The Guy[M.Y.G x P.J.M]

(3)

(Unicode)

အဲ့လူက တံခါးအပြင်ကနေ ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်နေတယ်။
သူ ကျွန်တော့်ဆီ ခြေတစ်လှမ်း လှမ်းလာတယ်။
နောက်ထပ်တစ်လှမ်း သူထပ်လှမ်းတယ်။
သူခြေလှမ်း,လှမ်းလေ ကျွန်တော်နဲ့နီးလာလေလေ။
နောက်ဆုံးသူ့ခြေလှမ်းတွေရပ်သွားသလို သူနဲ့ကျွန်တော်နဲ့ အတော်လေးနီးကပ်နေပြီးဖြစ်တယ်။

ကျွန်တော်ကြောက်လို့ သူ့ကိုတည့်တည့်မကြည့်ဘူး။ခေါင်းကိုအောက်စိုက်ထားလိုက်တယ်။
လက်သီးကိုလည်းဆုပ်ထားမိတယ်။

ဒါပေမဲ့........။
သူ ကျွန်တော့် ဘေးကနေ ကျော်ပြီး ဖြတ်လျှောက်သွားတယ်။
အဲ့အချိန်ကျမှ ရင်ဘတ်ထဲက တင်းထားတဲ့စိတ်တွေ လျော့သွားသလိုလို။
သို့ပေမယ့် ကျွန်တော်တစ်ခုခုကိုတော့ အလိုမကျပြန်ဘူး။

ချက်ချင်းထိုလူဘက်လှည့်လိုက်ပြီး
"ဟေ့လူ"

ကျွန်တော်ခေါ်လိုက်တော့ချက်ချင်းရုပ်တည်ကြီးနဲ့ပြန်လှည့်ကြည့်လာတယ်။
Park Jimin တို့မကြောက်ဘူးလို့ပြောရင် နည်းနည်းတော့လိမ်ရာကျသွားမလား။

"ခင်.....ခင်များ ကျွန်တော့်ကိုစိတ်မတိုဘူးလား"

ကျွန်တော်ပြောလိုက်တော့ သူကစဥ်းစားသလိုလိုပုံစံနဲ့ရပ်နေပြန်တယ်။နောက်တစ်လှမ်းချင်း ထပ်လျှောက်လာပြန်တယ်။
သေရော ဒီတစ်ခါတကယ်တစ်ခုခုလုပ်မလို့များလား။

ကျွန်တော့်နားကိုရောက်တော့ သူ့လက်တစ်ဖက်ကအရှေ့တိုးလာပြီး အပေါ်ကိုမြှောက်လိုက်တယ်။
ကျွန်တော်ကြောက်တာကြောင့် မျက်စိကိုမှိတ်ချလိုက်တယ်။
တကယ်ပဲ သေရတော့မှာလား။

မျက်စိမှိတ်နေတဲ့အခိုက်အတန့်မှာ
ရုပ်တရက် လေးလံတဲ့အရာတစ်ခု ခေါင်းပေါ်ကိုကျလာတာ ခံစားလိုက်ရတယ်။
မျက်စိဖွင့်လိုက်တော့ အဲ့လူဘာလုပ်နေလဲသိလား။
ကျွန်တော့်ရဲ့ ပန်းရောင်ဆံပင်ဖျော့ဖျော့လေးကို သူ့လက်နဲ့အားရပါးရ ဆွဲဖွနေတာဗျ။

"ကျွန်တော့်ဆံပင်အရောင်ကို သဘောကျရင် ခင်များအစိမ်းကနေ ပန်းရောင်ပြောင်းဆိုးလေ"

ကျွန်တော်ပြောလိုက်တော့ ဆံပင်ကိုဖွနေတဲ့ သူ့လက်ကို သူပြန်ရုတ်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့ သူ့အပေါ်ကုတ်ရဲ့အိတ်ကပ်ထဲကနေ တစ်ခုခုထုတ်နေတယ်။
ဘာလဲ သေနတ်လား ဓားလား။