13 ♥

1K 177 43
                                    

Zawgyi Font

"ဆိုေတာ့...အဲ့အသံႀကီးကိုမင္းပဲၾကားေနရတာေပါ့ !"

"မဟုတ္ေသးဘူး..ဟယ္ရီ!တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္ေနၿပီ!အသံေတြကို တစ္ေယာက္တည္းၾကားေနရတယ္ဆိုတာ ေမွာ္ေလာကမွာမေကာင္းတဲ့နိမိတ္ပဲ!"

"ငါလည္း မသိေတာ့ဘူးဟာ!"

ဟယ္ရီ ၊ ရြန္ ႏွင့္ ဟာမြန္နီ တို႔ ဂရင္းဖင္းေဒါ အေဆာင္ထဲတြင္ စကားမ်ားေနၾကသည္.. ။

ဟယ္ရီက သူၾကားခဲ့ရေသာ အသံႏွင္ပတ္သတ္ၿပီး ေျပာဆိုေနၾကျခင္းျဖစ္သည္..။
ဟာမြန္နီ ကေတာ့ ဟယ္ရီၾကားရေသာအသံသည္ မေကာင္းသည့္နိမိတ္ျဖစ္သည္ ဆိုသည့္ အေၾကာင္းေျပာသည္...။

မွန္ပါသည္...။
ဤသို႔ေသာ အသံနက္မ်ားကို တစ္ေယာက္တည္းၾကားေနရျခင္းသည္ ေမွာ္ေလာကတြင္ မေကာင္းေသာနိမိတ္ ဟု ယူဆၾကသည္...။

"ဟင္း....."

ဟယ္ရီသက္ပ်င္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ သူ႕ကုတင္ေပၚတြင္ အိပ္စက္ရန္သာ ျပင္လိုက္သည္..။
ႏွစ္စပဲ႐ွိေသးသည္... ျပသာနာေတြက ေပၚလာေတာ့မည္လား..။

"Good night! Harry...Good night Ron!"

ကုတင္ေပၚတြင္ ေက်ာေပးအိပ္ေနေသာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေလး ဟယ္ရီ႕ကို ႏႈတ္ဆက္စကား ဆိုကာ ဟာမြန္နီလည္း သူမအခန္းသုိ႔ ျပန္ရန္သာ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့သည္...။

ရြန္ကေတာ့ ေခါင္းညိမ့္ျပၿပီး ဟာမြန္နီ႔ကို ေကာင္းေကာင္းသြားပါ ဆိုတဲ့ အၾကည့္မ်ိဳးႏွင့္ ႏႈတ္ဆက္သည္..။

မနက္ျဖန္ မွာ ဘာျဖစ္လာမလဲ ဆိုတာကို ဘယ္သူကႀကိဳသိႏိုင္မွာလဲေနာ္...။

___________________

ဘာလိုလိုနဲ႔ ေဟာ့ဝပ္သို႔ေရာက္သည္မွာ တစ္ပတ္ေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္သည္..။
ဒီၾကားထဲ ေဟာ့ဝပ္ေက်ာင္းမွာ ပိုၿပီး ေနေပ်ာ္လာသလို လူစီးရပ္စ္ ခႏၶာကိုယ္ နဲ႔လည္း အေတာ္ေနသားက်လာၿပီ ျဖစ္သည္..။

တစ္ခါတစ္ေလ ေခါင္းထဲ၌ ေပၚေပၚလာတတ္ေသာ လူစီးရပ္စ္၏ မွတ္ဉာဏ္မ်ားေၾကာင့္လဲ လူစီးရပ္စ္ အေၾကာင္းကို ပိုမိုသိ႐ွိလာရသည္..။

My Fujoshi Father... (ကျွန်တော့ရဲ့ Fujoshi ဖေဖေ )Where stories live. Discover now