TOO LONG TO THE DAWN [GL] ✔️

CHAPTER 11 - GOODBYE

වසරකට පමණ පසු... 

අද තමයි ඒ ලෙවෙල් එක්සෑම් එකේ අන්තිම දවස. ඉංග්‍ලිෂ් පේපර් එක ඉවර වෙලා හැමෝම එක්සෑම් හෝල් එකෙන් එළියට ආවෙ පුදුම සතුටකින්.

ඔන්න මතක් කරනකොටම පිස්සො සෙට් එක මම හිටපු එක්සෑම් හෝල් එක පැත්තට දුවගෙන ආවා.

"ඒ මහීමා... උබ අද වගේ දවසකත් මූඩ් ගහලා ඉන්නද හදන්නෙ? තරින්දි මම බෑග් එක අස් කරන දිහා බලන් ඉන්න ගමන් කිව්වා."

"ඒකනෙ අපි අද ෂොපින් මොල් එක පැත්තෙ යන්න ඉන්නෙ. ඔයත් එන්නකො මහීමා? දැන් ඉතින් එක්සෑමුත් ඉවරයිනෙ."

එයාලා එක්ක එන්ජෝයි කරන්න තරම් මූඩ් එකක් මට තිබුනෙ නැහැ. පුළුවන් තරම් ඉක්මනට ගෙදර ගිහින් කාමරේට වෙලා මගෙ පාඩුවෙ ඉන්නයි මට ඕනෙ වුනේ.

"ඔය ඉතින් ඒකටත් හිනා වෙනවා. උබ ගොළු වෙලාද මහීමා? මුට කියනවට වඩා හොඳයි ඩෙරන් අර ග්‍රවුන්ඩ් එකේ ඉන්න බලු පැටියට මේවා කියනවා. අපි දැන් යනවා හරිද. එනවද නැද්ද කියාම්?"

"ඩෙරන්??"

"ඔව් මහීමා?"

"අනූත් එනවද? "

"ම්ම්... නැහැ මං හිතන්නෙ. අපි එයාට කතා කළා. ඔයා දන්නවනෙ එයා..."

"හරි එ⁣හෙනම් ඔයාලා ගිහින් එන්න. දැන් හවස් වෙලත් එක්කනෙ. මට මහන්සියි මම ගෙදර යනවා."

"අනේ මේ උබේ මහන්සිය. ඉස්සර හය හත වෙනකන් ටවුන් එකේ රවුම් ගැහුවා. දැන් එළියට බස්සව ගන්න තියන අමාරුවක්. අර සනීෂාට බූට් එක-"

සෙසඳි තරින්දිගෙ අත අල්ලලා එයා කියන්න හදපු එක නතර කළා. "එයාට ගෙදර යන්න දෙන්න තරින්දි. අපි යමු."

"අපි එහෙනම් යන්නද සනීෂා? ඔයා දුකින් ඉන්න එපා හරි."

"හරි ඩෙරන් බායි. හොඳට එන්ජෝයි කරන්න. මටත් මොනවා හරි අරගෙන එන්න." එයාලා යන දිහාවට මම අත වැනුවා.

අපිට එක්සැම් තිබුනෙ බිල්ඩින්ග් එක තමයි ඉස්කෝලෙ උසම බ්ලිඩ්න්ග් එක. උඩම තට්ටුවට නැඟ්ගාම සම්පූර්ණ ටවුන් එකම පේනවා. වෙලාව හතරට වගේ කිට්ටු නිසා ටවුන් එක පැත්තෙන් ඉර බැහැගෙන යනවා ගොඩක් ලස්සනට පේනවා. අද ඉස්කෝලෙ ඉන්න හම්බෙන අන්තිම දවස නිසා මට ඒ වීව් එක බලන්න ලොකු ආසාවක් ඇති වුණා.

වාහ් අද හුළං ගොඩක් සැරයි වගේ... පස්වෙනි තට්ටුවෙ බැල්කනි එකට නැඟලා මම ඇස් දෙක පියාන තද හුළඟ මගෙ කොණ්ඩෙ අවුල් කරන හැටි වින්දා. හරිම නිදහසක් දැනුනෙ. කිසිම කෙනෙක් එතන හිටියෙ නැති නිසා මං සින්දුවකුත් මුමුණන්න ගත්තා.