Chapter 9 New rule Part 2

681 36 1
                                    

"Talaga bang may ganitong rule?" Malamig na sabi ni Noah sa telepono, na nakaupo sa likuran ng kanyang kotse.

"Yes at ito ay talagang na-install mula kanina pang umaga" sabi ng lalaking kausap ni Noah sa kabilang linya

"May na singit ba na impormasyon na peke lang yon?"

Minasahe ni Noah ang magkadikit niyang kilay.

"Sa tingin ko wala pero posible naman na isa lang itong coincidence"

"What does it says?" tanong ni Noah, umaasa na makakahanap ng paraan para masabing peke lamang ang bagong rule sa kumpanya.

Hindi niya naman kayang bayaran tuwing gusto niyang kausapin siya!

"Babasahin ko. This rule best applies if the Chairman individually thinks you're a nuisance to his or her work. Luvitues Company's New Rule No. 25 The company has all rights to sue the person in court. If you bother the chairman when he/she is busy working without writing/giving an appointment nor notice, you shall pay a sum of 5 million pesos per 5 minutes you wasted. Every seconds and minutes counts."

"What? Who does that bitch think she is?! Is she f*cking insane? What the f*ck do I care if she posted that new rule! That woman is getting in my nerves. I'll handle the rest my self" sabi niya saka binaba ang telepono.

(Ria POV)

'I suppose there is a reason why he barged in without an appointment.' I smiled.

...

"Ms. Riana 4 days is too much!" naguguluhan sabi ni Mr. Morgan.

"I agree with Mr. Morgan. Let's just make it two days. Two days should be enough. Inaasahan ko na lahat ng report from finance, human resource, and operations department ay nasa lamesa" walang ganang sagot ko.

" I want the market research, development strategies, and countermeasures for our competitors" pagdagdag ko. "May question pa ba?" tanong ko sa kanila

Natahimik sila saglit. Sino ba namang hind mag-aakala na mauuna ito sa deadline nang hindi naghihintay ng kanilang opinyon? At akala ko ba sinabi ko ng malinaw na i-cancel lahat ng meeting for today?

Alam naman nila na masama ang loob ko kaya walang sinumang nagtanong.

"If I'm satisfied with all your work, I will double your bonuses" sabi ko nang mapansin ang kakaibang expresyon nila.

'Pasalamat kayo mabait ako'

Bumakas ang ngiti sa mga mukha nila nang sabihin ko iyon.

"Great. Now get back to work" sabi ko at umalis na ng conference room.

Naglakad ako papunta sa elevator na sinundan ni Melissa.

"Mayroon pa bang iba meeting para sa ngayon?"

"You have a meeting with the CEO of Satys at 2:00 pm and the rest wala na po. However, we received a couple of calls from the Darimas and a call on your personal phone... It was from overseas."

"Sino?"

"Ang pangalan niya po ay si Mrs. Ling. I also informed her to leave a message, but she refused at gusto daw talaga kayong makita and-" I stoped her from talking.

"What else besides Mrs. Ling"

"Er pero, president.... minumura ka na niya sa telepono kaya binaba ko agad yung tawag at....." kinakabahan na sabi ni Melissa. She didn't respond and lowered her head.

Sino nga ulit siya? Si Ming Ling? Yung babaeng yun na taga China? Pshh A while ago, that woman is calling me a slut and other dirty names.

"Good" mahina kong sabi bago pumasok sa loob ng office. " Next time na tumawag siya, sabihin mo na ako ang unang kakausap sa kanya, then cut the call bago siya magsabi ng kung ano-ano"

Hindi siya umimik.

Melissa POV: Nakakatakot ang ngiti na iyon, ah. Ayoko pang mamatay pleaseeeeee!

"Melissa"

"Y'yes po, Boss?" agad siyang sumagot

Halata sa boses niya ang kaba at takot. The fear written all over her face.

"Move my flight to Japan three days from now on" sabi ko

"Pero boss, yung proposal po..."

"Melissa," tinitigan ko siya. "For three days, clear all my schedule for the whole month. Siguraduhin mo na lahat ng report ay nasa aking mesa dalawang araw mula ngayon. Arrange all the things that needs to be done before I leave. I want everything ready on the day that I land in Japan. That will be by Saturday." Hindi na umimik si Melissa at tumango nalang sa mga sinasabi ko.

I gestured her to go at naupo na sa aking sofa. Pinagbubuksan ko lahat ng documents at files na nasa mesa ko at sinimulang basahin ang mga 'yon pero kahit anong gawin ko, walang ni isa akong naintindihan sa mga nakasulat. Kulang nalang ibato ko toh sa pinto eh!

Tumingala ako sa taas at ipinikit ang aking mata. 'I'll just sleep for a sec and get up'

...
'Tell me...'

'Ha? Tell you what?' naguguluhan kong tanong.

'Gusto mo na bang bumalik diba?' patuloy niyang sabi.

'Saan? Sa dati kong buhay? Pwede na ba akong bumalik? Paano? Nandiyan ka pa ba?! Helloo!!'

'Kilala mo ba kung sino ka?'

'... Oo...ako si Riana.... Sino pa ba ako kung hindi si Riana... di ba yun naman ang pangalan ko?....'

'....Anong pangalan mo.... dati'

'Anong pangalan ko.. diba Riana?.... Sino pa ba ako?' napaisip ako saglit.

'Teka lang..... ano nga ba ulit yung pangalan ko dati?...'

Hindi ko na maalala....
....

"Miss, MISS!" Agad akong nagising nang tawagin ako ni Melissa.

Nandilim ang tingin ko nang maalala ko yung mga sinabi sa akin sa panaginip. I felt my body shaken as I sat straight. Bakit ngayon mo lang sinabi?

"Miss.." inabutan ako ni Melissa ng handkerchief. "May luha ka po...."

Tinanggap ko yung handkerchief na binigay niya at pinahiran ang aking luha.

"Is the car ready?" tanong ko, na binabalewala ang nagaalala niyang mukha.

"Yes. It will arrived just on time" sagot ni Melissa.

"Good. Bring the left over documents that I need to check" I said while walking to the elevator.

"Ito po" binigay niya sa akin yung documents. Naroon pa rin ang pagaalala sa mukha niya.

"Thank you. Go back to work and remember to come on time to the airport" pumasok ako sa likuran ng kotse.

"Yes, boss"

Sinarado ko ang bintana ng kotse at nilingon ang driver.

"To the new built restaurant at xxx" sabi ko sa driver.

"Yes, Miss"

...

On the way,

I awkwardly called her. "Mommy? Mum.... could you help me..... I need help..."

I transmigratted in a sh*tty loves story novelTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon