UZAK MESAFE

4.BÖLÜM

 Nisba:   Kalbinde geçmek bilmeyen bir çarpıntı bir heyacan vardı, değişik değişik gülmeye başlamıştı.

Ara ara durup durup kendini sorguluyordu ben napiyorum ya! 

Mutluluğun sebebi neydi bilinmiyordu sadece öylesine gülümsüyordu. 

Ben napiyorum ya niye gülüp gülüp duruyorum ama bu çok tuhaf!

Benimseyememişti mutluluğu kendine yakistiramamisti. Çünkü içinde olduğu durumdan gülmeyi unutmuştu..

Heyacanını dindirip oyuna bakmaya başladı,

Maria: 

_ babamı kaybedeli 2 ay kadar zaman olmuştu. Ağlamam, isyan etmek,care değildi, 

 gözyaşlarını sildikten sonra internette gezinmeye başladı.

Tüm Uygulamalara baktıktan sonra karşısına o oyun cıktı.. 

Umursamadı ilerleyerek devam etti kendine göre kafasını dağıtabilecek bir şey bulamadı.  

Telefonu kapatıp oturmuş olduğu koltuğa doğru uzandı. Gozlerini kapattı. 

Herşeyin hayalini kurduğu sırada aklında o gördüğü oyun beliriverdi

_ kalbim niye böylesine atmaya başladı.. 

nefes alışları hızlanmaya başladı

Kalbine bir şey oturdu sanki, "derin derin nefes almaya başladı" 

Yüzüne onun da  bir gülümse indi aylardır gözyaşlarından kuruyan gözleri ilk defa nur gibi parladi. Gamzeleri ortaya çıktı..aylar sonra ilk defa 

_ bunun sebebi ney Allahım! Niye durduk yerde gülüyorum 

Hızlıca uzanmış olduğu koltuktan kalktı. Eli telefona gitti, elini telefona doğru götürdü ve geri çekti

__aHH cigerim aciyor allahım geçmek bilmiyor boğazım düğümleniyor sanki.. benide al Allahım yanına beni de al artık benide al yeter al ,all..!

Dizlerine vurmaya başlayarak, ağlamaya başladı bağırıyordu deli gibi  çok yanlizdi çok yanlizdi 

Herkes kendi kabuğuna çekilmişti o herkesi mutlu etmek için güçlü olmaya çalışıyordu. Her yanlizliginda bağırıyordu boş duvarlara, ağlıyordu acılarına, belki geçer belki diner diye vuruyordu her defasında dizlerine.. "  sıkmaktan, kızaran dizlerini gordugunde onu 2 ay öncesine götürüyordu.."

Babasının her zaman allaha sığın "her mutluluğunda şükretmesini biliyorsan her acında da eyvallah deyip şükür etmesini bileceksin"!  sözleri kulaklarında çınlamaya başladı. Gözlerinde ki yaşları sildi.

Tekrardan telefonunu eline aldı ve geçen gün gördüğü ve şimdi  hayallerinde canlanan  o oyunu aramaya başladı.. 

Nedenini bilmiyordu bu mutluluğun neden indirmek istediğini de sadece hisleri  ve duyguları sanki orada onu bekleyen biseyler olduğunu söylemişti.

Ekrani bir asagi bir yukari kaydirmaya başladı, 

Hah! Sonunda buldum işte buldum seni"

Oyunu indirme işlemini başlattı.. 

Yeniden kalbi hızla çarpmaya başladı midesinde  bisiler dans ediyordu sanki..

Oyun açılmıştı ,onunda ismi secmesi isteniyordu, karşısına maria ismi çıkmıştı orada o isim vardı yüzünde gülümse oluşmuştu çünkü maria ismini seviyordu, değiştirmedi. Kendi ismini yazmadı..

Oyuna giriş yaptı. Ve gözüne ilk çarpan şey diğer insanların orada konuşuyor oluşuydu.

_ asla ! Asla bu ne boyle bunlarda kim böyle ne işi var benim telefonum da bunların 

Şaşıriyordu daha önce hiç böyle bisi görmedi çünkü, hayatında ilk defa olmuştu bu..

Nisba: oyuna bakmıştı hiç bir şey görememişti sıradan bir oyundu işte! Ama nedense hala bisiler olacağına dair umudu vardı içinde..

Aylar geçmişti üstünden oyunda kademe kademe ilerlemeye başlamıştı. Tam o sirada yeni bir etkinlik geldigini gordu ona basmak isterken sohbete basmak durumunda kaldi..

_ bu bu ne böyle? Tövbe bismillah kim bunlar yaa! 

Daha idrak edememişti durumu çünkü oda hiç oyun indirmemişti daha önce bir süre yazılanları okuduktan sonra onların birer insan olduğunu , ve  bu oyunun çok oyunculu olduğunun farkına vardi. 

Heeh! Tam üstüne bastınız farkeder fark etmez bir kavgaya şahit olan nisba hiç durur mu? Hemen dalmasi gerekiyir tam orta yerine.. dayanamaz aletsizlige, 

Nisba buna dayanamadı ve olayin içine pat dadanak daldi ( yani durması saçma olur du değil mi? Nisba sonuçta bu)

Desteklerinizi bekliyorumm❤