One wish (Lee Min Ho and Park Min Young) ON-HOLD

One Wish (Chapter 54)

 I hate to say goodbye.. Uhm.. Hati-hatiin ko na po ito.. Uhm maybe last 5-8 max chapter na lang po siya ksama yung epilogue tahahah! pero we can never tell naman hahaha!.. :/ Wala kasi akong outline about dito nagulo na kasi iba na yung nasulat ko tas hindi na tugma talaga dun sa plano kong ending.. So I need to work it out muna para maganda yung kalabasan.. Kaso nga lang ay matatagalan pa po kasi exams ko na po next week and out of 120 yung isang exam ko. Gusto lang kaming patayin nung teacher ehh noh?

Hahaha!

Thank you sa pagbabasa ng One Wish ;) Ayan na po.. Dedicate ko po sayo.. Sana magustuhan mo.. Salamat po ng marami mrdimple :))..

*******************************************************************************************************

"Steven.." tawag ko sa kanya. Wala kasi akong nakikitang Steven magmula nung pumasok ako. "Steven.."

"Andito ka pala.. Bakit andito ka?? May kailangan ka ba sa akin?" Sabi ng isang boses. Galing yun sa likuran ko.. Mag ti-turn na sana ako pero may biglang yumakap sa akin mula sa likuran ko. Ang higpit ng pagkakayakap niya.. Naramdaman ko ang pagtulo ng mga luha sa balikat ko.. 

"Karen.. Don't do this to me.. Don't leave me. Please don't.. Hindi ko kaya.." Bulong niya sa akin. "Hindi ko kaya Karen.."

"Steven please.." mas lalong humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. Hindi ko alam, gusto kong magpumiglas pero hindi ko kaya.. Iba ang ginagawa ng katawan ko, hindi niya sinusunod ang isip ko.

"Wag mo akong pahirapan ng ganito.. Wag mo akong iiwan.." Ibinaba ko ang tingin ko sa kamay niya.. Blood.. Ang daming dugo sa kamay niya. Umalis ako sa pagkakayakap niya, hindi dahil ayokong yakapin niya ako pero dahil gusto kong makuta kung anong itsura niya.

Humarap ako..

Pagharap ko ay ibang Steven ang nakita ko.

Gulu-gulo ang buhok niya, may pasa ang mukha niya, pati damit at kamay niya may dugo. Anong nagyari sa Steven na kilala ko? Ganito ba ang epekto ng nangyari kanina? Ganito ba talaga ang magyayari sa kanya? Hinawakan ko ang pisngi niya.. Hinawakan niya ang kamay ko na nakahawak sa pisngi niya..

Pumikit siya at kasabay nun ay ang pagtulo ng mga luha sa mga mata niya..

"Hindi ko kayang mawala ka.. Hindi ko kaya.."

"I'm sorry.. I'm sorry talaga.." Hindi ko na napigilan ang sarili ko. I hugged him tight. "Sorry.. Sorry.." Sandali rin kaming nanatili sa ganoon, ang hirap kasi bitawan siya ehh.. 

Nung magbitaw kami ay tinignan ko ang mga kamay niya.. Magsasalita pa sana ako pero sinakop niya na ang mga labi ko. He's kissing me intense.. Yung parang mapaghanap, parang ang tagal kong nawala na parang hinahanap-hanap niya ang mga labi ko..