UZAK MESAFE

3.BÖLÜM

Nisba: o gün değişti hayatım;  ben kağıtlara ağlarken Kağıtlar kalemime yukledigim manilere göz yaşı dökmeye başladı.. Ben kaçarken özlü  sözlerden, sözler pesimi bırakmadı her geçen gün  fazla gelen duygu boşluğunu bastırmak için insan uzerine yazdım,  içimi döktüm sadece aslında. Kağıtlara olan sevdam her kalem gördüğümde ruhumda şenliğe sebebiyet veriyordu. Bilmiyordum yazmayı, ne yazdığımı da içimi döküyordum sadece işte..!  Isyan ettiğim kanunsuz hayat değildi belkide! insanlara yapılan zulümler de degildi. Onları yazmak isterken ben kendimi buluyordum, satırlarda, kendimi yazıyordum adeta! insanların bağrışlarını yazmak isterken o parmaklarım. Kendi doktugum gozyaslarim da ki acıyı yazıyordu. Böyle başladı.. pembe gözüken hayatın karanlığa döneceği ,dünyanın tepetaklak olacağı vakitlere sayili gunler kalacağı. kuşların bagimsiz ucuslari gibiydi yüreğim., kanatlari her yolun basinda kirilsada, her çıktığı yolda biraksada çoğunu, anılarını bırakmıyordu geride. Belkide bu sayede bulmuştum yönümü..

Sayfalar bitmeye başlarken, nokta atışını tam attı derken orada başladı.. tamda uçurumun kenarında aşağı izlerken aniden tuttu çekti kollarımdan! sanki bir melekti.. görmesemde sevmeme yetiyordu saf sevgisi..ondan di bu mucize !ondan di bu kurtuluş! Rabbimde den di !   alemlerin tek  yaratıcısı olan rabbimden di... kapanmaya başlayan sayfalar, yavas yavas geriye sarmaya basladi. Kitabin sonuna gelmis olan ben; sayfalari bitmis olan kitap tekrardan doğdu küllerinden.. simdi tekrardan başlıyor hayat Bu sefer hayatı baştan yazan ben.. kuralları çizen yönüm, kitabin başına donmemi sağlayan yolum ✍ 

"( hayat kitaba ,yaşanılanlar hikayeye benzetilmiştir) "

Kapanan sayfalar yeniden açılıyor; UZAK MESAFE BAŞLIYOR...♡

Henüz 17 yaşlarında olan  nisba, maria , defne , ela enise ... hepsinin ayri ayri dunyalari olan kültürlerinden yaşayışlarindan  farkli olan bu 5 kız yönlerini kaybettigi sırada...

Nisba: öylesine kötüydü yüreğim, parçalarını farklı farklı yerlerden topluyordum mutlu edecek şeyler bulmaya çalışıyordum  kendime ama bulunmuyordu kanıyordu ve gün geçtikçe daha çok acıtıyordu. Öylesine arka arkaya gelmişti ki herşey.. tam kalktım dediğimde bir tekme daha yiyip düşürüyordu her defasında..! bu sonuncu olacaktı ve öylede oldu  "son vuruş oldu bu yüreğime," bir daha da kalkmak istemedim ayağı alışmıştım zaten yıkılmaya, ezilmeye bir daha  yikilsam bir şey değişmezdi... 

Tamda bunlari kagida gecirirken nisba, telefonuna bir bildirim geldi 

_ hah kesin reklamdır başka ne olabilir ki! 

Yüzüne bir hüzün kondu içinden keşke gerçek bir dostum olsaydı diye iç geçirdi çünkü o kime güvendiyse kimi sevdiyse kimi koruduysa kimi kanatlarının ardına aldıysa kanatlarını ardına kadar alip  gittiler.. gözlerinin yeşili gittikçe artmaya başladı.

Ve o sırada; 

_ ayh tamam ya! Ağlamayacağım artık  şimdi yolunu bulma sırası diyerek iç çekti.

_ Allahim sen sabir ver ya hani bildirim vardı ya hani? 

Karıştırdı, dolaştırdı, telefondaki  herseyi birbirine  katti en sonunda gozune carpan bisi oldu..? 

Gelen bildirimi ararken karsisina cikan sey farkli oldu. Karsisina bildirim mesajı gelmesi gerekirken gelmemişti.. sanki böyle bir bildirim gelmeseydi o oyunu göremeyecekti.

Ha gerci gelen bir bildirim mesajı dahi yoktu,  o bildirimi ararken karsisina çıkan oyun oldu..

_ ne acaba bu şimdi? Bu oyunda ne? Telefonuma nasıl indin sen, kim indirebilir ki kimsede indirmiş olamaz çünkü telefonda parola var..

_ Allahim, ya ben yedim kafayı yada beni ziyarete geldiler? 

_ seninle uğraşacak vaktim yok..

Diyerek uygulamayi sildi..

Aradan bir kaç zaman gectikten sonra gözüne yine çarpan şey o oldu..

 yine ve yeniden karşısına çıktı. Artık içinde ki hissler onu indirmesi gerektiğini söylemişti  bir tarafida çocuk  muyum isim kalmadi mi  sanki ? diye söylendi.

Bir taraftan da; 

_  dur bakayım neymiş bu indirelim de görelim ikidir karşıma çıkıyor siliyorum, siliyorum önümde bitiyor.. 

Uygulamayı indirme işlemini başlattı..

_ ne yavaş bu ya! Hızlı açılır mısın  lütfen? 

( deli biraz kendine bırakın), Aslında içeriğini sevmişti sıradan bir oyundu , güzele benzedigini geçiyordu icinden..

Yüklenmeye başladı..

_ hah açıldı.!

Karşısına ismini yazması gerektiği söyleniyordu. Nisba kendi ismini yazmaya çalıştı inatla bastırdı sağına baktı soluna baktı eşeledi değiştiremedi ismi..! Nisba yazılmıştı  oraya.  Kendini ismini yazmak için her ne kadar uğraş versede olmadı..

_ Allahim ne tuhaf bir isim bu nisba ! Nisba ha ! Kimin ismi acaba ne değişik bir isim..

Çözemedi daha oyunu başkasının ismi sanıyor hala..

_ of aman ne biçim bir oyunmuş çik diyorum cikmiyor! 

Tam o sırada geri tuşuna basıp oyundan çıkış yapmak istedi, telefon kastı kaldı hiç bir şekilde çıkamadı. Son kez basmak için elini geri tuşuna götürdüğü gibi oyuna aniden giriş yapıldı..

"Kader mi ? Tesadüf mü?"

Okuyan herkese kalpten çok teşekkür ederim Beğendiyseniz desteklerinizi esirgemeyin lutfen elestireye her zaman hazirim yanlis yaptığım sizin oyle dusundugunuz yerler varsa  benimle paylasmaniz benj cok mutlu eder beğendiğiniz, yanlis bulduğunuz  yerler varsa benimle paylaşmanız bu hikayemde yanimda olup destek cikmanizdan mutluluk duyarim..