The Guy[M.Y.G x P.J.M]

(4)

(Unicode)

အိမ်ပြောင်းဖို့ ပစ္စည်းတွေသိမ်းဆည်းနေရတာကြောင့် ကျွန်တော်တို့ အဖေ့အုတ်ဂူဆီမသွားဖြစ်ကြဘူး။

ပြောရရင် ကျွန်တော်အန်တီလေးကိုအနည်းငယ်တော့ စိတ်ဆိုးမိတယ်။အမှန်တကယ် အိမ်ပြောင်းမည်ဆိုသည်မှာလည်း ဟိုလူကြီးအိမ်။

တရားရုံးမှာတောင်လက်မှတ်မထိုးရသေးပဲ အိမ်ရွှေ့တာကြီးက မြန်မနေဘူးလားပေါ့။
ဒါပေမဲ့လည်း အန်တီလေးစိတ်ဆင်းရဲမှာစိုးလို့ကျွန်တော်ဘာမှမပြောဖြစ်လိုက်ဘူး။

အကုန်လုံးနီးပါး သိမ်းဆည်းပြီးတော့ ကျွန်တော် တစ်ခုသတိရသွားတာက ဟိုထူးဆန်းတဲ့လူ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သွားနှုတ်ဆက်လိုက်ရင်ကောင်းမယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ကျွန်တော်ထွက်လာခဲ့တယ်။

သွားရင်းနဲ့မှ ရထားသံလမ်းကိုရောက်တော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်တယ်။ဒီနေရာမှာ ဘာလို့သူလာနေ,နေလဲဆိုတာကို ကျွန်တော်တွေးမရဘူး။ဘေးပတ်ပတ်လည်ကလည်း တိတ်ဆိတ်ပြီး​ ခြောက်ကပ်နေသလားမပြောနဲ့။ကျွန်တော် တော့ဖြင့် တစ်ယောက်တည်း မနေရဲပါဘူး။

နောက်ရထားတွဲထဲဝင်လိုက်တော့ ဘယ်သူမှ ရှိမနေ။အဲ့အစား အိပ်ယာဘေးမှာ ဘီယာဘူးခွံတစ်ချို့တွေ့တယ်။နှစ်ဘူး သုံးဘူးလောက်ပေါ့။

ညနေလောက်ဆို သွားရပြီးမို့လို့ လာနှုတ်ဆက်ပေမယ့်လည်း ဘာအရိပ်အယောင်မှမတွေ့တာကြောင့် Jimin နည်းနည်းတော့ စိတ်ညစ်သွားတာအမှန်။

တကယ်ပါပဲ နာမည်တောင်မသိတဲ့လူတစ်ယောက်ကို နှုတ်ဆက်ဖို့လာမိရတယ်လို့။

နာရီဝက်လောက်ထပ်စောင့်နေပေမယ့် သူ့အားလုံးဝမတွေ့ရ။မထူးတော့ဘူးဟုဆိုကာ
လေးလေးလံလံနဲ့ပဲ ထပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။

စိတ်ထဲကနေပဲနှုတ်ဆက်လိုက်တယ် ခင်များရေ။

__________________________________________

အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာတော့ ဟိုလူကြီးကရောက်နှင့်လေပြီး။ အန်တီလေးနဲ့စကားပြောနေတုန်း ကျွန်တော့်ကိုတွေ့တော့

"အော် Jimin လာထိုင်လေ"

ကျွန်တော်ဝင်ထိုင်တော့ သူကကျွန်တော်ကို စူးစူးရဲရဲကြည့်တယ်။ခေါင်းအစခြေအဆုံးကြည့်တာ။