Isla Fontana Series #4: Ruthless Slave (COMPLETED)

Chapter 1 (Slave)

CHAPTER 1

MABILIS siyang tumakbo pagkatapos agawin sa isang babae ang dala nitong puting plastic. Nagtago siya sa isang madilim na lugar at sa nanginginig na mga kamay ay binuksan niya ang plastic.

Nanginginig ang buong katawan na mabilis niyang kinain ang tinapay. Gutom na gutom siya at halos nahihilo na.

Hindi pa man niya nauubos ang tinapay ay napatingala siya nang may dalawang lalaking tumayo sa mismong harapan niya.

"Nandito ka lang palang hayop ka!"

Nabitawan niya ang tinapay sabay tilapon ng sariling katawan nang malakas siya nitong sinipa. Malakas na bumagsak ang likod niya sa pader.

Muli siyang nilapitan ng lalaki at muling sinipa. Hinawakan siya nito sa leeg at mariing sinakal. Nang makitang halos hindi na siya makahinga ay natatawa siya nitong binitawan at malakas na sinampal.

"Sinasabi ko naman sa'yo, hinding-hindi ka makakatakas sa akin, bata. Wala kang pupuntahan. Dalawang taon ka pa lang nang binenta ka ng mga magulang mo sa akin! Pinakain kitang hayop ka tapos tatakas ka lang? Sampung taon ka pa lang, malakas na ang loob mong mag rebelde sa'kin?!"

Muli siya nitong sinampal ng malakas at marahas na itinayo. Tinulak siya nito patungo sa lumang sasakyan. Ang mga tao sa paligid niya ay walang pakialam kahit bugbog sarado siya.

Ito ang lugar na kinamulatan niya. Ito ang lugar na sa batang edad pa lamang ay naranasan niya ang matinding gutom at gumagawa ng kasamaan. Ang mundo kung saan ay mahina siya, walang kakayahang kalabanin ang taong bumili sa kaniya.

Nang makarating sa abandonadong lugar ay muli siyang binugbog bilang parusa sa pagtakas niya. Pagkatapos ng pambubugbog sa kaniya ay ikinulong siya sa loob ng aparador.

Mahina siyang napapadaing habang dinadama ang bawat hapdi at sakit ng mga sugat niya sa katawan.

Ilang araw siyang nasa loob ng aparador. Walang pagkain, walang tubig at halos doon na siya umiihi at tumatae. Ni hindi na siya makaiyak. Sanay na sanay na siya. Tila naging manhid na ang puso niya.

Matapos ang halos isang linggo ay inilabas siya doon. Nang makalabas ay binigyan siya ng isang pirasong tinapay.

"Pagkatapos mong kumain, punta ka kay boss. Sasamahan mo siya," bilin ng lalaki bago tumalikod.

Inubos niya ang isang pirasong tinapay at nanghihinang naglakad patungo sa luma at mabahong banyo. Lumapit siya sa makalawang na gripo. Binuksan niya iyon at doon ay uminom siya ng tubig kahit madumi ang tubig na nilalabas niyon. Halos itim na ang tubig at lasang kalawang. Doon na rin siya naligo kahit mahapdi ang buong katawan.

"Bakit ang tagal mo? Ako pa talaga ang pinaghihintay mo?!" singhal ng lalaki sa harapan niya.

Hindi siya umimik. Malakas itong napabuntong-hininga at tinuro ang lumang sasakyan.

"Alam mo na ang gagawin," anito sabay talikod.

Naikuyom niya ang mga kamao at lumapit sa lumang sasakyan. Binuksan niya ang likuran ng sasakyan at bumungad sa kaniya ang katawan ng tao, wala nang buhay.