"Ne zaman bahar gelir ki?" Taehyung tatlı bir tebessümle baktı çocuğa. Bahar elbet gelirdi, mevsimler geçerdi. Ama Taehyung'un kalbindeki uzun ve çetin kış, sonunda yerini yemyeşil bir bahara bırakmıştı. Bu minimini, parmak kadar çocuk sayesinde olm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Moonah sana neden kızdı?"
"Aslında bana kızmadı. Babasına kızdı. Bizim gittiğimiz yerde telefon çekmiyordu ve babası onu arayamadı. Kampa gitmiştik-"
"Kamp mı? Kamp ne?"
Taehyung halının üstünde yan dönüp bir kolunu başının altına yasladı. Sırtüstü yatan çocuk tavanı izliyor bir yandan da Taehyung'un cevabını bekliyordu. "Hani olur ya, doğada bir yere çadır kurup bir süre orada kalırsın."
Çocuğun gözleri parladı bu cevapla. "Biz de yapalım mı baba?" Birden kıpkırmızı olup ağzından kaçırdığı cümleyle gözlerini kaçırdı. Cılız bir sesle, "Samchon, demek istemiştim..." diye mırıldandı.
Taehyung da bu ani hitapla o kadar sersemlemişti ki çocuğu rahatlatmak adına bir şeyler bulup söyleyemedi. "Gideriz." dedi sadece. "Yalnız, havalar bu durumdayken olmaz."
"Ne zaman bahar gelir ki?" Taehyung tatlı bir tebessümle baktı çocuğa. Bahar elbet gelirdi, mevsimler geçerdi. Ama Taehyung'un kalbindeki uzun ve çetin kış, sonunda yerini yemyeşil bir bahara bırakmıştı. Bu minimini, parmak kadar çocuk sayesinde olmuştu bu. "Yakında," derken keyifle gülümsedi Taehyung. "Çok yakında gelir, Haru'm."
__________________________________
Taehyung son bulaşığı da durulayıp kapattıktan sonra havluyla ellerini kurulayıp dışarı göz attı. Açık gözüken bir mavilik vardı, hava kar topluyor gibi görünmüyordu.
Birden kapı sertçe çalınınca Taehyung hızla adımlayıp kapıyı sürerek açtı. Seju'yu görünce derin bir nefes verdi. "Lee Seju, kapıyı çalmayı mı öğrendin?"
"Çok komiksin. Bu cumartesi Haru'nun doğum günü. Tek başıma bir şey yapacaktım ama Haru sen olursan çok mutlu olur. Onun mutluluğu için, birazcık sana katlanabilirim."
Taehyung gözlerini devirdi. "Büyük nezaket. Çok iyisin."
"Teşekküre lüzum yok." dedi Seju umursamadan. "Haru'nun en sevdiği şey piknik ama havalar hala çok kötü. Bir şey aklına gelirse onu yapalım."
Başını salladı Taehyung. "Birazcık düşünürüm. Aklıma bir şey gelirse konuşuruz."
Seju gidecekti ki Taehyung arkasından seslendi. "Seju! Haru bu aralar çok gelip gitmiyor. Annenden kaynaklı sanırım."
Seju başını salladı. "Ben hallederim. O kısmını bana bırak."
Eve girdikten sonra biraz düşünse de aklına yalnızca çocuğun kamp yapma isteği geliyordu. Ancak yerel radyodaki robotik sesli sunucunun söylediğine göre, Kuzey Chungcheong'daki kar henüz kalkmayacaktı. O yüzden kamp işi hayal olmuştu.
Ya da olmamıştı.
Bu işi pekala evde de yapabilirlerdi. Buraya ilk geldiğinde, evi temizlerken bir çadır görmüştü. Odunların olduğu küçük odaya koyduğunu hatırlıyordu. Daha sonra onu kontrol etmeyi aklına koyarak diğer şeyleri düşündü.
