BÖLÜM-3

52 3 4
                                    

Bay Choi'nin bana bıraktığı kitap ile karşı karşıyaydım, bunu güzelcene özetleyerek senaryo yapmalıydım. Ama bunu okumak dahi istemiyordum ki!

Açtığım bilgisayarda yazan tonlarca kelime ile yüz yüze kalmıştım. Gerçekten onu ikna etmek yerine kendi başıma yapmayı tercih etmiştim.

Kafe'ye gelip oturmuştum hemen şirketin arkasında kalıyordu buradan da sekiz olmadan eve geçerim diye umarak sipariş ettiğim yaban mersini aromalı içecekten koca bir yudum almıştım.

Derin nefes aldım, ve ilk satırdan okumaya başladım.

^Kafamı kaldırıp sakince etrafıma bakmıştım, sürekli bağırarak konuşan ve hoca gelmemiş gibi davranan öğrencilere tek tek göz attım. Hiç biri umursamıyordu.

Biri hariç, sürekli ışıldayan gözleriyle bana bakıyordu, ve durmadan gülümsüyordu.

Yanıma gelmişti, "Bay Lee, onları susturmama izin verin." kafam istemsizce onay vermişti.

"Gençler! Yeni Edebiyat hocamız! Biraz sussakta tanışsak mı?"

Herkes ona bakıyordu o ise bağıra bağıra en arkaya kadar sesini duyurma derdindeydi.^

Evet, şuana kadar her şey aynı şekilde geçirilebilir. Gayet tatlı ve hoş bir girişti, bir aksiyon, romantizm, macera yoktu.

Sade, temiz ve anlaşılırdı.

^"Teşekkürler, yerine geçebilirsin."

Kafasını olumlu anlamda sallayıp hızla yerine geçmişti, ders boyu bana baktığını hissediyordum. Zaten öyleydi.

Teneffüs zili çalmış herkes kendini dışarı atmanın derdindeydi, bir kitap çıkarmış ve koşarak yanıma gelmişti.

"Bay Lee, sarıcı bir roman bu. Sizin okumanızı isterim burada kaynaşacağınız sevimli pek öğretmen yok. Sıkıldığınızda okuyabilirsiniz."

Gerçekten çok sevimliydi elindeki kitabı aldım ve teşekkür ederek sınıftan çıktım.^

Birinin beni dürtmesi üzerine korku ile etrafıma bakındım Bay Choi idi.

"Gerçekten çok korktum!"

Omuzlarımı sıvazlayıp, "Devam et ben özeti çıkaracağım."

"Ben yapıyorum."

"8'e kadar yapamazsın."

"Neden? Bana güvenmiyor musunuz?"

O an tüylerimin ürperdiğini hissettim. Bakışları resmen hiç bir ifade içermiyordu.

"Evet, güvenmiyorum. Sana güvenmem için bir sebep yok."

Bilgisayarımı kapatmıştım. "Devam edin o zaman ben keyif süreceğim."

Sinirle soluyordu.

"Beomgyu. Sana sadece özeti çıkaracağım dedim. Senaryoyu yazacağım demedim."

"Ben çıkaramıyor muyum özeti? Gayet iki ayağım, iki gözüm, iki kulağım var herkes gibi."

"Ben sana, bunlar sende yok mu dedim?"

"Geri zekalıymışım gibi konuşuyorsunuz ama."

Derince bir nefes vermişti bilgisayarı kapattığım için defterini çıkarmış ve hızla yazmaya başlamıştı.

Dudaklarımı büzüp önümdeki kapalı bilgisayara baktım, "Bay Choi gerçekten okumasam siz özet geçseniz?!"

Bay Choi yavaşça başını kaldırmıştı.

BAŞ YAZAR'IMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin