BİLİNMEYEN NUMARA-47.BÖLÜM

1.5K 104 35
                                    

BAŞAK

Okuldan çıkmış eve gidiyordum.Koro çalışması olduğu için üç saat geç çıkmıştık.Hava kararmıştı.Karanlıkta tek başıma yürümekten nefret ederim.Olanlardan sonra gündüz bile tek başıma olamıyordum.Tüm ısrarlarıma rağmen Duru koroya girmeyi reddetti ve ben tek başıma eve dönmek zorunda kaldım.

Yağmur iyice hızlanmıştı.Yanımda şemsiye olmadğı için sırılsıklam olmuştum.Durmadan çakan şimşekler de pek yardımcı olmuyordu.Bir an önce eve gitmek istiyordum.Yolda da benden başka kimse yoktu.Biri beni öldürse kimsenin ruhu duymazdı yani.Bu düşünceler beni iyice korkuttu.

Ben yürüdükçe yol uzuyor gibiydi.Arkamdan birinin geldiğini hissettim.Rahatlamalı mıydım yoksa daha fazla mı korkmalıydım?Arkdamı dönüp baktığımda kimsenin olmadığını gördüm.Yürümeye devam ettim.Ayak seslerinin yaklaştığını fark ettim.Tekrar arkamı döndüm ama yine kimseyi göremedim.Bu sefer daha fazla hızlandım.Ben hızlandıkça sesler de hızlanıyordu.Koşmaya başladım.O da koşmaya başladı.Orda biri varsa tabi.

Nihayet eve ulaştım ve tüm gücümle zili çaldım.Annem kapıyı açtı ve "Bu ne hal Başak?Neden koştun?Bir şey mi oldu?Yüzün bembeyaz olmuş."dedi."Yoo bir şey olmadı.Yağmur yağıyor ya.Islanmak istemedim."dedim.Ama çoktan sırılsıklam olmuştum.

İçeri girdim ve odama gidip üstümü değiştirdim.Daha sonra yemek yemek için mutfağa gittim.

Yemekten sonra tekrar odama gititm.Ertesi gün cumartesiydi.Duru'yu aradım.Duru telefonu açtı."Alo?"dedi."Naber kanka?"diye sordum.Duru "İyidir senden naber?"dedi endişeli bir sesle."İyi ben de.Bir şey mi oldu?Sesin iyi gelmiyor."dedim.Duru "Yok ya.Bir şey olmadı.Yani ben fazla abartıyorum bence."dedi."Noldu ki?"diye sordum.Duru "Telefonda anlatmayayım.Bize gelsene."dedi."Tamam.Geliyorum."dedim ve telefonu kapattıktan sonra izin almak için tekrar içeri geçtim.Annemle babam televizyon izliyordu.Yanlarına gittim ve "Duru çağırıyor.Gidebilir miyim?"diye sordum.Babam "Git ama çok geç kalma."dedi."Tamam.Geç kalmam zaten gider gelirim."dedim ve evden çıktım.

Duru kapıda bekliyordu.Gerçekten iyi görünmüyordu.İçeri girdikten sonra hemen Duru'nun odasına geçtik."Noldu artık anlatacak mısın?"dedim sabırsız bir şekilde.Duru "Bir haftadr çok garip bir şey oluyor."dedi."Ne oluyor?"diye sordum.Duru "Hani sen bir haftadır korodasın ya.Ege'yle Cenk de okuldan sonra basketbol çalışmalarına kalıyor.Ben eve tek başıma geliyorum."dedi."Eee."dedim sabırsız bir şekilde.Duru "Kanka bir haftadır biri beni takip ediyor."dedi.Duru'nun söyledikleri karşısında çok şaşırmıştım."Nasıl yani?"diye sordum."Duru "Baya takip ediliyorum yani.Pazartesi okuldan çıktığmda okulun ynaında 20li yaşlarda bir çocuk bekliyordu.Bana dik dik baktı.Hiç aldırmadan yürümeye devam ettim.Peşimden geldiğini hissettim ama gideceği yere gitmesi için bu yoldan geçmesi gerekiyordur diye düşündüm ve hiç üstüme alınmadan yürümeye devam ettim.Evin önün ekadar takip etti.Sonra nereye gitti görmedim.Salı yine aynı şey oldu.Çarşamba da aynı şey oldu.Ama bu sefer eve geldikten sonra camdan nereye gittiğine baktm.Ben içeri girdikten sonra evin önünde biraz bekledi ve telefonla konuştu.Daha sonra telefonu kapattı ve geldiği yoldan geri döndü.Bu akşam da takip etti.Ve sen gelemden önce bilinmeyen numara aradı."dedi.Son cümle bende şok etkisi yarattı."Bilinmeyen numara mı?Saçmalama.Nasıl aradı?Biz telefonları bilinmeyen numaraya kapatmıştık."dedim.Duru "Ben yeni telefon alınca hattımı da değiştirdim ya hani.Onu bilinmeyen numaraya kapatmayı unutmuşum."dedi."Şu an bilinmeyen numaraya açık mı?"diye sordum.Duru "Açık.Nasıl kapatacağımı bilmiyorum."dedi."Tamam telefonu ver hallederim ben."dedim.Duru telefonu uzattı.Telefonu aldığım gibi çalmaya başladı.Ekranda "Bilinmeyen numara" yazısını görünce mideme bıçakların saplandığını hissettim.Duru telaşla "Yine arıyor."dedi.Hemen meşgule aldım."Bir daha böyle bir hata yapmayacağız.Kim bilir hangi gerizekalının canı sıkıldı."dedim.Duru "Ya yine onlarsa?"dedi."Olayın üstünden yaklaşk iki yıl geçti.Hem Selim pisliği içerden çıkmamıştır ki.Adamları yapıyor desek neden bir bu kadar zaman beklesinler?"dedim.Duru "Haklısın.Neyse açmayalım."dedi.Tam telefonu bilinmeyen numaralara kapatacağım sırada telefon yine çalmaya başladı."Of bu ne ya?"dedim sinirle.Yine meşgule aldım.Ardından bir kez daha aradı.Ard arda arıyordu."Yeter artık ama ya."dedim ve telefonu açtım.Duru "Ne yapıyorsun Başak kapat şu telefonu."dedi."Ne istiyorsun ya?Ne arayıp duruyorsun?"diye bağırdım.Telefondaki kişi ses vermedi."Aloooo?Kime diyorum."diye bağırdım.Yine ses yok.Telefonu kapattım.Duru "Neden açtın?Ya başımıza bela alsaydık?"dedi.Baya korkmuştu."Dediğim gibi canı sıkılan bir gerizekalı işte.Tamam.Telefonu bilinmeyen numaralara kapatıyorum."dedim.O sırada yine telefon çaldı.Yine bilinmeyen numara."Dur ben bir şuna küfür edeyim içimde kalacak bak yoksa."dedim ve telefonu açtım.Duru "Başak kapat şunu."dedi."Sen fazla ileri gidiyorsun-"sözümü bitiremeden telefondaki kişi "Ben canı sıkılan bir salak falan değilim Başak.Ayağını denk almanı tavsiye ediyorum."dedi.Bu neydi şimdi?Yine mi?Duru "Başak ne oluyor?Neden dondun kaldın?Cevap versene."dedi."Nasıl ya?"diyebildim sadece.Telefondaki kişi "Oyun çok eğlenceliydi bence.Biz daha yeni yeni eğlenmeye başlamışken siz oyunu bitidiniz.Fazla mı sıkıcı geldi yoksa?"dedi ve güldü.Tam telefonu kapatacağım sırada "Bekle.Ablanın nerde olduğunu biliyor musun?"diye sordu.O anki şokla "Şehir dışında.Okulda."dedim.Tam anlamıyla ağzımdan çıkanı kulağım duymuyordu.Resmen onun sorularına cevap veriyordum.Ablam İzmir'de üniversite okuyordu.Telefondaki kişi "Ablan okulda falan değil.Şu an yanımda."dedi.Resmen donup kalmıştım."Bak telefonu ablana veriyorum."dedi.Ablam "Başaaak.Onu dinleme.Sakııın.Polise haber veer."diye bağırdı.Ne yapacağımı şaşırdım.Duru yanımda adamın söylediklerini dinliyordu.O da şok olmuştu.Telefondaki kişi "Polise haber verdiğin an ablan ölür.Annen baban dahil kimseye bir şey söylemeyeceksin.Dediklerimizi yaparsan ablan kurtulur.Sizi yine arayacağım.Yanlış bir şey yapmayın.Polislerden çekinmiyoruz.Yakalanmamız pek kolay olmuyor değil mi?"dedi,güldü ve telefonu kapattı.Telefondaki kişi Selim Bey ya da Çınar değildi.Ses tanıdık gelmiyordu.

Duru "Şimdi ne yapacağız?"diye sordu ağlayarak.Bir şey söyleyemedim.Gözlerimden yaşların aktığını hissettim.Yine başlıyorduk.Kabus devam ediyordu.Bu sefer uyanmamız daha zor olacak gibiydi.

Sürpriiiiizzz :D Yeniden selamlar hepinize.Bilinmeyen numara geri döndü.Hikayenin burda bitmesini istemedim ve daha heyecanlı bir şekilde geri dönebilir diye düşündüm.Heyecanla yazdım umarım beğenmişsinizdir :D Düşünceleriniz benim için önemli.Sizi çok seviyorum <3

BİLİNMEYEN NUMARAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin