[Fan Girl 26]
"S-Sweetie?"
"I'm okay." tumingin ako sa langit. Fuck it. How am I supposed to react?
"I know you're not." hinawakan niya ang kamay ko. "Tinawagan ko na sila Allysa, they'll be here in a bit."
Napabuntong hininga ako. Yun ba yung aasikasuhin ni Chanyeol sa Seoul? Yun ba? Ayoko muna mag-isip ng kung ano kasi baka mamaya ay maling spekyulasyon lang pala yun. Pero anong ibig sabihin ng balita sa TV? Anong ibig sabihin ng picture nilang magkaakbay at nasa restau? Na ang next scenario parang nagpropose si Chanyeol. Tae naman, ito nanaman ako at napa-praning. Hanggang ngayon kasi, kahit sinabi na ni Chanyeol na mahal niya ako, hindi ko maitatagong may insecurities parin ako. Lalo na pagdating kay Dara.
Kanina ko pa hinihintay ang tawag ni Chanyeol. Pero ni isa, ni isang text rin ay walang dumating. Sinasadya na ba yun? O... Ayoko talagang mambintang sa kanya, kasi alam kong meron siyang reason sa ginagawa niya. Pero hindi ko mapigilang isipin kung ano bang nagawa kong masama sa kanya at ginaganito niya ako.
"Babe." puno ng pag-aalala na sabi ni Allysa habang niyayakap ako.
Sumunod na rin ang iba sa kaniya. Isa isa nila akong kinamusta at walang humpay na sinagot ko naman ang lahat ng mga tanong nila.
"Babe kasi alam mo, sa mundo ng showbusiness may mga ganitong ek-ek talaga. Alam naman nating lahat na mahal ka ni Yeol, malay mo talagang ginawa lang yun kasi yun yung sabi ng management?" Nagtanguan silang lahat.
Oo, naisip ko rin yun. Pero nakakainggit naman, sana pala noon ay pumayag na lang ako sa interview kasama ni Chanyeol para i-introduce ako bilang girlfriend niya. Nang sa gayon ay hindi na sila kukuha ng ibang babae para ipa-rumor relationship sa boyfriend ko.
"Princess!" Agad kaming napalingon sa may gate ng makita si Jungkook na hingal na hingal. Nakahawak pa siya sa kanyang tuhod na para bang napakalayo ng tinakbo niya.
"Princess!" Sandaling nawala ang mga hinanakit ko ng makita siyang palapit ng palapit sa akin.
'Tae! Ano ba naman ako? Bakit ganito ang epekto niya sa akin? Dapat galit ako sa kulugong 'to eh!'
"J-Jungkook."
Niyakap niya ako. Walang ibang pumasok sa isip ko, parang nilamon ng mabango niyang amoy ang buong sistema ko at hindi ko mawari kung bakit ganito ang epekto niya sa akin.
Nabalik lang ako sa wisyo ng bumitiw siya sa pagkayakap.
"You okay?" Hinaplos niya ang mukha ko.
Hindi ko alam kung bakit hindi ako naiilang. Diba dapat ay naiilang ako dahil di pa kami masyadong magkakilala at -- ugh! Sht ang sakit ng ulo ko!
"Dobi! Okay ka lang?" Agad na lumapit si Felicity sakin.
Ang sakit ng ulo ko!
"Y-You okay?"
Nangdidilim ang paningin ko pero naramdaman ko ang pagbuhat sa akin. At di nagtagal ay nawalan na ako ng malay.
~*~
"She needs to rest for a while, then I'll talk to her about her condition."
Napamulat ako ng maigi at agad rin namang nagsink-in sa akin na nasa hospital ako. Naalala ko pa ang pags-shut down kong panandalian kanina. But then, anong 'condition' ang tinutukoy niya? I'm not sick or something, am I?
Narinig ko ang pagsasarado ng pintuan, napaupo ako para silipin kung sino ba ang tao na kasama ko rito sa kwarto.
Nilibot ng paningin ko ang kabuuan ng kwarto. This isn't just an ordinary hospital room. This is too big and cozy for that. 'Wag mong sabihing.. VIP room ito? Oh my God.
"Oh, you're awake." lumapit sa akin si Ate habang nakangiti.
Tumango ako at umambang tatayo ngunit agad niya rin naman akong pinigilan kaya wala na akong nagawa kundi bumalik sa pagkakaupo.
"Oh dear. Magpahinga ka muna. Just..." Tinitigan niya ako na para bang isa akong babasaging mwebles na kelangan ng matinding ingat "...Rest, okay?"
"Oh... Kay?" Iminuwestra niya ang aking ulo na mahigang muli.
Hindi nagtagal ay nakatulog rin naman ako.
------XXX------
Bakit ba ang sakitin at lampa ng babaeng ito?! Hahaha!
XOXO ❤️
