[Fan Girl 22]
Magkikita kami ni Kris ngayon.. Balik na kami sa dati, yung walang awkwardness pure friendship.
Pero hanggang ngayon ay hindi ko padin alam kung sino si 'WYF', last week kasi pinadalhan niya ulit ako ng Ferrero, at nagising nanaman ang curiosity ko kung sino ba talaga yung nagbibigay ng gifts sa akin.
"Am I late?" hinihingal na tanong ko kay Kris.
Umiling Lang siya at iginaya ako papasok sa kotse niya.
Sabi niya kasi magkita daw kami sa DLX Circle, eh hindi ko naman alam kung saan yun kaya naman natagalan ako para hanapin ang kinaroroonan niya.
"Where are we going?" nakangiti kong sabi kay Kris.
Kanina pa siya tahimik at mukha pa siyang walang tulog. Hindi kaya.... nagdadrugs siya? Charaught!
"Somewhere." ano 'to? Somewhere we only know ang peg? Chawr~
Nanatili na lang akong tahimik kasi as usual, nangingibabaw nanaman ang cold side niya.
Ayoko talaga sa tahimik eh, napapaisip kasi ako. Naiisip ko yung napakaraming possibilities kung ano bang pwedeng mangyari sa future. Naiisip ko kung ano kaya ako ngayon kung hindi dumating ang EXO dito. Argh! This is driving me nuts!
"Ya. You okay?" nabalik ako sa realidad ng marinig ang tinig ni Kris na mas malamig pa sa Antarctica.
"Yeah?" nag-aalangan kong sagot.
Nagpoker face lang siya.
Feeling ko talaga may sira sa tuktok itong si Kris. May Bipolar disorder yata siya. Pero joke lang, wala naman sana right?
Minabuti ko na lang na tumingin sa bintana at langhapin ang sariwang hangin. Saan kaya talaga kami pupunta? Ngayon lang ako napadaan sa kalsadang 'to eh. Malay ko bang may ganito pala sa lugar namin.
"Kris... Can I turn on the radio?"
"Uh-huh."
In-on ko na yung radyo at nakinig sa music.
Sa sobrang tagal at boring ng byahe, hindi ko namalayang nakatulog na ako.
--
"Ya. Wake up."
Naalimpungatan ako sa malamig na hangin na kasing lamig ng boses ni Kris.
Pagmulat ko ng mata ko ay nagdidilim na. Gaano katagal kaya ako nakatulog?
"Where are we?" tumayo na ako at lumabas ng kotse niya. Oh boy, anlamig naman.
"Earth?" sabi niya.
"Is that supposed to be a joke? Thank you so much for trying hard." inirapan niya ako. Kahit kelan naman talaga eh ang corny niya. Tsk! Walang pinagbago.
Sinundan ko lang siya sa pinupuntahan niya hanggang makarating kami sa end.
Sa bangin.
Woah! Kitang kita mo mula rito ang sunset. Sheez. Ang ganda.
"You like it?" nakangiting sabi niya.
Confident na confident siya.
"Aniyo." natatawa kong sabi.
Agad namang nag-iba ang ekspresyon ng mukha niya.
"Neomu neomu johayo!" Halos mapaiyak na nga ako sa sobrang ganda eh. Okay, medyo exagg na.
Nakita ko ang bakas ng relief sa mukha niya.
We just stayed there for quite a long time. Pero nang tuluyan ng dumilim, napagpasyahan naming magtungo sa resthouse malapit dun.
Kumain na kami at nagstay sa may veranda para magkape.
"Princess, I think this is the right time..."
Napatingin ako sa seryoso niyang mukha. What's the matter?
"The right time for what?" clueless na saad ko.
"The right time to confess what I feel."
------XXX------
MAY PART II! XD
XOXO❤️
