Storyline

Test en talen

Rimio

Als ik Valencias slang probeer los te krijgen, begint ze tegen me te schreeuwen. ik laat haar los en ze rent met dat ding en al de kamer uit. Peter word ook wwakker een rent achtee Valencia aan. Teun pakt mijn hand, en samen rennen we er achter aan. "We have to go away!" scheeuw ik. Ik kijk geschokt, wat zeg ik? "Was sagst du? Ich verstehe dich nicht" zegt Teun. We staan stil. "What are you saying? Please talk normal" Ik schreeuw nu. "Richmio, Wir sprechen eine anderen language. Wir mussen schnel wesen" Ik versta er helemaal niks van. Teun blijft verward ddoorpraten tot hij doorheeft dat ik er niks van versta. Plotseling schiet het me te binnen. De slangetjez! Dat moet het zijn. Ik tik teun aan en pak zijn hand. Ik wijs op mezelf. Dan maak ik met mijn handen een hartje en wijs op Teun. Ik leg zijn hand op de plek waar mijn hart zit, en geef hem een knuffel. De tijd lijkt stil tte staan tot we voetstappen horen. "Teun, rimoire? Quest ce que, pourqua? J'ne sais pas" Peter kont op ons afrennen. "Peter wwas sagst du? Schreeuwd teun, "I dont understand you?" "Valencia" scheeuw Peter. Nu snappen we aalle 3 wat we moeten doen. We proberen alle deuren open te maken tot ik Peter op de grond zie zakken. Teun en ik rrennen naar Peter een kijken de kamer in. Daar zien we Valencia en Vince, zoenend

Valencia

Peter openr de deur. Shitt dit is niet de bedoeling. Zooo niet. 'Peter het js niet wat het lijkt!!!' zeg maar niemand.reageert nog. 'Pourquoi Val pourquoi..' ik snap niks van Peter. 'Bist du wirklich erliebt auf Vjnce?' zegt Peter. Huh teun spreekt echt een vage taal. 'O my .... Valencia!! What are you doing?!' Ik snap rimio een beetje. 'Ik ik...i dont know?' een rarr zin rolt uit mijn mond. Ik spring op en.loop behoedzaam op Peter af. 'Peter, sorry het was niet mijn bedoeling... Ik ik weet nirt wat me besielde.. Ik weet niet eens of ik van Vince houd..!' zeg ik hopeloos. 'Pourquoi Val..pourquoi.....' Peter brabbelt onduidelijke taal. Vince kijkt me geschokt aan. 'Dus... Je zoent me zonder of je weet wat je van me vindt?' hij schud ongelovig zijn hoofd. 'Huh... Je je kan me verstaan!' zeg ik verbaasd. Maar Vince praat door. 'Wil dit zeggen dat je altijd al Peter leuk vond?' 'Vince alsjeblieft. Ik kan toch ook niks aan doen dst ik mijn gevoelens niet kan peilen.. Ja ik heb altijd al een zwak gehad voor Peter dat klopt, maar nooit... Nooit zoals nu... Ik weet niet wat ik er mee aan moet.. En toen.kwam jij. Zomaar moest ik met jou dat dressuur doen. En je was zo lief, en ik kreeg ook steeds meer gevoelens voor jou. Maar ik weet niet welke oprecht zijn. Toen.ik net bij je was voelde mijn gevoelens oprecht voor jou, maar nu Peter er is... Weet ik het echt niet meer... : ' Oke dus... Je kan gewoon niet kiezen wie je leuker vind' zegt vince somber. 'Dat is dan duidelijk'. En hij loopt boos weg. 'Pourquoiii.......pourquoi......pourqu......' en weg is Peter. Ik til hem overeind en hang hem over mijn schouders. Ik loop naar het bed bij het raam toe en leg hem er zacht op neer. Ik sla wat dekens over hem heen en geef hem een lange knuffel. Geen kus. Dat lijkt me geen goed moment nu. Ik draai me om en zie Rimio en Teun hand in hand staan. 'wat lief!' zeg ik. 'What are you saying Valencia?' zegt Rimio. 'Was sagst du Valencia? Ich begrif du nicht...' zegt teun. 'Jongens praat normaal! Dit is niet grappig meer!' Roep ik nu overstuur. Ik draai me om naar Peter die er heel schattig bij ligt met zijn rode wangen tot ik me besef dat dat door mij komt. Hij huilde om mij.. Ik draai me weer om en kijk weer naar teun en peter en snap het dan. We spreken allemaal een andere taal... Behalve Vince en ik, wij verstaan elkaar wel. 'Ik snap jullie niet, ik ga hier zitten' ik gebaar naar de stoel 'en jullie beter ook, voor als Peter wakker wordt.' En ik wijs naar Peter en hun toe. Ze snappen het en schuiven ieder een stoel naar het bed toe en gaan zitten

Rimio

We kijken elkaar een beetje versuft aan, ik houd teubs hand vast; maar het is zo vreemd. Valencia en Vince schijnen elkaar wel te kunnen verstaan, dus waarschijnlijk is het exprerimet bij hun mislukt. Ik kijk naar Peter, hij ligt zo lief te slapen. Ik voel enige woede tegenover Valencia dat ze hem zo kan kwetsen, maar ik ben niet de persoon die iemans daar schuldig aan mag rekenen wat gevoelens betreft. We blijven daar zitten, en ik verwacht dat er wel een alarm af zal gaan over enkele minuten. "Hey, who could understand what I am saying?" Probeer ik. "heeehh?" Teun trekt een schaap achtig gezicht. Ik sta op, en vind aan de rand van het bed een procedure schema met een pen er aan. Ik heb nooit leren schrijven, maar tekenen kan ik wel een beetje. "Hey watch this" zeg ik en ik wijs op het bord. Valencia en Teun komen dichterbij.