een Droom of een Nachtmerrie

3)Nee nog niet

De volgende ochtend rij ik naar school. Zet mijn fiets vast en loop de school binnen naar mijn kluisje. James staat er al. "Hey" zeg ik opgewonden tegen James. Ik heb goed geslapen en niks maakt mijn dag nog stuk. "Hey babe" zegt hij dan. Ik kijk hem recht in de ogen. "Noem. Me. Niet. Zo" zeg ik terug. Dan schiet ik in de lach en hij lacht na een paar seconden verward naar me te kijken dan met me mee. Dan maak ik mijn gezicht weer serieus. "Ik meen het ik haat dat woord" zeg ik met een zachte stem. "Oké babe zal het niet meer doen" zegt hij met een knipoog en loopt daarna weg. Football training zeker. Ik rol met mijn ogen en pak alles uit mijn kluisje dat ik nodig heb.

Tim heb ik sinds gisteren niet meer gezien. Katy loopt opgewonden naar me toe. "Hey" zeg ik opgewonden terug. "We zijn zo blij vandaag" zegt ze en begint te lachen. We zijn echt goede vriendinnen ook al kennen we elkaar nog maar een dag. Jason komt naast ons staan en geeft Katy een kus. "Kom je?" zeg ik tegen Katy. "We hebben geschiedenis". Samen lopen we naar het lokaal. Voor ik naar binnen kan gaan moet ik eerst naar de leerkracht want Katy heeft me gezegd dat de leerkracht geschiedenis ons zelf plaatsen geeft. Daar is de leerkracht. Het is een oude vrouw met een aardig gezicht. "Goedendag en wie ben jij?" zegt de vrouw met een hele lieve stem. "Ik heet Jade mevrouw ik ben nieuw hier op school en ik heb gehoord dat we hier vasten plaatsen hebben dus ik dacht ik wacht op de leerkracht" zeg ik met een glimlach. "Is goed" zegt ze. "Ken je je klas al?" "Ja hoor mevrouw". Ze wijst me een plek aan en daar ga ik zitten. De stoel naast me is leeg. "Is iedereen er" vraagt de leerkracht. "Nee zegt Katy. " Tim moet nog komen. Even denk ik aan die glinstering in zijn ogen bij de fietsenrek gisteren. Er gaat iets op in mijn buik. Vlinders?? Echt vlinders? Nee dat kan niet. Ik schud die gedachte van me af. "Ah ja ik zie het" zegt de leerkracht en kijkt mijn richting uit. Zou hij... "sorry mevrouw dat ik zo laat ben ik had me overslapen" zegt een zachte stem. Die stem herken ik uit duizenden. Tim! Ik kijk hem aan. Hij is niet gespierd naar ook weer niet mager. Hij heeft een lichaam van nature. Daar hou ik van. Kort bruin opgestoken met gel haar en oh die mooie bruine ogen. Nee Jade! Stop! Zo mag je niet denken. Snel kijk ik weer in mijn boek als ik zie dat hij mijn kant op komt. "We worden dus geschiedenis maatjes" zegt hij. Shit nee alweer die kriebels. Ik probeer ze te vermijden. "Ja lijkt er wel op" zeg ik met een glimlach terug.

De rest van de les zwijgen we en luistert heel de klas naar de leerkracht die maar blijft vertellen over de middeleeuwen. Eindelijk gaat de bel dat werd tijd. Ik sta op en loop naar Katy. Ze kijkt me aan. "Wat is er?" vraag ik. "Je zat naast Tim" zegt ze. "En? Wat maakt het uit jullie zijn toch vrienden?" zeg ik terug. "En? Hij sprak tegen je hij doet dat anders nooit met meisjes. Wel met mij maar dat is iets anders. Met jouw? Dat had ik nooit verwacht" zegt ze verbouwereerd. "Nou ik weet het niet hij lijkt me een heel aardige jongen". Met die woorden schoot Katy ik de lach. Ik snapte er niks meer van. Zonder nog iets te zeggen liep ik het klaslokaal uit.

"Hey babe" zegt een zware stem. James... "Heh James ik had je toch gevraagd dat niet meer te zeggen" zeg ik met een zachte stem. "Ow je was dus serieus bezig sorry maar ik zeg het wel en ik blijf het zeggen het past bij je" en weer loopt hij met een knipoog weg mij verward achterlatend.

Pauze. De kantine is leeg. Iedereen is naar buiten. Ik heb geen zin ik doe liever asociaal. Katy komt naast me zitten. "Waarom kom je niet mee naar buiten her is zo'n mooi weer" zegt ze. "Ik heb geen zin om tussen al die mensen te zitten" zeg ik oprecht. "Wat is er Jade. Ik zie dat zr iets mis is" zegt ze. Vol verwondering kijk ik op. "Nou kijk. Ik moet je een geheim vertellen". "Vertel". "Ik heb nog nooit een jongen gekust" fluister ik zachtjes. Haar ogen worden groot. "Nog...nooit?" "Nee nog nooit en het ergste is" ik buig me voorover. "James heeft me gisteren proberen kussen maar ik trok weg en zei dat ik er nog niet klaar voor was". "Meisje pas op met James. Die jonge is niet wat dat die lijkt. Ik heb dar ook gehad ik was ook nieuw. Hij bleef me maar babe noemen en elke keer dat ik vroeg om dat niet te doen knipoogde hij naar me en liep weg". Verbijsterd van haar woorden keek ik haar aan. "Ik doe voorzichtig" breng ik dan na een lange stilte uit.

James komt naar me toe. Ik leun tegen de muur en lees een boek en zie hem dus niet aankomen. Plots staan zijn handen weer naast mijn hoofd. "Hey babe" zegt hij. Nee niet alweer. Ik doe mijn boek dicht en kijk langzaam op. Hij kijkt me aan. Er gebeurt daar iets vanbinnen in mijn buik. Ja ik ben verliefd op James. Maar wat als Katy gelijk heeft wat als hij alleen wilt kussen of zelfs meer. Hij is echt knap. Hij leunt naar me toe. "James" breng ik uit. Zijn ogen zijn gericht naar mijn mond. Ik huiver en zie een grijns verschijnen op zijn gezicht. Voor ik weer iets kan zeggen komt hij nog dichter. Hij brengt zijn lippen naar mijn oor. "Mag ik een kusje babe" zegt hij fluisterend in mijn oor wat een tinteling geeft en mijn maag helemaal overhoop haalt. "Nee nu nog niet" Met een brede grijns stapt hij weer achteruit. "Zoals je wilt babe. NU nog niet" en weer loopt hij weg met een knipoog. Ik blijf daar nog een paar minuten staan kijken naar de muur voor mij.

School is gedaan. Op naar mijn fiets. Vol verbazing kijk ik hoe weer de fiets van Tim naast die van mij staat. Zonder verder na te denken loop ik naar mijn fiets. Terwijl ik mijn slot weer open doe zie ik Tim aankomen. "Je bent een snelle meid weet je dat" zegt hij met zijn lieve zachte stem. "Haha ja ik fiets snel" zeg ik terug. "Zin om samen te fietsen?" vraagt hij. "Graag" zeg ik met een brede glimlach terug. Met mijn ooghoek zie ik dat James naar ons staat te kijken maar daar trek ik me niets van aan. Samen rijden we in de straat. "Wedstrijdje" vraag ik vol vreugde. "Deal" zegt hij. Hij is verrukt snel. Nee ik ben zo snel als de wind maar dan is hij zo snel als een orkaan. Die gast haal ik nimmer nooit meer in. Hijgend kom ik thuis aan. Geen Tim te zien. Met verwarring in mijn hoofd wat er allemaal gebeurt is loop ik naar de deur. "Papa" roep ik. "Ik ben hier schat" roept hij vanuit de keuken. Weer hetzelfde als elke avond. Huiswerk, eten en een babbel met mijn pa en het nieuws alles gaat zijn gangetje.