Upewnijcie się, że nie pominęliście dwóch rozdziałów, które dodałam wczoraj
***
Harry wpatrywał się w swoją mamę.
Jej twarz była blada, a kości wystające. Zdecydowanie wyglądała na chorą.
Harry wyciągnął rękę i odgarnął jej świeżo wyrośnięte włosy z czoła.
Wygląda trochę jak Rizzo z Grease.
Lekarz powiedział, że jej ciało nie było przystosowane do rzadkiej krwi, która krążyła w jej żyłach, więc serce przestało ją pompować. Harry oddał dwa litry krwi i przetoczyli jej trochę do ciała Anne. Teraz jest idealna, z wyjątkiem raka.
– Harry, przepraszam, że cię przestraszyłam. – Anne uniosła drżącą dłoń i otarła łzy Harry'ego.
Harry wypuścił oddech. Uśmiechnął się słabo.
– Tak bardzo cię kocham, mamo. Przepraszam, że nie mogę zapłacić za twoje leczenie. Tak bardzo, bardzo, bardzo cię kocham. Wszystko, co kiedykolwiek zrobiłem, zrobiłem źle; tak mi przykro. Kocham cię.
Anne wyglądała na gotową do rozpłakania się.
– Nie zrobiłeś nic złego. Kocham cię bardziej niż cokolwiek innego. Ty i Gemma jesteście moim życiem. A teraz przytul swoją mamusię.
Harry owinął ramiona wokół swojej mamy i ukrył twarz w jej kościstym ramieniu.
– A teraz, kim jest ten chłopiec, o którym opowiadała mi Gemma?
Harry przygryzł wargę.
Karen Payne i Jay Deakin weszły do środka.
Każda z nich miała w ramionach dziecko.
– Earnest i Doris nie mogli trzymać się z dala od swojej matki chrzestnej – Jay uśmiechnęła się.
Kiedy dzieci znalazły się w chudych ramionach Anne, spojrzała na Harry'ego wyczekująco.
– To długa historia...
***
Louis był wściekły. Był tak wkurzony na wszystko i na wszystkich, że nie mógł nawet na nikogo spojrzeć bez odczuwania potrzeby spowodowania im bólu, tak wielkiego jak czuł on.
Harry nie pojawił się w szkole, co jest szalone, ponieważ Harry nigdy jej nie opuszcza. To boli Louisa tak bardzo, że zranił Harry'ego tak dotkliwie, że naraża na szwank swoje stypendium tylko po to, by uciec od Louisa.
Miał dwa wykłady tego dnia i po prostu wiedział, że będą nużące.
Louis siedział z tyłu klasy, bezcelowo pisząc słowa. Miał w głowie melodię i starał się dopasować do niej słowa.
Louis pomyślał o tym, jak zimno było w mieszkaniu Harry'ego.
"You've been sleeping with my sweater"
("Spałeś w moim swetrze")
Louis nie wiedział, że było to prawdą. Harry spał w swetrze, który dał mu Louis.
Louis zaczął myśleć o tym, że nigdy tak naprawdę nie był dla Harry'ego miły. Przed zakładem, Louis nawet na niego nie spojrzał.
CZYTASZ
Under the Cover (Tłumaczenie PL)
Fanfiction- Wszyscy wiedzą, że mogę sprawić, że każdy się we mnie zakocha. - Każdy, huh? Louis skinął głową. - Więc sprawmy, że będzie to interesujące, zakładając się. Założę się, że mogę znaleźć ci kogoś, kto się w tobie nie zakocha. - Już wiesz kto? Stanle...
