I transmigratted in a sh*tty loves story novel

Chapter 3: Get along

(Riana POV)

Nah! Hindi naman ako ganoon kamalas na mapapunta sa mundo ng isang libro, at isa pa hindi naman totoo yung kagaya sa mga nababasa kong libro na galing sa modernong lugar tapos magre- reincarnate sa binabasa nilang libro. Hindi naman ito isang fantasy.

Bigla na lamang akong napabigla sa aking naisip. Napanganga ako sa aking naisip at punong puno ng pagkalito ang aking mata. Umupo ako ng maayos. 'Well... here we go again...ಥ‿ಥ'
Don't tell me na magiging kagaya din ako sa mga nabasa ko. Let's be realistic and think about this, malay mo coincidence lang lahat ng ito diba? I mean, since hindi naman ako naniniwala na pwede kang bigyan ng isang pang buhay.

Nagreincarnate ba talaga ako?
Pinisil ko ang pisngi ko para kumpirmahin na panaginip lang ito lahat.
"Aray..... masakit.... so hindi nga to panaginip?..."

Parang namamatay ako dito sa kaloob looban nang mapansin ako ni mama na mukhang haggard.

"May problema ba, Riana?" mom said with a worried look on her face.

Napatigil ako sa aking ginagawa at nginitian si mommy. Sabay ding nagsitinginan sila Yurik, dad, at Eros na may pagka-taka.

"Not at all (≖‿≖)"

Saglit na tahimik ang pumano sa buong pamilyang Vhon habang paunti unting nagiging awkward ang atmosphere.

Tinignan ko naman si Eros sa tabi ko na parang nagaalala sa naging ekspresyon ko kanina.

'(*꒦ິ꒳꒦ີ) Eros....'

"Is there something wrong with your lesson about business managing? Should I hire another tutor" malamig na sabi ni Dad pero masasabing meron itong pagka alala sa sinasabi.

'What?'

Bigla naman nagsalita si Yurik.

"Sabihin mo lang sakin kung may problema ka, ako na ang bahala doon"

'What?'

"Sister, hindi naman ako ganoon kalakas pwede ko naman kitang tulungan..." -Eros<3

'Aww~ HINDI!'

"N-no, meron lang akong naalala" pagilag ko sa mga tanong nila at pinagpatuloy ang pagkain.

"Pwede ko naman silang alisin sa posisyon nila kung gusto mo" biglang nagsalita si dad ng seryoso habang nakatuon ang kanyang tingin sa kanyang kinakain.

'The hell?!'

"Hindi. Okay lang ako. Im perfectly fine. See?" I smiled.

"You sure, honey? Kung gusto mo naman hindi ka nalang sumama sa business trip ko sa ibang bansa if it is bothering you" mom said.

"No. Im seriously FINE" sabi ko habang humihingal sa kakasabi dito ng hindi.

What the heck is the problem with you all?! Gumawa lang ako ng ganong mukha nagpapanic na agad kayo doon! Im scaredಥ‿ಥ. Somebody get me the hell out'ta here!

"Then you want to join in my company?" suggestion ni Yurik.

Tinignan ko siya ng masama pero parang wala lang yon sa kanya at pinagpatuloy ang pagkain. ' You want to pick a fight with me?! HUH?! 凸(⊙▂⊙✖ )'

"Huwag na kayong lahat magalala. I AM PERFECTLY fine(─‿─)"

Tinitigan naman nila akong lahat na parang tumatagos yung pagtitig nila sa likod ng ulo ko.

Me: (─‿─)

Them: (ㆆ _ ㆆ)(ㆆ _ ㆆ)(ㆆ _ ㆆ)(ㆆ _ ㆆ)

"Are you sure?"