BİLİNMEYEN NUMARA-3.BÖLÜM

11.4K 456 41
                                    

Sabah yine erken kalktım.Ablam yine uyuyordu.Odasına girdim ve "Abla ben dışarı çıkıyorum."dedim.Onaylama anlamında başını salladı.

Dışarı çıktım ve hızlı adımlarla okulun karşısındaki parka doğru yürümeye başladım.Parka ulaştığımda yine benden başka kimse yoktu.Telefonum çaldı.

"Ben parktayım.Sen nerdesin?"diye açtım telefonu.

Telefondaki kişi "Ben de parktayım.Hazır mısın Başak?Beni görmene saniyeler kaldı."dedi ve güldü.

Gerçekten korkmaya başlamıştım.Biraz da heyecanlıydım.Kim olduğunu çok merak ediyordum.

O sırada birinin "Başak."diye seslendiğini duydum.Arkamı döndüğümde Cenk'le karşılaştım.Resmen donup kaldım.

Telefondaki kişinin Cenk olduğunu düşünmüştüm ki Cenk "Burada tek başına ne yapıyorsun?" diye sordu

"Eee.Ben.Şey.Hiiç sadece hava alıyordum."dedim.

Cenk şüphelenmişti."Bana daha çok birini bekliyormuşsun gibi geldi."dedi.

Ne söylesem acaba?

"Birini mi?Yoo.Kimseyi beklemiyorum."dedim.

Cenk tabi ki söylediklerime inanmamıştı.

"Hadi ama Başak.Yine mi?Bir daha telefon alırsan beni ara demiştim.Bir de onunla buluşacak mısın?Tehlikeli olabilir diyorum sana."dedi sesini yükselterek.

Böyle tepki vermesine anlam verememiştim.O sırada telefonum çaldı.

"Yine mi Başak.Sana bir şans daha verdim ama sen yine bu şansını geri teptin."dedi.

"Ama ben böyle olacağını bilmiyordum.Gerçekten.Yani onu ben çağırmadım."dedim.

Telefondaki kişi "Sen benimle oyun mu oynuyorsun Başak?"dedi.

Bu sefer gayet ciddiydi."Hayır gerçekten.Ben de bilmiyordum."dedim.

Telefondaki kişi "Bitti artık.Bundan sonra benden kurtulman zor olur."dedi ve telefonu kapattı.

Bu sözlerin üstüne korkmuştum ve sinirlenmiştim.

"Of Cenk ya.Sana bir sorun olmadığını söylemiştim.Her şeye karışmak zorunda mısın?"diye bağırdım.

Cenk şaşırmıştı."Sadece yardım etmeye çalışıyordum."dedi.

"Yardımını istemiyorum."diye bağırdım ve hızlı adımlarla eve doğru ilerledim.

Cenk sadece yardım etmek istemişti.Verdiğim tepkinin çok saçma olduğunun farkındaydım.Keşke öyle yapmasaydım.O pisliğe sinirlenip tüm sinirimi Cenk'ten çıkarmıştım.Bunun için gerçekten üzgündüm.

Evin önündeydim.Duru ve Yağmur aşağıya indi.Oldukça heyecanlıydılar.

Duru "Ne oldu?Geldi mi?Kimmiş?Ne istiyormuş?"diye sordu.

"Göremedim.Yani tam gelecekti ki Cenk buna engel oldu."dedim.

Duru "Cenk mi?Nasıl yani?"diye sordu.

Olanları Duru ve Yağmur'a anlattım.

Duru "İnanmıyorum sana Başak.Cenk'e bağırdın mı?O çocuğa bağırılır mı?"dedi.

Yağmur gülmeye başlayınca istemsizce ben de gülmüştüm.

"Benim derdime bak senin derdine bak Duru ya."dedim gülerek.

Duru "Of yine kim olduğunu öğrenemedik yani.Peki şimdi ne olacak?"dedi.

"Beni rahat bırakmayacağı gayet açık."dedim.

BİLİNMEYEN NUMARAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin