My Sister's Lover (Türkçe)

MSsL - 4

"Carmen?" Oda kapısı yavaşca tıklandı. Gelenin kim olduğunu biliyordum. Muhtemelen Elvie olmalıydı ve neden sinirli bir şekilde eve girdiğimi soracaktı. Yani öyle umuyordum. Elvie'nin kötü huylarından biride sanırım buydu. Hayatına birini aldığın da diğerine ilgisini azaltıyordu ve bu çok bencilceydi. Elvie'nin harika bir arkadaş çevresi olmadığının farkındaydım ama bu onun suçu değildi. Yani öyle ama değil. Herneyse işte.

"Efendim El!" dedim duyabileceği bir şekilde. Sesimden bıkkınlık akıyordu zaten.

Oda kapısı sertçe açıldı ve kapının önünde dikilerek ,yatakta boylu boyunca uzanan bana uzun bir bakış attı. Kötü olduğumu görmüş olmalıydı. Benim duygularımı seçebilen sadece o vardı. İyi olup olmadığımı sormasını umdum.

Ama sadece umdum.

"Kyle nereye gitti ki?"

Sanırım bahsettiğim şey buydu. Her zaman Elvie'nin hayatında biri olmasını istemiştim ama bunun doğuracağı sonuçları da farkındaydım. Biri gelirse ben giderdim. Yine benimle konuşur, gülüşür ama eskisi gibi samimi olmazdı. Bunu kişilğinden seçebiliyordum. Geçen sene bir sürü yeni arkadaş edinmişti ve sadece araları kötü olduğunda gelip bana sarılıyor,sevgi gösterisi yapıyordu. Bazen ondan nefret ediyordum. Şu an olduğu gibi..

"Çık odadan." diye tısladım sertçe. Hiçbir boku haketmeyen bir kız için elimden geleni yapıyordum işte. Daha ne istiyordu Tanrı aşkına!

"Kyle'a birşey mi yaptın?" diye sordu hızlıca yatağın başına gelerek. Ayaklarını belli bir ritimde beyaz parkeye vurup indiriyordu, ellerini beline koymuştu ve nedense boğazına atlamamak için kendimi zor tutuyordu. Bu kadar kin bana bile fazlaydı.

"Birşey yapmadım sevgiline. Şimdi çık burdan!" dedim ses tonumun yükseldiğini fark ederek. Gözlerimin dolduğunu hissedebiliyordum ve bu daha çok sinirlenmemi sağladı. Ağlamaktan ve ağlayan insanlardan nefret ederdim.

Bana uzunca baktı ama bir şey demedi. Alayla arkasını döndü ve gülerek kapıyı kapattı.

İnsanlar nasıl bu kadar değişebiliyordu?

Biz insandık ve herkesin kendine göre düşünce yapısı ve karakteri,davranışları vardı? Elvie'nin bana yaptığını başkalarına yapmamak için insanlarla aramda bir bağ oluşturmuştum. Arkadaşım neyse Elvie'de öyle davranıyordum. Birkaç kez söylemeyi denemiştim ama kavgayı göze alamamıştım. Hep insanlarla bir derdim olduğunu söylerdi. Kendi yaptığı neydi o zaman?

Kafamı kaldırıp yastığa hızlıca vurdum ve gözlerimi kapattım. Kyle ile kavga ettikten sona - Daha doğrusu o bana bağırdıktan sonra- eve gelip uzun süre bir şey yapmamak adına odaya girmiştim. Biraz duş almam gerektiğini fark ederek üstümdekileri hızlıca yere fırtattım ve küçük bir çığlık attım. Henüz tanışalı 1 ay bile olmamış herifin teki için yaptıklarıma bakın Tanrı aşkına!

Duştan çıkmam 15 dakika sürdü demeyi çok isterdim çünkü,depresyondaki ergenler gibi 1 saat banyoda suyun altında durmuştum. Beni neyin bu kadar sinirlendiğini bilmiyordum ve bu beni daha çok sinirlendiriyordu. Yakında saçlarımdan beyazlar çıkmaya başlayacaktı.

Hemen kıyafetlerimide de giyinmemiş, Carmen geleneği haline gelen 'Banyodan Sonra Havluyla Yatakta Oturma' hobimi gerçekleştiriyordum. Kış ayında her ne kadar harikulede bi hobi olmasada,yaz ayımın vazgeçilmeziydi. Boş boş tavana bakınca kendimi daha iyi hissediyordum. Sanki hiçbirşey olmamış gibi. Şimdi de öyle olacaktı. Ben tavana bakacaktım ve herşey düzel-

Bu gerçek doğrulmama sebep oldu. Zaten hiçbirşey olmamıştı. Sadece maymun suratlının teki bana bağırmıştı o kadar.

Sırtımı kapıya doğru döndüm ve camdan dışarıyı izlemeye başladım. Zaten sadece sokak ve bahçemiz gözüküyordu. Garajda araba falan da yoktu. Hoş garajmız var mıydı onu da hatırlamıyorum. Ama bence olsaydı ,yan komşumuz çoktan kullanmaya başlamıştı. Gıcık herif beleşçinin tekiydi. Nefret ediyordum ondan. "Kyle'dan da nefret ediyordum." dedim sesli bir şekilde. Yatağımın hemen ucundaki deniz kızı biblolarından küçük olanını kaptım ve sallamaya başladım.