Vampire's Love (VP2)

Kabanata 84

CELESTE'S POV

Dito nag palipas ng gabi ang tatlo at umuwi kinabukasan. Si Gael naman ay tahimik lang sa isang tani at laging malalim ang iniisip mula pa kahapon matapos nilang mag usap ni Rico. I can't blame him. Baka nga nakalimutan nya rin na isa syang itinakdnag bampira

Itinakdang bampirang papatay sakin... Noon

"Gael.." I called him. Walang tugon. Tulala pa rin sya at nakatingin lang sa kamay nyang magkasalikop. Nasa loob kami ng kwarto at nakatayo ako habang sya ay nakaupo sa kama "halika na" tawag ko sakanya pero nanatili syang ganun "baka malipasan ka ng gutom"

Lumapit na ako sakanya at naupo sa tabi nya. Hinawakan ko ang mag kabilang balikat nya at iniharap saakin. He gently stare at me and I smiled when he sighed. Hinawakan ko ang pisngi nya at marahan na hinaplos yun

"Everything will be alright, Gael. Just do your job as a prince, okay?" I kiss his forehead

"Ayos lang ako dito.." pinilit kong pasayahin ang boses ko para hindj na sya mag isip pa ng kung ano-ano "kailangan k-kita, pero mas kailamgan ka ng kalahi" tumingala ako dahil sa magbabadyang luha. Wala kahit naman pigilan ko ay nakita na nya! Ang bobo mo Celes

"Sshh, fuck! Don't cry love" pinaharap nya ako sakanya at pinunasan ang luhang gumapang sa pisngi ko "I know my responsibility as a prince. But what about my responsibility as the father of our child? As the man in your life? As your fiancé?" lalo akong napaluha at nanikip ang pag hinga ng marinig ko ang pag hihirap sa boses nya na para syang nag mamakaawa. Gusto kong umiwas ng tingin pero hawak nya ang pisngi ko

"Listen okay? I am fine" pasalamat at hindi nanginig ang boses ko "me and our child is fine"

"Bakitparang ang dali lang sayo na iwan kita?"

It seemed to pierce my heart when I heard those words from him. That's what you thought. Because the truth is so hard. Yes I need you but Nosferatos needs you more

"Akala mo ba madali? Hindi naman ako ganun kamanhid para d makaramdam ng sakit eh" tumayo na ako at pinunasan ang pisngi ko

"Hihintayin nalang kita sa hapag"at umalis na ako

Huminga ako ng malalim at ngumiti sa pinuno ng makasabay ko sya sa pag lalakad

"Kamusta ang prinsipe?" nakangiting tanong nya

"Ayos lamang sya" tipid kong sagot

"Ang sabi saakin ni Rico kagabi ay may kailangan tayong pag usapan ng prinsipe?" nakalagay sa likod nya ang parehong kamay at seryoso lang ang tingin sa daan

Hindi ako nakasagot don at pilit na ngumiti na lang. Nakarating kami sa hapag at marami ng naroon, may nakareserbang espesyal na upuan para saaming tatlo bilang pinuno ng mga angkan. Naupo ako sa kaliwa at sa gitna naman ay ang pinunong Norman. Wala pa si Gael at naiintindihan ko kung bakit

Alam kong mahirap sakanya.. Lalo na ngayon pero mas mahirap kung paiiralin namin ang pagiging makasarili. Kaya ko naman protektahan ang anak namin. Alam nya yun. At alam kong kaya nya ring protektahan ang angkan na iniwan ko pansamantala

"Oh Gael narito kana, halika't maupo kana para tayo ay makapag simula na sa pag kain" anyaya ni manang Neri na ngayon ay pinag hahandaan na ng pagkain si Gael

Hindi pa rin ako nag sisimulang kumain at hindi ko gusto ang amoy ng pagkain nila. Nakakabaliktad ng sikmura at hindi ko alam kung bakit dahil yun naman ang kinakain naming mga bampira. Laman loob ng hayop. Hindi kami katulad ng mga rebelde na dugo ng tao ang kinakain

Hindi kami aswang pero kailangan din naman namin kumain kaya kahit ayaw ko man na kumain ng hayop ay ginagawa ko

Nag lapag ng dugo si manang Neri sa harap ko at yumuko para bumulong. Inilapit ko ang ulo ko sakanya at hinintay ang sasabihin nya

"Alam kong ayaw mo ng pagkain ngunit kahit uminom ka lamang ng dugo para sa sanggol" at saka ito prenteng nag lakad paalis

Napabunting hininga ako at hinawakan ang basong may dugo, tinitigan ko lang yun at nag likot ang mata ko ng may maramdaman na mariing nakatitig saakin. Alam kong sya yun. Inilapag kong muli ang baso at huminga ng malalim saka ito kinuha at inilapit sa bibig

Kaunti nalang ay masusuka na ako sa amoy ngunit tiniis ko. Ininom kona yun ng deretso at tatlong lagukan lang. Napangiwi ako at napakapit ng mahigpit sa lamesa ng may maramdaman akong mali sa tyan ko

Shit! Napatayo ako dahilan para makuha ko ang atensyon ng lahat. I want to vomit! Fuck! Napayuko ako at medyo napatuwad habang nakahawak ng mahigpit sa lamesa. Nakatingin lang saakin ang iba habang naka bantay naman si pinunong Norman

Mahina na napatawag ako ng uwak na akala mo lasing at kasunod nun ay mas malakas na pag duwal! Hinihimgal ako ngunit ayaw pa rin tumigil ng tyan ko at parang may gusto pang iluwa!

"Tangina" Gael whispered. Nasa tabi kona sya at nakaalalay ang isang kamay sa ilokd ng bewang ko habang ang isang kamay ay nasa braso ko. Hindi ko namalayang nandito na sya sa tabi ko

"Ah!" napaiyak ako sa sakit ng maramdaman ko ulit yung kirot na naramdaman ko noong sumugod kami! Kingina! Para akong nanlamig bigla at pinawisan

"C-Celes, what's happening to you? Damn it!" ang natatarantang sabi ni Gael

"A-hah! Aray ko!" Napaupo na ako at napahagulgol habang ipit-ipit ang tyan, agad lumapit si manang Neri upang pigilan ako sa pag ipit saaking tyan. Nag wawala na ako sa sakit at naririnig kona ang hiyawan ng iba na natataranta na rin

"Hindi ito normal!" yun ang madalas kong naririnig na sigaw mula sa iba at hindi ko maintindihan kung ano ang hindi normal

"Putangina anong gagawin ko?!" at mas lalong hindi ko inaasahan ang malutong at malakas na pag mumura ni Gael

"Ah! Ayoko na!" I cried out and clung so tightly to Gael's arm. I pulled him and clung to his neck, I felt like I couldn't handle the pain when I felt the pain in my stomach again. Para akong bata na umiiyak dahil sa sakit "ang sakit, puta" mahinang iyak ko sa dibdib nya mahigpit ang kapit sa magkabilang braso nya

He hugged me tight and whispered something

"I'm sorry wala akong magawa" at kasunod nun ay ang mahina nyang hikbi na tila nahihirapan rin sa sitwasyon ko

I want blood! I am so fucking thirsty and I can't take it! I pulled Gael and with no doubt I bit him on his neck! I heard him groaned in pain. Unti-unting nawawala ang sakit sa tyan ko at kumakalma na rin ang pag hinga ko

"Love.." Gael whispered but I continue sucking his blood "are you omay now?"

Itinigil ko yun at tinitigan ko sya, hinawakan nya ang pisngi ko at ngumiti. Pinunasan nya ang bahid ng dugo sa gilid ng aking panga at labi

"Such a strong mother you are" wala sa sariling bulong nya

"H-hindi kona naririnig pa ang tibok ng puso ng sanggol" napalingon ako sa nag sabi nun at si pinunong Norman yun. Natigilan ako

"Maging ako" pag sang-ayon ni manang Neri

One of Gael's hands was on my tummy and he was caressing it. I was nervous because even I could not feel the heartbeat of the child in my womb! Because we are vampires. we will give birth to our children whose hearts are beating but they already have the ability of a vampire in their blood

"G-Gael" I panicked! My tears rolled down my cheeks

"It's okay" he whispered "our baby is okay"he hugged me "I can feel our child, love" at muli nyang hinaplos ang tiyan ko

"P-pero" walang lumabas na sunod na salita mula sa bibig ko

"We will wait to Rica to come here" seryosong sabi ni Gael at binuhat ako bago dinala sa aking silid