BİLİNMEYEN NUMARA

BİLİNMEYEN NUMARA-2.BÖLÜM

Sabah erken kalktım.Ablam hala uyuyordu.Duru'lara gittim.Duru ve Yağmur aşağıya indiler.

Yağmur "Gitmesek mi yaa?Ben korkuyorum açıkçası."dedi.

Ben "Aslında ben de emin değilim.Gitmesek mi?"dedim.

Duru "Gidelim ya.Bir şey olmaz korkmayın.Gündüz gündüz ne olabilir?"dedi.

Aslında mantıklıydı.Gündüz gündüz bir şey olmazdı.Ama yine de içimizde bir şüphe vardı.

Hızlı adımlarla okulun önündeki parka gittik.Parkta kimse yoktu."Herhalde daha gelmedi."dedim.İlerideki ağacın dibinde oturacaktık.Ağaca doğru ilerledik ve ağacın üstündeki notu gördük.

"Böyle olmaz ama Başak.Tek gelmen lazım."yazıyordu.

Notu görünce resmen başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibi hissettim.O an bize çok yakın olduğunu düşündüm.

"Hemen gidelim burdan."dedim sesim titrerken.

Duru "Bence şu anda burada."dedi.

"Hemen gitmek isitiyorum."dedim sesimi yükselterek.

O sırada telefonum çaldı.Telefonu açtım.

"Nerdesin?"dedim.

"Burdayım.Seni görüyorum şu an.Sana çok yakınım."dedi.

İyice korkmuştum."Ne istiyorsun benden?"diye sordum.

"Senden sadece bir şey istedim Başak.Tek gelmen gerekirdi."dedi.

"Tamam.Duru ve Yağmur geri dönüyorlar."dedim Duru ve Yağmur'a bakarak.Duru onaylayarak başını salladı.

Telefondaki kişi "Sen beni çok hafife alıyorsun galiba.Olmaz öyle."dedi.

"Peki söyle o zaman.Bu gün bi son verelim artık.Daha fazla rahatsız etme beni."dedim.

Telefondaki kişi "O şans bir kerelikti güzelim.Sen o şansını kaybettin.Sana nasıl güvene bilirim?"dedi.

"Lütfen.Tamam işte gidiyorlar.İstediğin gibi tekim.Neredeysen çık da konuşalım."dedim.

Telefondaki kişi "Hayır dedim.O şansını kaybettin."dedi.

Resmen başıma bela aldım.Ne yapacaktım?

"Peki şimdi ne olacak?"diye sordum.

"Görürsün."dedi.

Duru ve Yağmur'un yanına gittim.Eve dönüyorduk.Yolda okul arkadaşlarımız Ege ve Cenk'le karşılaştık.Çok iyi çocuklardı.Çok iyi anlaşırdık.Ege kumral saçlı ve yeşil gözlü.Cenk ise siyah saçlı ve mavi gözlü.

Duru ne zaman Cenk'i görse bütün gün ondan bahseder.Ama Cenk Duru'yu kankası olarak görür.

Cenk "Selam kızlar.Nereye gidiyorsunuz?"dedi.

Duru'nun her zamanki gibi dili tutulmuştu.

Ben "Dolaşıyorduk.Siz nereye gidiyorsunuz?"diye sordum.

Ege "Biz de dolaşıyorduk."dedi ve hep birlikte yürümeye başladık.

Ege "Canınız mı sıkkın sizin?"dedi.

Ben "Yoo.Neden canımız sıkkın olsun ki?"dedim.

Cenk "Bence de canınız sıkkın gibi.Bir sorun mu var?"dedi.

Ben "Yoo hayır bir sorun yok."dedim.

Cenk "Hadi ama.Bize de mi anlatmıyorsunuz yani?"dedi.

Cenk'in söylediklerinin üstüne Duru bütün olayı ayrıntısıyla anlattı.Ben de bunu bekliyordum zaten.

"Ne yaptın?"der gibi baktım Duru'ya.

Ege "Kızlar böyle bir şeyi nasıl bize anlatmazsınız?İlk önce bize anlatmalıydınız.Tehlikeli olabilir."dedi.

Ben "Önemli bir şey olduğunu sanmıyorum.Bence biri bizimle dalga geçiyor."dedim.

Ege "Yine de anlatmalısınız.Biz hallederiz."dedi.

Cenk "Bir daha telefon aldığınızda hemen bizi arayın."dedi.

Cenk bunları söyleyince Duru'nun yüzü güldü.Zaten Cenk'i aramak için bahane arıyordu.

Ben "Çok sağolun arkadaşlar.Bundan sonra ararız."dedim.

Bizim evin önüne gelmiştik.

Ege "O zaman sonra görüşürüz."dedi ve yollarına devam ettiler.

Duru ve Yağmur bize geldi.

Ablam "Nerdesin sen Başak?"dedi.

Ben "Sadece biraz yürümek için çıkmıştım."dedim.

Ablam "İnsan bir haber verir."dedi.

Ben "Pardon.Unuttum."dedim ve kızlarla birlikte odama geçtik.

Bu sefer Duru'nun telefonu çaldı.Bilinmeyen numara tabiki de.

Duru "Alo."diyerek açtı telefonu.

Telefondaki kişi "Selam Duru.Cenk çok yakışıklı değil mi?"diye sordu.

Duru "Ay evet yaa.Sen de gördün değil mi çok yakışıklı."dedi.

Telefondaki kişi "Benim kadar olmasa da.Neyse neden gidip Cenk'e de aynı şeyleri söylemiyorsun?"dedi.

Duru "Bu imkansız."dedi.

Yağmur ve ben şaşkın bir şekilde Duru'ya bakıyorduk.Resmen bilinmeyen numarayla kanka olmuştu.

Telefonu Duru'nun elinden aldım ve "Yine ne var?"dedim.

Telefondaki kişi "Aaa Başak.Neden sohbetimizi bölüyorsun?Duru'yla ne güzel sohbet ediyorduk."dedi dalga geçercesine.

"Bu olay artık gerçekten çok uzadı.Yarın yine parka gel.Bu sefer yalnız olacağım."dedim.

Telefondaki kişi "O şansını kaybettiğini sana söylemiştim."dedi.

Ben "Bu sefer yalnız olacağım."dedim.

"Tamam öyle olsun.Yine yanında birileri olursa asıl o zaman başına belayı almış olursun.Aynı saatte parkta ol."dedi ve telefonu kapattı.

Duru "Gerçekten oraya yalnız mı gideceksin?"diye sordu.

"Evet.Başka şansım yok."dedim.

Duru ve Yağmur eve döndüler.Ablamın Hiçbir şey bilmemesi gerekiyordu.Bir an önce sabah olsun istiyordum.Telefondaki kişinin  kim olduğunu çok merak ediyordum.Sabah olunca her şey ortaya çıkacaktı.