හ්ම්... ඔකෙස්ට්රා එකට තව දවස් 03 යි. මුලදි අපි හිතුව තරම් ළමයි හිටියෙ නැතත් ටික දවසක් යනකොට නම් ඕනවටත් වඩා ළමයි ප්රැක්ටිස් වලට ඇවිත් හිටියා.
නිෂ්මිත් මුලදි අකමැති වුනත් සනීෂාගෙ කීම හින්දා එන්න පටන් ගත්තා. මේ දවස් ටිකේ හරියට කන්නවත් වෙලාවක් නැහැ කියලා නිෂ්මි කෙඳිරි ගගා හිටියා වුනත් ඔකෙස්ට්රා එක හොඳටම කරන්න ඕනෙ කියන අදහසින් අපේ වැඩ වලට ගොඩක් උදව් කළා.
සනීෂා මේ ළමයාට ඉම්පීරියස් කර්ස් එක කරලද කියලා හිතුන වෙලාවලුත් නැතුවමත් නෙමෙයි. (A/N: හැරී පෝටර් ෆැන්ස්ලා නම් දන්නවා ඇති. මේ කර්ස් එකෙන් කාව හරි තමන්ට ඕනෙ විදියට කන්ට්රෝල් කරන්න පුළුවන්...)
ඒ කොහොම උනත් පන්තියට වෙලා පොතක ඔලුව ඔබන් ඉන්නවට වඩා අපි හැමෝම හරිම සැහැලුවෙන් සතුටින් මේ දවස් ටික ගත කළා. හැමෝටම වඩා මම වෙන්න ඇති වැඩිපුරම සතුටින් ඉන්න ඇත්තේ. මොකද...
ඔන්න මතක් කරනකොටම එයා කෑ ගහන්න ගත්තා.
"හරී හැමෝම දැන් ඔය කතාවල් නවත්ත ගන්න..."
"කෝ දුල්ෂිකා? වොෂ්රූම් ගිහින් තාම ආවෙ නැද්ද? අනේ මන්දා මේ ළමයි"
"නිෂ්මි අර සමාධිගෙ වයලීන් එක ටියුන් කර ගන්න උදව් කරන්න..."
"අයියෝ මොකද ඔය දෙන්නා දැන් ආපු වෙලාවෙ ඉදලා සෙල්ෆි ගන්නවා. ෆෝන් එකක් ගෙනාවාම හංග ගන්න දන්නෙ නැද්ද ළමයි. අපි වගේ ප්රිෆෙක්ට්ස් ලව අසරණ කරන්නෙ නැතුව..."
"හැමෝම ආයෙම ප්රැක්ටිස් කරන්න ගන්නකෝ... තව දවස් 03 තියෙන්නෙ ආ..."
සනීෂා තමයි අපේ ඔකෙස්ට්රා එකේ කන්ඩක්ටර්. එයා අනිත් අයට කෑ ගහන විදිය බලන් ඉන්නකොට හිනත් යනවා. හැබැයි අපි මේ තරම්වත් ප්රැක්ටිස් කරලා තියෙන්නෙ එයාගෙ කියවිල්ල හින්දම තමයි.
ඔන්න මම නම් ඉතින් අනිත් ළමයි වගේ නෙමෙයි. එයා කියන්නත් කලින් හැමදේම හොඳටම කලා. මොනාවුනත් ක්රෂ් එක ඉස්සරහා වැදගත් විදියට හැසිරෙන්න එපැයි කියන මන්මුලා නීති සංග්රහයේ 78 වෙනි වගන්තිය මම එතනදිත් අනුගමනය කලා...
YOU ARE READING
TOO LONG TO THE DAWN [GL] ✔️
Romance**අරුණෝදය නොදුටු හදවතක කතාව** මහීමා කියන්නෙ ටිකක් දඟකාර, තමන්ට හිතුන දේ කරන ගෑනු ළමයෙක්. එයාගෙ හිතේ පොඩි කාලේ ඉදන් කෙනෙක් ගැන ලොකු කැමැත්තක් තියනවා. දවසක මහීමාට එයාගෙ හිතේ ඉන්න කෙනාට ඇත්තටම ආදරේ කරන්න පුළුවන් වෙයිද? නැත්තම් ඒ කැමැත්ත හැමදාටම මහීමාග...