ARAF

Yalnızlığın içindeki Huzur

İyi okumalar🤗

"Yalnız geldim."

Azad, anladım dercesine kafasını salladı. Her seferinde ondan uzak durmak içindeki duygulara engel değildi. Aksine yeni duygulara yol hazırlıyordu.

Dün tüm gece düşünmüştü. Artık kaçmak her seferinde ondan uzak durmak için bahanelere gerek yoktu.

Hissettiği tuhaf duyguların kölesi olsa bile ondan uzak kalmayacaktı.

Bugün yanına gelmesinin sebebi buydu. Ondan kaçmayacağına, benliğine göstermek istedi.

Belkide Elya onun kaderiydi....

"Doktorunla konuştun mu?"

Elya, ona aynı ciddiyetlikle ve gözlerinde oluşan merhametle yanıtladı.

"Birazadan yanına gideceğim."

"Peki sonra ne yapacaksın?"

"Birkaç saatliğine de olsa ruhumu uzaklara tatile gönderirim."

Azad, cümlede yer alan anlamaları bağdaştıramadı. Soru soran bir ifadeyle Elya'dan gelecek yanıtı bekledi.

"Kısacası, uyurum."

Kendine anlamaz ifadelerle bakan adama, iki kelimelik bir cümleyle anlattı.

Azad günler sonra dudaklarının kenarında tatlı bir tebessüm oluştu.

Bu mutluluk sadece yüzünde yer almıyordu. Kalbi de mutluydu. Dün gece verdiği kararın ne kadar doğru olduğunu her defasında hatırlatarak ve Elya'yı görerek...

Elya, tüm benliğine tesir etmişti. Gülümsemesi, konuşması, üzüntüsü...

"Staj için mi geldin?"

Elya'nın, sorusuyla daldığı düşüncelerden sıyrıldı.

"Hayır. Kominite için gelmiştim. Sonra Arif hocayı görünce ders ile ilgili biraz konuştuk."

Elya anladım dercesine kafasını salladı sonra da telefonundan saatine baktı.

Vakit geçmişti. Gitmesi gerekiyordu. Yerinden kalktı. Onunla birlikte Azad da  ayağa  kalktı.

"Dışarda seni bekliyorum."

Elya çantasını masadan alırken bir yandan da itiraz ediyordu.

"Gerek yok. Servislerle giderim. Hem işim  uzun sürebilir."

" benim o taraflarda işim var. Hem sen doktorunla konuşurken  ben de dışarda  telefonla konuşurum."

Elya camdan dışarıya  baktı. sonra yönünü Azad'da çevirdi.

"Hava çok  soğuk. Dışarda  o kadar süre  beklersen hasta olabilirsin."

Onu düşünen  kadına tebessüm etti. Gönlü 'seni önemsiyor'  derken aklı susuyordu.

Çünkü kalbi kazanmıştı  bu savaşı...

"Peki! Seni burada bekleyeceğim."

Elya, onaylandıktan sonra hastane kantinin kapısından çıktı. Genç adam gözden kaybolan kadının ardından baktı.

Elya, hızlı adımlarla hastane koridorunu arşınladı. Sonunda doktorun odasının önüne geldiğinde derin nefes aldı.

Kapıyı  tıklatıp içeriye girdi. Onu gören  doktoru "gel Elya ben de senin sonuçlarına bakıyordum." Dedi.

Elya masanın karşısındaki koltuğa oturdu. Doktor, Elya'nın gözlerine bakarak konuştu.

"Kan sonuçların  temiz. İlaçlar işe yaramış. Kısa bir süreliğine ilaçları keselim. Dört ay sonra tekrar geleceksin. Eğer kan sonuçların yine temiz çıkarsa ilaçları kullanmana gerek kalmaz."