wat me tegenhoud. Ik heb nooit een ware gehad dus heb ik nog nooit echt gekust. En daar schaam ik me toch wel een beetje voor. "Wat is er babe" zegt hij met een grijns. "I ik h heb n nog nooit e echt ge..." hij laat me mijn zin niet afmaken en schiet in de lach. Dan kijkt hij breed grijnzend me aan. "Nog nooit gekust? nou dan is dit je eerste keer" zegt hij en leunt weer naar voren. Ik zet mijn handen op zijn borst en verstijf een beetje. Ik voel hem grijnzen hij staat veel te dicht. Ik duw hem zachtjes weg. Ik had verwacht dat hij als een muur zou blijven staan. Maar hij deed een stap achteruit. "Ik kan het nog niet. Ik durf nog niet." Zeg ik heel voorzichtig. Vol begrip kijkt hij me aan. "Ja ik snap het. Het spijt me liet me een beetje gaan" zegt hij. Na zijn woorden sta ik paf. Zei hij da nu echt? Dan zie ik zijn gezicht weer veranderen. Hij kijkt me blij aan. "Zullen we gaan eten" stelt hij voor. Ik knik en samen lopen we naar de kantine.
De laatste bel is gegaan. Op naar men kluisje en dan met de fiets 7 km rechtdoor. Terwijl ik aan mijn kluisje sta komt Katy naar me toe. "Hey ik zie dat jouw kluisje naast die van James en mij staat" zegt ze opgewonden. Met een ruk draai ik mijn hoofd naar haar toe. "Naast die van" er is een lange stilte. "James en mij ja" zegt ze voor ik helemaal weg ben. "Ja James dat bedoelde ik" zeg ik met een verward hoofd. Wie weet wat er nog allemaal ging gebeuren aan dit kluisje. Ik doe mijn kluisje dicht en haast me naar buiten. Er is een lange fietsenrek voor heel veel fietsen. Er staan er een paar achteraan. Voor de rest staan er geen behalve de mijne en... Bij mijn fiets staat er nog een. Van wie zou die zijn. Zonder verder na te denken stap ik naar mijn fiets. Doe de slot open maar sukkel er even mee. "Moet ik je helpen" zegt een zachte aardige stem achter lijn rug. Helemaal anders dan die van James. Jason zal het ook niet zijn want die moet nablijven. Ik kijk achter me. Daar staat niemand minder dan Tim. Hij kijkt me dof aan. "Ja dat zou heel lief zijn" zeg ik tegen hem. Een moment zie ik iets veranderen in zijn ogen. Heel even maar zag ik een glinstering. Maar toen werden zijn ogen opeens weer dof en hij hielp me zwijgend met mijn slot. Zonder nog iets te zeggen pakte hij zijn fiets en voor ik dankjewel zei was hij weg. Vreemde jongen is dat zeg. Ik begin te fietsen. Ik hou van snel fietsen. Ik fiets zo snel als de wind zegt mijn mama. Al snel haal ik Tim in die blijkbaar de zelfde kant op moet als mij. Hij fietst daar op zijn gemak door. Ik ga hem razend snel voorbij. Ik wil zijn gezicht eens zien. Maar ik ben al een km verder. Ik kom thuis aan kijk nog even in de richting waar ik vandaan kom om te zien of hij daar nog is. Niks te zien.
"Ik ben thuis!!!" Roep ik, terwijl ik mijn jas en schoenen uit doe. "Welkom thuis schat" zegt mijn vader. Ik houw van hem wat moet ik nu zonder. Ik geef mijn papa een kus en loop naar boven. Ik heb een kleine kamer met een één persoons bed en een kleine bureau en een mini kleerkast. Ik maak mijn boekentas leeg en begin aan mijn huiswerk. Eerst de saaie vakken dan maar.
Aan tafel vraagt papa hoe het ging op school. Ik vertel hem altijd alles wat er gebeurt. Maar deze keer doe ik het liever niet. Wat zou zijn reactie zijn als ik zeg dat er een jongen me bijna wouw kussen en ik me weg draaide. Dus ik zweeg. Na het eten gingen we tv kijken dat doen we altijd samen. Dan kijken we samen het nieuws. Ik weet niet waarom maar mijn papa vind dat heel belangrijk. Ik ook maar papa ietsje meer. "Een jongen heeft me proberen zoenen" flap ik eruit. Mijn papa draait zijn hoofd naar me toe. "Sorry ik wist niet wat hij aan het doen was en i heb me daarna ook weggedraaid en gezegd dat " ik kon mijn zin niet afmaken. "Ik ben zo blij voor je" zegt hij dan. Verward kijk ik in die lieve bruine ogen. "Ik ben heel blij voor je echt maar je weet..." "Ik moet voorzichtig zijn ik weet het". Mijn papa geeft me een zoen op mijn voorhoofd. "Je word al een grote meid" zegt hij. De rest van het nieuws praten we niet. Ik lig tegen zijn borst en hij klemt me met zijn armen. Oh wat wil ik dit graag met een jongen.
JE LEEST
een Droom of een Nachtmerrie
Teen FictionNieuwe school en een nieuw begin. Jade is 16 en verhuisd met haar vader naar NewYork. Wat een droom is voor elk meisje. Maar...