"Beomgyu! Tatlım kalk hadi bugün pazartesi!"
"Her pazartesi sabahı beni evden kovuyorsun anne!"
Annem odaya girmiş gülümseyen yüzüyle yanıma gelmişti,
"Tatlım, iş günlerin. Çok güzel bir işin var bak kademe atladın, baş yazar Choi Yeonjun'un yardımcısı oldun."
"Bunu yapabilir miyim anne?"
"Tabiki! Sen Choi Beomgyu'sun tabiki yapacaksın."
"Teşekkürler anne. Seni seviyorum."
Sıkıca sarılan anneme karşılık vermiştim "Bende..."dediğini duymuştum babam genellikle yurt dışında olurdu bende geçen yaz dönmüştüm. Aile ilişkimiz çok güzeldi fakat babamın moda sektöründe çalışmasından dolayı genellikle yurt dışına çıkardı, ama hiç bir özel günümüzü kaçırmaz önemli bir toplantısı olsa bile bizimle 1 haftasını geçirirdi.
Her hafta başı beni arar, ne yaptığımı sorardı. Bilgiler ve öğütlerle dolu geçen telefon konuşması sonunda kapatırdık.
Ve işte yine arıyordu. Sevinçle telefona uzandım, kulağıma dayadım.
"Baba!"
"Beomgyu! Nasılsın evlat?"
"İyiyim baba, sen?"
"Bende iyiyim, annenden aldığım habere göre kıdemli olmuşsun."
"Baba, sadece yardımcı stajyerlik."
"Oğlum benim ilk işimi unuttun mu?"
"Unutur muyum baba? Yine de, bilemiyorum."
"Üretilen giysileri dikiyordum sen de şuan stajyersin sonra kademeni tespit ettiklerinde seni ihtiyaçları oldukları alana koyacaklar, bu sektörü sen istedin. Ve savaşacaksın."
"Sağol baba."
Arkadan annemin sesi gelmişti, "Beomgyu! Hadi bebeğim, kahvaltını yap!"
Babam gülmüştü;
"Hadi bakalım, anneni dinle ve güzelce beslen onunla da konuşacağım bu hafta geleceğim."
"Ah! Mükemmel, bir şeyler alacağız senin için."
"Hadi hadı, anneni bekletme."
"Görüşürüz baba."
Deyip telefonu kapatmıştım, bilgisayarımı ve bir kaç dosyayı çantama atıp koşarak aşağı inmiştim.
"Anne! Babam gelecekmiş bu hafta."
"Ah, gerçekten mi? Biz ayrıntılı konuşuruz, al sen bunu arada Huening ile yiyin."
"Sağol anne, seni seviyorum."
Koşarak evden çıkmıştım, arabama atlayıp çantamı kenara koymuştum ağzıma attığım ekmekle kemerimi bağlamıştım.
Telefonuma gelen bildirim ile elime almıştım;
HueningKai:
Beomgyu! Neredesin?!
Beomgyu:
Geliyorum, yoldayım.
HueningKai:
Dikkat et, fazla hız yapma.
Telefonu kapatıp arabayı çalıştırmıştım, yaklaşık 10 dakika süren yolculukla çantamı alıp hızla içeri girmiştim. Stajyerlerle ilgilenen Kang Taehyun-ssi bana bakmıştı.
"Ne yapıyorsun burda?"
"Çalışmaya geldim."
Gülmüştü,
"Bayan Bua sana üst katta bir oda ayarladı. Arada bir Bay Choi uğrayacak seninle çalışacak. Bay Choi'den bir kaç bir şey öğreneceksin."
"A-ama stajım bitmedi. Hem Bay Choi yazar sadece."
"Sadece kitap yazarı değil! Yeni yazdığı BL romanı hayranlar tarafından çok sevildi. Bu yüzden Bay Huang, "Love Again'i" dizi yapmaya karar verdi, yapımcı olarak Choi Soobin ile anlaşıldı!"
Ne çok şey ayarlanmıştı öyle.
"Ben ne yapacağım?"
"Bayan Bua çekimlerde olmanı istedi."
"Offf benim başıma neden sardı?"
Taehyun kafasını kaldırıp kapıdan giren adama çevirmişti.
"Bu kim?"
"Yapımcı."
Bu adam neden bu kadar uzundu? Yanımda hissettiğim beden ile dönmüştüm Kai idi.
"Choi Soobin, dizi fikrini sunan kişi. Bak o da yönetmen."
Kafamı diğer yöne çevirdiğim de iki adam görmüştüm, birisinin üzerinde ismi yazıyordu Han ByunHo yanındaki asistanıydı herhalde.
"Love Again göz bebeğimiz dizi oluyor desenize çocuklar."
Demişti Taehyun, Love Again'i bir kez bile okumamıştım neyin ne olduğunu bilmiyordum. Artık Bay Choi'nin her yazdığına bakıp Bua'ya iletecektim.
Gerçekten zor olacaktı, akşam eve gittiğimde okumam gereken 3 kitap vardı.
Huh, hadi bakalım.
Choi Beomgyu...
