#Zawgyi
"ဒါ..ဒါ ...!"
"ဆီးမက္စ္! "
ဟယ္ရီ တို႔ ေအာ္သံနက္ႀကီး ဆီသို႔ ေရာက္လာေလၿပီ..။
ျမင္လိုက္ ရသည့္ ျမင္ကြင္းကား မ႐ႈမလွ..။
ေက်ာင္းက ပထမႏွစ္ ေက်ာင္းသားသစ္ေလး ဆီးမက္စ္ သည္ သူ႔ကင္မရာေလးကို ကိုင္ကာ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီး သဖြယ္ လွဲေလ်ာင္း ေနျခင္း..။
"မထိနဲ႔စမ္း!!"
ဟယ္ရီ တို႔ ဆီးမက္စ္ ကို ထိမည္ ၾကံတုန္း အေနာက္မွ ေအာ္လာသည့္ အသံေၾကာင့္ ေနာက္ တြန္႔ သြားရသည္..။
"ပေရာ္ဖက္ဆာ!"
အေနာက္မွ အသံ၏ အသံကား ပေရာ္ဖက္ဆာ စနိပ္ပင္ ျဖစ္သည္...။
သို႔ေသာ္ တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ ၊ ေဘးနားတြင္ ပါလာသူကား သူ၏ ေယာကၡထီးႀကီး ပေရာ္ဖက္ဆာ မာလ္ဖြိဳင္း..။
"ဖယ္ၾကစမ္း!"
ပေရာ္ဖက္ဆာ စနိပ္က ဟယ္ရီ တို႔ကို ဆြဲဖယ္ရင္း ဆီးမက္စ္ ကို ေသခ်ာ ၾကည့္လိုက္သည္..။
"Sir...!!"
"ေျပာ.!"
ရြန္ ၏ ေခၚသံေၾကာင့္ လူစီးရပ္စ္ က စနိပ္ အစား အသံျပဳလိုက္သည္..။
သူ႔ပံုကေတာ့ အံျသသည့္ပံု မေပၚ...။
ဘယ္ အံျသမလဲ? ဒါေတြဟာ ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္ ဆိုတာ သိိၿပီးသားေလ..။
ဇာတ္လမ္းအတိုင္း ဆိုလ်ွင္ ဂ်င္းနီ သည္ ေသြးကို အသံုးျပဳ ၍ လ်ဳိ႕ဝွက္ ခန္းေဆာင္ အေၾကာင္း ေရးမည္ ျဖစ္သည္..။
ထို႔ေၾကာင့္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ အေနာက္ဘက္ မွာ ေရးသားထားတဲ့ ေသြးစာ...။
"လ်ိဳ႕ဝွက္ ခန္းေဆာင္ ပြင့္ လာၿပီ...မစစ္မမွန္ ေတြ ေပ်ာက္ ကြယ္ ေတာ့ မယ္!"
လူစီးရပ္စ္ က နံရံမွာ ေရးထားသည့္ စာမ်ားကို တစ္လံုးခ်င္း စီ ဖတ္ျပလိုက္ ခ်ိန္တြင္ ပေရာ္ဖက္ဆာစနိပ္ အပါအဝင္ ဟယ္ရီတို႔ ကပါ သူ႔ကို ၾကည့္ေနၾကသည္...။
ထို အထဲမွာ အထူးျခားဆုံး မ်က္ဝန္း တစ္စံုကေတာ့ ေဆးဗားရပ္စ္ ရဲ႕ မ်က္ဝန္း ေတြ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္...။
